Πάλι καλά!

Η χθεσινή συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας στην πλατεία Συντάγματος ήταν ένα... ρίσκο.

Σε εποχές απαξίωσης της πολιτικής, απροθυμίας (σ.σ. ποιός θα προσέλθει να χειροκροτήσει έναν Πρωθυπουργό που αναγκάστηκε να λάβει αντιδημοφιλή μέτρα;) αλλά και με όρους ευρωεκλογών, το ρίσκο της διοργάνωσης ανοιχτής συγκέντρωσης ήταν μεγάλο. Και όχι μόνον αυτό. Ήδη από την προαναγγελία της πρωτοβουλίας στο εσωτερικό βγήκαν τα... μαχαίρια για το ποιός θα φορτωθεί μία ενδεχόμενη αποτυχία.

Εν τέλει, τέλος καλό όλα καλά. Η συγκέντρωση, όπως και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ,

είχε πολλά σκηνοθετικά τρικ, καθώς στόχος και των δύο δεν ήταν να απευθυνθούν σε όσους προσήλθαν σε Σύνταγμα και Ομόνοια αντίστοιχα, αλλά σε όσους έβλεπαν από την τηλεόραση. Και στις δύο περιπτώσεις, τα πανό που είχαν αναρτηθεί σε στρατηγικά σημεία «κατηύθυναν» τον κόσμο ώστε να σταθεί όπως είχαν σχεδιάσει οι διοργανωτές.

Είναι σαφές ότι και τις δύο συγκεντρώσεις ουδείς θα τις θυμάται μετά από λίγο καιρό. Το μέγα πλήθος και μέγα πάθος, που έλεγε ο Ανδρέας, δεν υπάρχει πλέον. Ωστόσο, ειδικά για τους «γαλάζιους» κομματικούς που έδωσαν τη μάχη με δυσμενείς όρους, το συμπέρασμα είναι «πάλι καλά».