Το «διαίρει και βασίλευε» δεν «πιάνει» στη Συγγρού

ΟΣΟ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ σε αυτόν τον τόπο η αβεβαιότητα για το αύριο, τόσο μπορεί να γίνει αποδεκτή -τουλάχιστον ως υπόθεση εργασίας- η κάθε νέα «ιδέα» ή πρόταση, άσχετα εάν χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα ή όχι. Πρόσφατο «κρούσμα», η δήλωση του ηθοποιού και βουλευτή των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» κ. Χαϊκάλη, ο οποίος ακούστηκε να προτείνει από τη ραδιοσυχνότητα του ΑΝΤ1, την ένωση όλων των κομμάτων-πλην της «Χρυσής Αυγής»- με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή και αντιπρόεδρο τον Αλέξη

Η ΠΡΟΤΑΣΗ κατετέθη, αναπαράγεται και αναμένεται η ανάλογη «είσπραξή» της… Μπορεί να ξάφνιασε, αλλά ο κ. Χαϊκάλης στηρίχθηκε σε δεδομένα, προκειμένου να δημοσιοποιήσει την ιδέα του. Κατ’ αρχάς, το πρώτο δεδομένο είναι οι καλές σχέσεις που διατηρεί ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ κ. Καμμένος με τον πρώην πρωθυπουργό και έπειτα ο επερχόμενος «γερμανικός» Σεπτέμβρης, για τον οποίο πολλά ακούγονται.

ΤΟΣΑ, ΠΟΥ η όποια ανησυχία των πολιτών, κάνει «εύπεπτη» μία νέα πρόταση για διακυβέρνηση της χώρας και έξοδο από την κρίση. Πόσο μάλλον, όταν στην συγκεκριμένη πρόταση δεν υπάρχει «τριανδρία» με τη συμμετοχή του κ. Καμμένου, αλλά απλώς η συνεργασία των κ.κ. Καραμανλή και Τσίπρα.

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να πει κανείς ότι η πρόταση του κ. Χαϊκάλη είναι «επιστημονική», καθώς δεν επιζητείται η ανάληψη ηνίων από τον πρόεδρο του κόμματος στο οποίο ανήκει, αλλά από αντιπάλους πολιτικούς! Που μπορεί να σημαίνει ότι «η κυβέρνηση αδυνατεί σε τέτοιο σημείο, που προτιμότερη είναι η συνεργασία τής ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ με Καραμανλή και Τσίπρα, παρά με το ΠΑΣΟΚ και Σαμαρά-Βενιζέλο»…

ΕΜΜΕΣΩΣ ΠΛΗΝ σαφέστατα, η πρόταση του κ. Χαϊκάλη, θα ήταν πράγματι «επιστημονική», εάν υπήρχε διάσταση απόψεων μεταξύ των κ.κ. Σαμαρά και Καραμανλή και εάν ο πρώην πρωθυπουργός ήταν «ψωνισμένος» και είχε εκφράσει την επιθυμία, για να ξαναπαίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη πολιτική ζωή του τόπου. Η απόπειρα για δημιουργία διασπαστικού κλίματος στη ΝΔ, έχει στεφθεί από αποτυχία. Και το «διαίρει και βασίλευε» δεν γίνεται… δεκτό από Συγγρού μεριά.