Είμαστε στο όριο ανθρωπιστικής κρίσης;

Του Πρόδρομου Θεοδουλίδη*

Η ΟΛΟΕΝΑ και πιο δραματική συρρίκνωση της εθνικής οικονομίας αποτυπώνει με τον πλέον ζοφερό τρόπο την ανάγκη εκπόνησης ενός νέου, ανατρεπτικού, εγγυημένα δημοκρατικού και προοδευτικού σχεδίου ανάκαμψης. Τώρα που η ανεργία έχει προσεγγίσει δυσθεώρητα επίπεδα, τώρα που οι Ελληνες έχουν απολέσει κάθε ελπίδα, τώρα που στη χώρα μας εισήχθη ο όρος «ανθρωπιστική κρίση».
Η ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ τάσεων αναθεώρησης δομικών χαρακτηριστικών της δημοκρατίας μας, κατά την επιχειρούμενη –από όλους μας– φυγή προς τα εμπρός είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Συνιστά ποιοτικό χαρακτηριστικό

γνώρισμα όλων των τελευταίων δημοσκοπικών ερευνών. Μια ανάγκη που ομολογείται απερίφραστα από τα χείλη των πολιτών κάθε πολιτικής απόχρωσης. Οι αφετηρίες κοινές με βάση το «πολιτικό» ως έννοια, ωστόσο, τα κίνητρα διαφορετικά και οι προορισμοί επίσης.
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ δεν φοβάται να στοχαστεί και ελεύθερα να κριθεί είναι αυτός που μπορεί να αφυπνιστεί. Δυστυχώς, σήμερα, ο φόβος έχει διαγνωσθεί ως κύρια αιτία για την αδυναμία εθνικής έγερσης. Η ατολμία αναγνώρισης των λαθών λειτουργεί αποθαρρυντικά για την απαραίτητη επίσπευση της ρήξης με τα κακώς κείμενα και τις σαθρές πολιτικές λογικές του παρελθόντος. Η αδυναμία να γνωρίσεις το πρόβλημα, να διδαχθείς από αυτό και να σχεδιάσεις δημιουργικά και παραγωγικά το μέλλον κοστίζει ακριβά.
Η ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗ του πολυνομοσχεδίου απέδειξε για ακόμα μια φορά τις άτεγκτες διαθέσεις της υπάρχουσας κυβέρνησης, που αντιλαμβάνεται τη δόμηση της δημόσιας διοίκησης διά της κατεδάφισης της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και υπό το πρίσμα της υποστελέχωσης.
Ο ΤΡΟΠΟΣ με τον οποίο εισήχθη το πολυνομοσχέδιο προς συζήτηση στη Βουλή, οι παρασκηνιακές αλχημείες, μέχρι και την τελευταία στιγμή, των τροποποιητικών διατάξεων προς την επικοινωνιακή αυτο-ικανοποίηση των κυβερνητικών εταίρων έδωσαν και πάλι ηχηρά χτυπήματα στο ίδιο το Σύνταγμα, στον θεμελιώδη χαρακτήρα του ελληνικού Κοινοβουλίου, στα μέλη του και φυσικά στον λαό για τον οποίο προορίζεται η επώδυνη εφαρμογή του. Η εποχή του μνημονίου θα μείνει πραγματικά θαυμαστή και αξιομνημόνευτη για την ταχύτητα με την οποία ασκείται το νομοθετικό έργο.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ αυτή δεν ωφελεί κανέναν που σέβεται και ενδιαφέρεται ειλικρινά για την τύχη του λαού του. Οι δηλώσεις ικανοποίησης του πρωθυπουργού, το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής, από την εξέλιξη της ψηφοφορίας, δεν λειτουργούν προς τη θετική κατεύθυνση, αυτή της εθνικής ανάτασης. Οι απαισιόδοξες προβλέψεις θα κυριαρχούν όσο ο ίδιος και οι συνοδοιπόροι του θα αντιλαμβάνονται ως «μεταρρύθμιση» κάθε κυβερνητική ενέργεια που προωθεί συστημικά την επιβράδυνση της αναχαίτισης της σημερινής βαθιάς ύφεσης.

*Ο κ. Πρόδρομος Θεοδουλίδης είναι επικοινωνιολόγος.