Ο υπουργός και η αεροσυνοδός

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ κ. Μ.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες τρίβουν τα χέρια τους, καθώς είναι μεγάλη η ζήτηση στα υπογλώσσια, στα αντικαταθλιπτικά και στα ηρεμιστικά φάρμακα… Σε ποια χώρα; Στην Ελλάδα… που κάποτε ο ήλιος μας ήταν θαυματουργό φάρμακο για όλα! Τι έγινε, λοιπόν, πατριώτη, και έχουν έρθει τούμπα όλα;
Παλαιότερα, οι συζητήσεις στις ουρές του ΙΚΑ, στα ΚΑΠΗ, στα καφενεία, ήταν για τα φάρμακα της πίεσης, της χοληστερίνης, άντε και μια καρδιά και δυο αρθριτικά…  Τώρα; Για χάπια της χαράς ψάχνουμε όλοι με αγωνία… στα κρυφά και στα φανερά… Όποιος έχει κουτί ολόκληρο από αυτά τα χάπια φοβάται μην… τον ληστέψουν, όχι να του πάρουν τα πέντε ευρώ που έχει στην τσέπη, αλλά για το μαγικό κουτάκι! Έχουμε ζαλιστεί, έχουμε τρελαθεί, εκατομμύρια ευρώ χορεύουν γύρω μας… Τελικά, λεφτά υπάρχουν, το μόνο σωστό που ακούσαμε τα τελευταία χρόνια…
Η κυρία Μαρίκα, που σας έχω γνωρίσει, η κυρία που έχει το μίνι μάρκετ στη γωνία, ζει ένα δράμα, όπως μου έλεγε προχθές. Ευτυχώς που έχει μια πελάτισσα, η οποία δουλεύει σε φαρμακαποθήκη και την προμηθεύει, και έτσι μπορεί να στέκεται στα πόδια της η γυναίκα…
Το δράμα της είναι οι εφημερίδες, πρωινές, απογευματινές, αθλητικές, και κυρίως οι κυριακάτικες. Μπρος στα μάτια της και στα χέρια της, όλη μέρα και κάθε μέρα, θέλει δεν θέλει τα πρωτοσέλιδα τουλάχιστον τα διαβάζει. Κάθε εφημερίδα και υπογλώσσιο, κάθε σκάνδαλο και αντικαταθλιπτικό… Αλλά το τελευταίο με τα 10,2 δισ. ευρώ δεν καταπίνεται με τίποτα από την κ. Μαρίκα και από όλους εμάς, γιατί για τους άλλους με τις off shore δεν είναι το ίδιο… Άντε, αυτοί να πάρουν κανένα χαπάκι από την αγωνία τους, η οποία θα είναι και προσωρινή, μέχρι να κουκουλωθεί και αυτό και να πάμε στο επόμενο…
Ωστόσο, το καταπληκτικό με την κ. Μαρίκα είναι ότι εκεί που είναι σε έξαλλη κατάσταση, μου πετάει και ένα…
-Άφησέ τα αυτά τώρα να σου πω κάτι να γελάσουμε, από αυτά που μου λέει η ανιψιά μου η αεροσυνοδός! Πήγαινε το κορίτσι Ν. Υόρκη, προϊσταμένη, όπως σου έχω πει, στην Ολυμπιακή. Επιβάτης ήταν υπουργός Τουρισμού, από αυτούς τους χλεχλέδες που κάνουν και τους γαμπρούς, που αν δεν είχαν την καρέκλα, δεν θα τολμούσαν να κοιτάξουν γυναίκα από τα σύνδρομα που κουβαλάνε.
Αυτός ο κύριος, λοιπόν, αφού ήπιε τις σαμπάνιες του στο αεροπλάνο, ζήτησε από το κορίτσι μας μια σαμπάνια κλειστή και με τρόπο την έκρυψε στη τσάντα του. Το τρελό της υπόθεσης ποιο είναι, χρυσή μου; Ότι την κάλεσε στο δωμάτιό του, μόλις φτάσανε στο ξενοδοχείο, να πιούν –λέει– σαμπάνια… Ποια σαμπάνια, κύριέ μου; Αυτήν που βούτηξες από το αεροπλάνο;
Τον έστειλε στον αγύριστο το κορίτσι και μου έλεγε πόσο μίζερος, γλοιώδης και αξιολύπητος ήταν αυτός και άλλοι σαν κι αυτόν και δεν το πίστευα και τους ψήφιζα και τώρα παίρνω τα υπογλώσσια… με τις χούφτες.