Τους είπε για την πολιτική του κατά των γεννήσεων;

Του Γιάννη Μοίρα*

ΣΤΗΝ 56η ΘΕΣΗ ανάμεσα σε 67 χώρες βρέθηκε η Ελλάδα αναφορικά με το ενδιαφέρον των Κινέζων να επενδύσουν, σε πρόσφατη έρευνα του Economist Intelligence Unit (EIU) από το Economist Group. Και η έρευνα αυτή, έγινε με βάση τα στοιχεία που παραχώρησαν οι μεγαλύτεροι κινεζικοί όμιλοι που επενδύουν δεκάδες δισεκατομμύρια

Και, όμως, στο δεύτερο μισό της περασμένης δεκαετίας Ελλάδα και Κίνα είχαν συνάψει μία διμερή σχέση στρατηγικών εταίρων, η οποία σχεδιαζόταν σε διάφορα επίπεδα: Διεθνής πολιτική και διπλωματική συνεργασία. Οικονομία, εμπόριο, επιχειρηματικότητα, επενδύσεις πάνω στη βάση και υπό τη μορφή αμοιβαίων ανοιγμάτων και ανταλλαγών. Μεταφορές, Ναυτιλία και Τουρισμός. Πολιτισμός και Παιδεία. Προπομπός μίας πραγματικής κοσμογονίας στις νέες ελληνοσινικές σχέσεις ήταν η επένδυση της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, η οποία (ας μην ξεχνάμε) φέρει την υπογραφή τού τότε υφυπουργού Ναυτιλίας και σημερινού προέδρου του κινήματός μας, Πάνου Καμμένου. Τι μεσολάβησε από τότε έως σήμερα;

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ο άνθρωπος που ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαδήλωνε στους δρόμους του Πειραιά κατά της Cosco και υπονόμευε πολιτικά την υπόθεση του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης και προκειμένου να ρίξει την πατρίδα μας στα δεσμά του ΔΝΤ, της τρόικας, των δανειστών και της διεθνούς τοκογλυφίας, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να μας απομονώσει από τους νέους μεγάλους μας στρατηγικούς συμμάχους, την Κίνα και τη Ρωσία. Την ίδια ώρα, ο Αντώνης Σαμαράς, ως νέος πρόεδρος της ΝΔ, αντί να υπερασπιστεί το έργο που είχε γίνει πάνω στις ελληνοσινικές και ελληνορωσικές σχέσεις και να πιέσει για τη συνέχισή τους, έκανε πλάτες στον δίδυμο πολιτικό αδελφό του (και παλιό φίλο και συμφοιτητή του), ενώ συγχρόνως υποκρινόταν ότι τάχα αντιστεκόταν στα μνημόνια, παρουσιάζοντας τα γονατογραφήματα που ονόμαζε «Ζάππεια» ως δήθεν εναλλακτική πλατφόρμα. Ακόμη και όταν ήρθε στα κυβερνητικά πράγματα ο Σαμαράς (Νοέμβριος 2011), ως συνέταιρος στην κυβέρνηση Παπαδήμου και πάλι, δεν παρουσιάστηκε κανενός είδους κινητικότητα στις ελληνοσινικές σχέσεις.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ, σχηματίζοντας ένα «καραβάνι της χαράς» εκατόν πενήντα –και βάλε– ανθρώπων ταξίδεψε με έξοδα του ελληνικού Δημοσίου στην Κίνα για να πετύχει τι ακριβώς; Επί της ουσίας, γέμισε τη βαλίτσα της επιστροφής με φωτογραφίες, χειραψίες και φιλοφρονήσεις, οι οποίες δεν κοστίζουν τίποτα στους ευγενικούς και τυπικούς στις συναντήσεις και επαφές τους Κινέζους. Καμία ρητή δέσμευση, υπό τη μορφή συμφωνίας ή προσυμφώνου, δεν κατάφερε να αποκομίσει για κάποια μεγάλη κινεζική επένδυση στην Ελλάδα. Ούτε και φαίνεται να είχε προηγηθεί η χρειαζούμενη πολύμηνη συνεργασία των δύο μερών, προκειμένου να αποδώσει πραγματικούς καρπούς αυτό το ταξίδι.

ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ανοίγονται με προσοχή σε νέες στρατηγικές σχέσεις και συνεταιρισμούς. Στην περίπτωση της Ελλάδας το είχαν τολμήσει, αλλά βρέθηκαν σε απόλυτο κενό αέρος την περίοδο 2009-2013 και ο άνθρωπος που πήγε να τους μιλήσει για το Greek Success Story (27% ανεργία, 5,3% ύφεση, 175% χρέος επί του ΑΕΠ, 500.000 παιδιά υποσιτισμένα, 4.000 αυτοκτονίες, 125.000 μετανάστες κ.α.) είναι απολύτως συνυπαίτιος γι’ αυτό.

Σίγουρα η κινεζική πρεσβεία στην Αθήνα ενημέρωνε συνεχώς όλες αυτές τις μέρες το Πεκίνο ότι η επίσκεψη του «καραβανιού της χαράς» χρησιμοποιείτο από την κυβέρνηση εδώ καθαρά με όρους επικοινωνίας. Και το μοναδικό πράγμα το οποίο ίσως ακούστηκε ενδιαφέρον στους Κινέζους είναι ότι Σαμαράς-Βενιζέλος-Κουβέλης και τρόικα είναι έτοιμοι να μεταβάλουν τα ελληνικά εδάφη σε μία ατέλειωτη Ειδική Οικονομική Ζώνη. Εκτός και αν ο Σαμαράς τους εκμυστηρεύτηκε και τη δική του πολιτική κατά των γεννήσεων, με φορολόγηση των παιδιών του Ελληνα οικογενειάρχη…

*Ο κ. Γιάννη Μοίρας είναι Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού των Ανεξάρτητων Ελλήνων.