ΣΑΒΒΑΣ Ν. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Ο Γ. Βερνίκος, οι off shore και ο θαλάσσιος τουρισμός

Η δαιμονοποίηση των off shore εταιρειών οδήγησε στην έξοδο από την κυβέρνηση τον εφοπλιστή Γιώργο Βερνίκο, ο οποίος για πέντε ημέρες ήταν υφυπουργός Ναυτιλίας. Μετά την αποκάλυψη και την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο υφυπουργός διέθετε off shore, ο Γ. Βερνίκος, από ό,τι εκμυστηρεύθηκε ο ίδιος δημόσια έπρεπε να αποφασίσει είτε να αρνηθεί τη συμμετοχή του στην off shore είτε να παραιτηθεί.

Προτίμησε το δεύτερο. Οι λόγοι προφανείς. Θέλησε να αποφύγει ο ίδιος και η οικογένεια του την καθημερινή εμπλοκή από τηλεοπτικές δίκες, κοινωνικές πιέσεις και πολιτικούς και άλλου είδους εκβιασμούς.

Θέλω να επισημάνω ότι η αναφορά για ένα εφοπλιστή ότι διαθέτει off shore εταιρεία είναι σαν να λες ότι ένας εφοπλιστής διαθέτει βαπόρια. Είναι δύο έννοιες ταυτόσημες και όποιος γνωρίζει τη ναυτιλία γνωρίζει πολύ καλά ότι οι off shore είναι ένα επενδυτικό εργαλείο της. Θα αναρωτηθεί κανείς: μπορεί κάποιος να αποδείξει σε ποιον ανήκει μια off shore; Ίσως να γίνεται μετά από πολύχρονη έρευνα. Κάτοχος μιας off shore είναι αυτός που φέρει τις μετοχές. Αυτός που τις κρατά στα χέρια του. Συνήθως εκπρόσωποι των off shore είναι δικηγόροι, αλλά μπορεί και οποιοσδήποτε να γίνει αντίκλητος. Στην προκειμένη περίπτωση η off shore, έφερε το όνομα του Βερνίκου και είχε δημιουργηθεί από κάποιο κοντινό συγγενή του υφυπουργού για να προσφέρει υπηρεσίες φύλαξης σε ποντοπόρα πλοία που διέπλεαν από τον Ινδικό Ωκεανό και ήθελαν να προστατευθούν από τους πειρατές. Τώρα, που κινδύνευε η Δημοκρατία από την συγκεκριμένη off shore πραγματικά δεν μπορώ να το κατανοήσω. Ίσως, ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ, που υπέγραψε την εγκατάσταση της συγκεκριμένης off shore στην Ελλάδα, φαίνεται ότι είχε κατανοήσει τον σχετικό κίνδυνο και με διαρροή έσπευσε να προφυλάξει την Δημοκρατία και την νομιμότητα.

Πάντως έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κάποιος τις πρώτες ώρες ενός υφυπουργού, σε ένα πολιτικό σχήμα που συμμετείχαν τρία πολιτικά κόμματα και σε ένα υπουργείο που επανιδρύονταν μετά από τρία περίπου χρόνια. Με δεδομένο ότι το αντικείμενο του υφυπουργού Γ. Βερνίκου είναι ο θαλάσσιος τουρισμός, έσπευσε μισή ώρα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του να συγκαλέσει την πρώτη σύσκεψη για τον γιώτινγκ και την κρουαζιέρα. Κάλεσε τους υπηρεσιακούς παράγοντες και τους εισηγητές του σχεδίου νόμου να του φέρουν το τελικό σχέδιο της προηγούμενης υπουργού Άννας Διαμαντοπούλου και τον φάκελο με την δημόσια διαβούλευση. Με άλλα λόγια ζήτησε όλο το υλικό που επεξεργάσθηκε η προηγούμενη υπουργός – αλλά και οι προηγούμενοι τέσσερις ή πέντε υπουργοί που ασχολήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια με την υπόθεση αυτή – αλλά δεν υπήρχε κανένας τέτοιος φάκελος. Πέρασε το Σαββατοκύριακο και η Δευτέρα και ακόμα τον αναζητούσαν. Λεπτομέρεια: Την Τρίτη ο υφυπουργός παραιτήθηκε. Ανεξάρτητα από αυτό το πραγματικό γεγονός ο Γ. Βερνίκος με βοήθεια ανθρώπων που γνώριζαν πρόσωπα και καταστάσεις βρήκε κάποια άκρη και ενημερώθηκε στοιχειωδώς.

Θα περιορισθώ και σε ένα άλλο περιστατι