Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες: Να μη διατηρήσουμε το CDU

Σοβαρές αντιδράσεις από την πλευρά των Σοσιαλδημοκρατών προκαλεί το ενδεχόμενο του «μεγάλου συνασπισμού» με τους Χριστιανοδημοκράτες της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ.

Το ενδεχόμενο του «μεγάλου συνασπισμού» είναι αναγκαίο για το κόμμα της Α. Μέρκελ προκειμένου να κυβερνήσει και να μην προχωρήσει η Γερμανία σε νέες εκλογές.

«Δεν είναι δουλειά του SPD

να διατηρήσει το CDU στην εξουσία ώστε να συνεχίσει τη σημερινή του πολιτική», δήλωσε η Χανελόρε Κραφτ, πρωθυπουργός του κρατιδίου. Η δημοκρατία, τόνισε, χρειάζεται μια ισχυρή αντιπολίτευση.

Η παρέμβαση οδήγησε πολλά στελέχη της αριστερής πτέρυγας του κόμματος να ζητήσουν τη διεξαγωγή ενός εσωτερικού δημοψηφίσματος πριν να συναφθεί μια συμφωνία για κυβέρνηση συνασπισμού.

Την ιδέα έχει απορρίψει κατηγορηματικά η περιφερειακή οργάνωση του Βρανδεμβούργου.
Οι διεργασίες σημειώνονται ενόψει της συνδιάσκεψης του κόμματος που συγκάλεσε για την ερχόμενη Παρασκευή στο Βερολίνο ο πρόεδρος του SPD, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.

Όπως γράφει η εφημερίδα Financial Times, την ώρα που αυξάνονται οι αντιδράσεις μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών για τον «μεγάλο συνασπισμό», οι παραιτήσεις της ηγεσίας των Πρασίνων ενδέχεται να διευκολύνουν τη συγκρότηση ενός κυβερνητικού συνασπισμού των Χριστιανοδημοκρατών με το οικολογικό κόμμα.

Ο Χορστ Ζεεχόφερ, ηγέτης της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης στη Βαυαρία, έχει δηλώσει ότι το κόμμα του προτιμά σαφώς ένα συνασπισμό με τους Σοσιαλδημοκράτες και ότι ο ίδιος «δεν είναι έτοιμος» για μια συμμαχία με τους Πράσινους.

Μια θετική ένδειξη για το σχηματισμό κυβέρνησης είναι η επανεκλογή του Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ ως επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD.
Αναπληρωτής καγκελάριος στον προηγούμενο κυβερνητικό συνασπισμό των δύο κομμάτων (2005-2009), ο κ. Σταϊνμάγερ θα μπορούσε να διαπραγματευτεί μια τέτοια συμφωνία, παρ’ όλο που δεν έχει εκφραστεί δημοσίως.

Στους Πράσινους, η παραίτηση του Γιούργκεν Τριτίν και της Ρενάτε Κίναστ ανοίγει τον δρόμο για την εκλογή στην ηγεσία της Κατρίν Γκέρινγκ-Έκχαρτ, που ανήκει στη «ρεαλιστική» πτέρυγα του κόμματος και του Άντον Χοφράιτερ, που είναι εκπρόσωπος σε θέματα μεταφορών και θεωρείται αριστερός.

Η κ. Μέρκελ, από το συντηρητικό συνασπισμό της οποίας λείπουν πέντε έδρες για την αυτοδυναμία, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την απειλή μιας «πρασινόμαυρης» συμμαχίας για να πείσει το SPD να συνάψει συμφωνία.

Αν συναντήσει αντιδράσεις, μπορεί να απειλήσει με νέες εκλογές. Και αυτό το ενδεχόμενο δεν συμφέρει ούτε τους Σοσιαλδημοκράτες ούτε τους Πράσινους.
Αν και όταν συγκροτηθεί τελικά ένας κυβερνητικός συνασπισμός, σημειώνει ο Φιλίπ Ασκεναζί στη γαλλική Le Monde, θα έχει να αντιμετωπίσει δύο μεγάλες ευρωπαϊκές προκλήσεις.

Η μία είναι ένα συμπληρωματικό πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα. Εάν η έγκριση ενός τέτοιου πακέτου δεν αναμένεται να συναντήσει δυσκολίες, πιο δύσκολο θα είναι για την κ. Μέρκελ να πείσει τη γερμανική κοινή γνώμη για την αναγκαιότητα ένταξης των βαλκανικών χωρών στην Ένωση.
Σχετική πολιτική διακήρυξη αναμένεται να υιοθετηθεί σε ειδική σύνοδο που θα πραγματοποιηθεί επί ελληνικής προεδρίας με τον τίτλο «Ευρωπαϊκή Ένωση – δυτικά Βαλκάνια» (γνωστή ως «Θεσσαλονίκη ΙΙ»).

Η δεύτερη πρόκληση αφορά τις περίφημες «μακροοικονομικές ανισορροπίες» των χωρών της Ένωσης. Τον περασμένο Νοέμβριο, 13 χώρες της ΕΕ (μεταξύ των οποίων η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία) κρίθηκε ότι βρίσκονται σε μια τέτοια ανισορροπία.

Για τις δύο αυτές χώρες, όμως, η ανισορροπία κρίθηκε «μη υπερβολική», γεγονός που τις γλιτώνει από τα «διορθωτικά μέτρα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Γερμανία, πάλι, γλίτωσε παρά τρίχα από έναν τέτοιο χαρακτηρισμό.

Κι αυτό, επειδή το ισοζύγιο τρεχουσών εξωτερικών συναλλαγών δεν πρέπει να υπερβαίνει σε μέσο όρο τριετίας το 6% του ΑΕΠ.