Θέλουν να μας πείσουν ότι όλα πάνε καλά

Στην Ελλάδα των Μνημονίων είναι γεγονός ότι υπάρχουν παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα, στερούνται βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, ζουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και δεν έχουν δικαίωμα στο όνειρο.

Παρόλο, που τις τελευταίες μέρες και κυρίως μετά από το πολυδιαφημιζόμενο ταξίδι στην Κίνα του κου Σαμαρά, δεχόμαστε καταιγισμό δηλώσεων και μεθοδευμένων δημοσιευμάτων ότι «όλα πάνε καλά», η έρευνα που διενήργησε για λογαριασμό της UNICEF,

το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών επιβεβαιώνει με τον πιο σκληρό τρόπο αυτό που όλοι βλέπαμε γύρω μας, δηλαδή τη ραγδαία αύξηση της φτώχειας των ελληνικών νοικοκυριών και την κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας.

Δεν είναι, λοιπόν, υπερβολές ημών, των πολέμιων των μνημονίων και της πολιτικής της τρόικας, αλλά η σκληρή πραγματικότητα. Η πολιτική που εφαρμόζεται στα πλαίσια των μνημονίων έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση και την ανέχεια τους μικρομεσαίους και έχει εξαντλήσει τις αντοχές της ελληνικής οικογένειας.

Τα στοιχεία που ακολουθούν είναι αμείλικτα:

Ένα στα τρία παιδιά στην Ελλάδα μεγαλώνει σε κατάσταση φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Συνολικά 597.000 Ελληνόπουλα ζουν σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ 322.000 παιδάκια μεγαλώνουν, στερούμενα ακόμα και βασικά αγαθά (υλική αποστέρηση). Ραγδαία αύξηση παρουσιάζει και ο αριθμός των παιδιών που ζουν σε περιβάλλον με φτώχεια, χαμηλή ένταση εργασίας και σοβαρή υλική αποστέρηση.

Το ίδιο απελπιστικά είναι και τα στοιχεία που αφορούν στις συνθήκες υγιεινής και την ανάπτυξη των παιδιών, όπου το 2011 ένα 14,8% των νοικοκυριών ζούσε σε κατοικίες ακατάλληλες, με προβλήματα στα ταβάνια και στους τοίχους, εξαιτίας της υγρασίας, και σάπια κουφώματα. Επίσης, ο περιορισμός των δαπανών για την υγεία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης επιβαρύνει την παιδική υγεία, αφού ήδη το 10,1% των νοικοκυριών δηλώνει αδυναμία να καλύψει ιατρικές εξετάσεις.

Ένα στα τέσσερα νοικοκυριά με παιδιά αδυνατεί να εξασφαλίσει μια ισορροπημένη και πλούσια σε διατροφική αξία στα παιδιά, όπως το κρέας, τα ψάρια, το κοτόπουλο, τα λαχανικά, εξαιτίας της άσχημης οικονομικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει και η ύπαρξη τέτοιων θρεπτικών τροφίμων έχει φτάσει στο σημείο να θεωρείται πολυτέλεια. Η αύξηση παρουσιάζει διαστάσεις έκρηξης στα φτωχά νοικοκυριά, αφού αδυναμία για κρέας ή ψάρι ή κοτόπουλο κάθε δεύτερη ημέρα δήλωσε το 44,3 % των φτωχών νοικοκυριών το 2011, όταν το αντίστοιχο ποσοστό για το 2010 ανερχόταν σε 21,6%, αύξηση της τάξης του 50%.

Επίσης, ένα άλλο εξαιρετικά ανησυχητικό φαινόμενο είναι η εκτόξευση της παραβατικότητας των ανηλίκων, που μέσα σε έναν χρόνο, από το 2010 στο 2011, εμφανίζεται αυξημένη κατά 58%, όσον αφορά τα παιδιά από 9 έως 13 ετών.

Και τα στοιχεία αυτά αφορούν μόνο τα έτη 2010 και 2011. Δεν τολμώ να σκεφτώ τί έπεται.

Το στοιχείο αυτό αποτελεί το πλέον ανησυχητικό για το μέλλον της πατρίδα μας. Τα παιδιά μας μένουν απροστάτευτα και περιθωριοποιημένα, αισθάνονται προδομένα γιατί τιμωρούνται για κάτι που δεν έφταιξαν, χάνουν την εμπιστοσύνη τους και την ταυτότητά τους.

Η ευθύνη όσων επιμένουν στη συνέχιση αυτών των πολιτικών, που στόχο έχουν την εξόντωση –οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική- των Ελλήνων είναι μεγάλη. Είναι ένα έγκλημα σε βάρος μιας ολόκληρης γενιάς και δεν παραγράφεται. Η στιγμή που θα λογοδοτήσουν δεν αργεί.

Σταυρούλα Ξουλίδου

Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης