ΣΠΥΡΟΣ Χ. ΤΑΓΚΑΣ

Ο Σαμαράς έχει την μπάλα…

Αίφνης, η μετατόπιση της Ατζέντας από το επικυρίαρχο, λίαν προσφιλές, πολιτικό πλαίσιο «Ευρώπη – δραχμή» στο αμιγές «εσωτερικό πλαίσιο» της Εγκληματικότητας και της (παράνομης) Μετανάστευσης μετατοπίζει διακριτά και τον άξονα της κεντρικής πολιτικής επί τω συντηρητικότερω. Και είναι σαφές, είναι ένα πλαίσιο όπου η, μέχρι τώρα, γηραιά δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ δέχεται και θα δεχτεί σοβαρές και επικίνδυνες πιέσεις. Διότι, είναι

εντελώς ξεκάθαρο: αυτό – τούτο το πλαίσιο είναι ένας εντελώς ξένος, – ήγουν: αφιλόξενος, μη προνομιακός χώρος, για τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής και όχι μόνο Αριστεράς. Εξάλλου, πατροπαράδοτα τον ελέγχουν αι «αστικαί δυνάμεις» που, ενίοτε, γίνονται και… «εθνικαί»

Όθεν: ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει μπάλα «εκτός έδρας», στο συστημικό, τρόπον τινά, «γήπεδο» κι αυτό (σαν όρος), μπορεί να στοιχίσει πολύτιμες δυνάμεις που θα κρίνουν, τελικά, το αποτέλεσμα. Η στρατηγική επιλογή των επιτελών της Νέας Δημοκρατίας να ανοίξουν κι αυτό το «παράθυρο» στο γενικότερο πολιτικό – εκλογικό «κάδρο» αναλύεται ως κομβικής σημασίας και επιτυχής: αθροίζει δυνάμεις στο κόμμα του Α. Σαμαρά και εκτιμάται ότι είναι ο «ικανός συντελεστής» που αναζητούταν, ώστε, με την κατάλληλη διαχείριση και ελιγμούς, η έκβαση του Αγώνα να είναι νικηφόρα!

Το άλλο πλαίσιο τώρα το αρχέτυπο, όσο, και φοβικό «Ευρώπη – δραχμή» ομοιάζει να το χειρίζονται, πλέον, εξωχώριες δυνάμεις, εγχώριες δυνατές «ελίτ» με την εξεζητημένη, βεβαίως, συμμετοχή του Ευ. Βενιζέλου που βρήκε, επιτέλους, «κενό χώρο» και παρείσδυσε δεόντως. Η είσοδος και της Ισπανίας, όμως, στην λέσχη των «μνημονιακών κρατών» αλλάζει τα δεδομένα στην Ευρώπη: ο κεντροευρωπαϊκός Άξονας των δυνατών κρατών καλείται τώρα να κάνει υποχρεωτικά «ανοιχτό διάλογο» με όλα τα «πάσχοντα μέλη» τα οποία χωρίς δισταγμό θα επιχειρήσουν να επαναπροσδιορίσουν και να επανακαθορίσουν το «Τι είναι Ευρωπαϊκή Ένωση». Από μόνο του αυτό – τούτο το γεγονός ακυρώνει τις όποιες φιλοδοξίες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, για μεγαλύτερη στρατηγική βύθιση καιν άντληση δυνάμεων. Διότι, είναι προφανές – προφανέστατο, ο κ. Βενιζέλος ήταν ο, κυρίως ειπείν, θιασώτης και, εν πολλοίς, συντάκτης πολιτικών της, μέχρι τώρα, μνημονιακής θητείας μας.