ΣΚΛΗΡΟ ΠΑΖΑΡΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ

Οι Έλληνες αγρότες κινδυνεύουν να χάσουν μέρος των ενισχύσεων που δικαιούνται εάν επικρατήσει η πρόταση της Κομισιόν για σύνδεση της ομαλής πληρωμής με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Του Θοδωρή Παναγούλη

Με δύο βασικούς στόχους, ιδιαίτερα κρίσιμους για τη συνέχιση της ομαλής καταβολής των κοινοτικών κονδυλίων που αφορούν τη λεγόμενη «αγροτική ανάπτυξη», δηλαδή τις ενισχύσεις που κατευθύνονται στην αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα και τη βελτίωση των υποδομών στην περιφέρεια,

προσέρχεται η χώρα μας στις σχετικές συζητήσεις που βρίσκονται την περίοδο αυτή σε εξέλιξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο πρώτος στόχος είναι να μην ισχύσει η πρόταση της Κομισιόν για σύνδεση των πόρων της αγροτικής ανάπτυξης με το κατά πόσον τα κράτη – μέλη είναι συνεπή με τις υποχρεώσεις τους στο δημοσιονομικό επίπεδο, καθώς κάτι τέτοιο, αντί να επιτυγχάνει τη σύγκλιση και τη συνοχή που είναι ο αντικειμενικός λόγος διάθεσης των κονδυλίων αυτών, οδηγεί σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.

Ο δεύτερος στόχος είναι να αλλάξουν τα κριτήρια με τα οποία καθορίζεται η «περίοδος αναφοράς» για τον υπολογισμό των ποσών που δικαιούται κάθε κράτος – μέλος. Η χώρα μας θέλει να περιληφθούν και τα έτη της οικονομικής κρίσης (2009, 2010, 2011), καθώς η εικόνα που παρουσίαζε πριν από αυτή δεν έχει καμία σχέση με τα σημερινά δεδομένα, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να θεωρηθούμε «πλούσιοι» και μη έχοντες μεγάλα προβλήματα.

Τα ζητήματα αυτά ετέθησαν στο τελευταίο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας που έγινε στο Λουξεμβούργο, από τον Έλληνα υπηρεσιακό υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ναπολέοντα Μαραβέγια, ο οποίος είχε φροντίσει τις προηγούμενες ημέρες να έχει διαβούλευση με όλα τα κόμματα και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.

Ο Έλληνας πρώην υπουργός στην παρέμβασή ζήτησε να μην ισχύσει η λεγόμενη «αιρεσιμότητα». Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Είναι άδικο να συνδέονται οι πόροι για την αγροτική ανάπτυξη με το κατά πόσον τα κράτη – μέλη επιτυγχάνουν μακροοικονομικούς δημοσιονομικούς στόχους, γιατί αυτό  οδηγεί σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τη σύγκλιση και τη συνοχή».
Όσον αφορά τον καθορισμό των κριτηρίων για την «περίοδο αναφοράς», με βάση την οποία γίνεται η κατανομή των πόρων της αγροτικής ανάπτυξης ανάμεσα στα κράτη μέλη, η γενική αρχή είναι ότι όσο περισσότερο «φτωχή» είναι μια χώρα (και μάλιστα κάθε μία από τις περιφέρειές της), δηλαδή όσο περισσότερο αποκλίνει από τον κοινοτικό μέσο όρο, τόσο περισσότερα χρήματα δικαιούται για την αγροτική ανάπτυξη. Η χώρα μας ζητάει η περίοδος αναφοράς να περιλαμβάνει και τα έτη της οικονομικής κρίσης, για να αντανακλά τις πραγματικές ανάγκες των χωρών που αντιμετωπίζουν έντονα δημοσιονομικά προβλήματα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΚΑΠ «μεταφράζεται» σε πόρους περίπου 18 δισ. ευρώ για την επόμενη επταετία, ποσό που μπορεί να αποβεί καθοριστικό σε αυτή την κρίσιμη περίοδο.