Tι τρέχει –πραγματικά- με τις Τράπεζες

Από τη στιγμή που η Ελληνική Κυβέρνηση δέχθηκε την απαίτηση της Τρόικας να μην χρησιμοποιηθούν τα όποια αποθεματικά κεφάλαια του ΤΧΣ για την κάλυψη του όποιου χρηματοδοτικού κενού οποτεδήποτε.

Από τη στιγμή που η Ελληνική Κυβέρνηση δέχθηκε ως καταληκτική ημερομηνία για την κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών των τραπεζών την 30η Νοεμβρίου 2014 και όχι την 30 Δεκεμβρίου 2016 που ζητούσαν οι διοικήσεις τους

Από τη στιγμή που η Τρόικα δέχθηκε ότι για

το 2014 δεν προκύπτει δημοσιονομικό κενό, δηλαδή πιστεύει ότι ο Προϋπολογισμός φέτος θα εκτελεστεί στο ακέραιο χωρίς τη λήψη πρόσθετων εισπρακτικών μέτρων.

Αφού όλα τα ανωτέρω έχουν συμφωνηθεί, η περιβόητη χθεσινή σκληρή «σύγκρουση» της Τράπεζας της Ελλάδος με την Τρόικα πρέπει να οφείλεται σε άλλου είδους κίνητρα που ξεπερνούν την ελληνική τραπεζική πραγματικότητα.

Η αλήθεια είναι ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο -όπως και πάρα πολλοί Αμερικανοί πολιτικοί, οικονομολόγοι και αναλυτές- έχει την άποψη ότι στην Ευρώπη, η Κεντρική Τράπεζα δεν είναι ανεξάρτητη και συχνά πυκνά υποκύπτει στις πολιτικές πιέσεις των μεγάλων χωρών.

Το ΔΝΤ αμφισβητεί τα stress tests, τα τεστ κοπώσεως των τραπεζών που πραγματοποιούνται γενικά στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα γιατί πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι έχουν την τάση να ωραιοποιούν τις καταστάσεις και να « κρύβουν σκελετούς στην ντουλάπα»…

Αφού οι τράπεζες στην Ευρώπη δεν κλείνουν και συνήθως είναι οι φορολογούμενοι και οι επενδυτές που βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη διάσωσή τους, είναι φυσιολογικό, λένε στην Ουάσιγκτον, οι Κεντρικές Τράπεζες να χρησιμοποιούν ηπιότερες παραδοχές για τα «σκληρά σενάρια» των τεστ κοπώσεως.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι φόβοι του ΔΝΤ είναι όχι μόνον υπερβολικοί αλλά είναι προφανές ότι εξυπηρετούν μόνο την ευρύτερη σύγκρουση μεταξύ Ουάσιγκτον και Φραγκφούρτης για την χρηματοπιστωτική συστημική σταθερότητα.

Η Τράπεζα της Ελλάδος, είναι αλήθεια ότι επέβαλε μια πολύ αυστηρή και εξαιρετικά συντηρητική μέθοδο αποτίμησης των κεφαλαιακών αναγκών των τραπεζών. Οι κεφαλαιακές ανάγκες εκτιμώνται ανάμεσα στα 5,8 έως τα 6, 2 δις Ευρώ για το σύνολο του τραπεζικού συστήματος, όχι μόνο για τις 4 συστημικές τράπεζες αλλά και για την Τράπεζα Αττικής και την Πανελλήνια Συνεταιριστική.

Για την Eurobank η ανάγκη για ενίσχυση του μετοχικού της κεφαλαίου δεν ξεπερνά τα 2,8 με 2,9 δισ. ευρώ, για την Εθνική σε 2 με 2,2 δισ. ευρώ, για την Πειραιώς σε 450 εκατ. ευρώ και για την Alpha σε 300 εκατ. ευρώ.

Για την Τρ. Αττικής το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών ανέρχεται σε 200 εκατ. ευρώ, ενώ αισθητά χαμηλότερες είναι οι κεφαλαιακές ανάγκες της Πανελλήνιας.

Η εμπλοκή διεθνών, ανεξάρτητων, συμβούλων, ενισχύει την αξιοπιστία της διαδικασίας.

Εκτός από την BlackRock, η οποία εξέτασε σε βάθος τα χαρτοφυλάκια δανείων των τραπεζών και τα ευρήματά της αποτέλεσαν τη βάση για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών αναγκών, η μεθοδολογία που υιοθέτησε η Τράπεζα της Ελλάδος πέρασε και από τον έλεγχο της Ernst & Young και της Rothschild.

Η Ελλάδα προσπαθεί να μην εμπλακεί στον πόλεμο μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαϊκής Ένωσης που αφορά την ικανότητα διαχείρισης μεγάλων χρηματοπιστωτικών κρίσεων. Η Ελλάδα δίνει τον δικό της πόλεμο ενάντια στην πολυετή οικονομική κρίση, την ανεργία και την ανταγωνιστικότητα. Γι’ αυτό και με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας η εκκρεμότητα αυτή θα κλείσει σήμερα….

The post Tι τρέχει –πραγματικά- με τις Τράπεζες appeared first on Paraskhnio.gr.