Αυτοκτόνησε ο Αριέλ Κάστρο που κρατούσε ομήρους τρεις γυναίκες στο Κλίβελαντ

Κρεμασμένος στο κελί του βρέθηκε ο Αριέλ Κάστρο, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς δικαίωμα αναστολής, συν 1.000 επιπλέον χρόνια.

Το πρώτο θύμα του Κάστρο, η Νάιτ, ήταν μόλις 20 χρονών όταν απήχθη το 2002, η Αμάντα Μπέρι 16 όταν εξαφανίστηκε το 2003 και η Τζίνα Ντεχεσούς 14 όταν την απήγαγε ο Κάστρο. Η Μπέρι έχει μια 6χρονη κόρη, πατέρας της οποίας είναι ο 53χρονος.

Οι τρεις γυναίκες κατάφεραν να δραπετεύσουν στις 6 Μαΐου, όταν η Μπέρι άρχισε να φωνάζει σε ένα γείτονα, πίσω από την κλειδωμένη πόρτα την ώρα που ο Κάστρο έλειπε από την κατοικία.

Πριν από την ακροαματική διαδικασία, ο Κάστρο είχε περιγράψει τον εαυτό του ως εθισμένο στο σεξ και την πορνογραφία, κάτι που όπως υποστήριξε έφταιγε για τις “αυθόρμητες” πράξεις του να απαγάγει και να βιάζει τα θύματά του.

“Για τα θύματα”, είπε ο δικαστής που του επέβαλε την καταδικαστική ποινή, Μάικλ Ρούσσο και προσέθεσε ότι “οι δικαιολογίες δεν εξαφανίζουν το κακό. Τις είχες σαν σκλάβες και τις μεταχειριζόσουν σαν να μην ήταν καν ανθρώπινα όντα”.

Η Νάιτ, η οποία είχε ένα αγοράκι 2 ετών όταν απήχθη, είπε ότι τα Χριστούγεννα ήταν η πιο δύσκολη περίοδος, “επειδή ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να τα περάσω με το γιο μου. Έκλαιγα κάθε βράδυ”, είπε. “Ένιωθα τόσο μόνη”.

Οι αστυνομικοί που είχαν καταφθάσει στην κατοικία του Κάστρο περιέγραψαν πως οι γυναίκες ήταν αλυσοδεμένες και απομονωμένες στο σπίτι. Όπως είπαν οι αστυνομικοί, ο 53χρονος δεν είχε εκφράσει καμία μεταμέλεια για τα εγκλήματά του.

Ο Κάστρο, φορώντας την πορτοκαλί στολή των κρατουμένων, αναφέρει το dpa, υποστήριξε ότι το σεξ με τις τρεις γυναίκες ήταν “συναινετικό” και αρνήθηκε ότι τις ξυλοκοπούσε και τις βασάνιζε, λέγοντας ότι υπήρχε “αρμονία” όταν ζούσαν στο σπίτι του.

“Δεν είμαι τέρας”, είπε. “Είμαι άρρωστος…ξέρω ότι αυτό που έκανα ήταν λάθος, αλλά δεν είμαι βίαιο άτομο. Απλά τις κρατούσα εκεί”.

Ο Κάστρο ζήτησε αργότερα συγνώμη από τα θύματα, την οικογένειά του και άλλα μέλη της κοινότητας. “Λυπάμαι πραγματικά για αυτό που έγινε. Μέχρι αυτή τη μέρα προσπαθώ να κάνω τις δικές μου ερωτήσεις. Δεν ξέρω γιατί”, είπε κλαίγοντας.

Οι τρεις γυναίκες δεν «εγκατέλειψαν την ελπίδα», είπε ο Ρούσσο. «Επέμειναν και τελικά θριάμβευσαν».