ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΑΡΘΡΟ : "Να μην αφήσουμε τους Έλληνες μόνους τους"

Πρωτοσέλιδο άρθρο γνώμης του πολιτιστικού συντάκτη και προέδρου της Ελεύθερης Ακαδημίας Τεχνών του Αμβούργου Ulrich Greiner δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Die Zeit" με τίτλο "Σεβασμό στην αρχαιότητα".

Όπως υποδηλώνει ο υπότιτλός του, το άρθρο αναρωτιέται: "η διευθύντρια του ΔΝΤ Λαγκάρντ βρίζει τους Έλληνες.

Πρωτοσέλιδο άρθρο γνώμης του πολιτιστικού συντάκτη και προέδρου της Ελεύθερης Ακαδημίας Τεχνών του Αμβούργου Ulrich

Greiner δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Die Zeit" με τίτλο "Σεβασμό στην αρχαιότητα".

Όπως υποδηλώνει ο υπότιτλός του, το άρθρο αναρωτιέται: "η διευθύντρια του ΔΝΤ Λαγκάρντ βρίζει τους Έλληνες.

Ο Γκίντερ Γκράς κάνει το αντίθετο.

Ποιος έχει δίκιο άραγε;"

Ακόμα και με σωστές υποδείξεις μπορεί να ασκηθεί δημαγωγία, σημειώνεται στο άρθρο.

Ακολουθεί το κείμενο.

"Η κα Λαγκάρντ μπορεί να είναι σίγουρη ότι με την παρατήρησή της πέτυχε διάνα την ατμόσφαιρα του βορειοευρωπαϊκού καφενείου, όπου τα φτωχά παιδιά του Νίγηρα τα επικαλούνται πάντα για να φαίνεται μικρότερη η ανάγκη των γειτόνων.

Και αν όλοι οι Ευρωπαίοι-και όχι μόνον οι Έλληνες- πλήρωναν κανονικά τους φόρους τους, η ευρωπαϊκή ήπειρος δεν θα χρεοκοπούσε.

Πράγματι, δυστυχώς, είναι αλήθεια ότι το ελληνικό κράτος έχει αποσαθρωθεί και η αστική τάξη είναι αδύναμη.

Από πού άλλωστε να προέλθουν οι αρετές της κοινωνίας των πολιτών;

Επί πολλούς αιώνες κομμάτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, μετά από διάφορες μετοικήσεις και εκκαθαρίσεις με διάφορες εθνικές ομάδες ανακατεμένες, δημιούργημα της βούλησης των Μεγάλων Δυνάμεων, που της επέβαλαν έναν Βαυαρό πρίγκιπα για βασιλιά, η σύγχρονη Ελλάδα ήταν κατά το πλείστον αντικείμενο ξένων συμφερόντων και σπάνια υποκείμενο των δικών της.

Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε με την κτηνώδη κατοχή από τα γερμανο-ιταλικά στρατεύματα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και με την υποστηριχθείσα στρατιωτική δικτατορία, στα τέλη της δεκαετίας του ’60.

Ήταν ο Γκίντερ Γκρας εκείνος, ο οποίος επέστησε την προσοχή – στο πρόσφατο ποίημά του-σ’ αυτά τα γεγονότα που μαθαίνουμε στο σχολείο και υπερασπίστηκε θυμωμένος την Ελλάδα.

Αντίθετα με το ατυχές ποίημά του για το Ισραήλ, το ποίημά του «Η ντροπή της Ευρώπης», που δημοσιεύτηκε στην SZ, αξίζει να συζητηθεί και να έχει απόηχο.

Και όχι μόνον επειδή, λόγω του κλασικού είδους του μέτρου του και των έντονων εικόνων του, είναι λογοτεχνικά ευχάριστο, αλλά επειδή υπενθυμίζει ορισμένα πράγματα:

ότι η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της δημοκρατίας, ότι οι πλέον μεγαλοπρεπείς καλλιτεχνικοί θησαυροί της βρίσκονται στο Βερολίνο και στο Λονδίνο και ότι οι δικτάτορες στρατηγοί υπήρξαν ευπρόσδεκτοι εταίροι και σύμμαχοι.

Ο Γκρας αναφέρεται και σε μας τους Γερμανούς:

"Οι ένστολοι, που με τη βία των όπλων σάρωσαν την με νησιά ευλογημένη χώρα, φύλαγαν καιτον Hölderlin στο γυλιό τους".

Πρέπει να θυμίσουμε τη σημασία που είχε η αρχαιότητα για τη γερμανική πνευματική ιστορία;

Ξεχάσαμε ότι η ευρωπαϊκή τέχνη και φιλοσοφία γ