Ο κόρφος και τα τσόφλια

Εσείς ποιο νομίζεται ότι ήταν το μήνυμα της αυτοδιοικητικής κάλπης;

Μήπως άραγε επιβραβεύτηκε η σταθερότητα και καταδικάστηκε το πισωγύρισμα; Ή, αντιθέτως, μήπως αποδοκιμάστηκε η λιτότητα, τα μνημόνια, η Μέρκελ και επισφραγίστηκε η αλλαγή σελίδας για το τόπο; Προσωπικά, πιστεύω ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν μου διαμηνύθηκε από την ανάγνωση των αποτελεσμάτων των προχθεσινών εκλογών. Κυρίως, επειδή σχημάτισα την μόνη εντύπωση που μου μετέδωσαν οι συμμετέχοντες στις εκλογές,

Οι οποίοι σύσσωμοι, βοερά και με μια φωνή αποφάνθηκαν ότι κέρδισαν. Όλοι. Υπ΄ αυτούς τους όρους δεν μπαίνω στο πειρασμό να αναζητήσω ηττημένους.

Ωστόσο οφείλω να παρατηρήσω ότι δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία των απανταχού νικητών. Καταρχήν γιατί διαπίστωσα ενδείξεις ελαφρότητας, αδιαφορίας και περιφρόνησης τόσο της δημοκρατικής διαδικασίας των εκλογών καθαυτών, όσο και ως προς την επιλογή των προσώπων που διεκδίκησαν την ψήφο μας. Δεν αναφέρομαι στην εκλογή του εκκεντρικού μάνατζερ Ηλία Ψινάκη, ούτε στην πρωτιά του προσφάτως αποφυλακισθέντος ποδοσφαιρικού παράγοντα Αχιλλέα Μπέου. Και προφανώς δεν εγκαλώ τις φουσκωμένες δημοσκοπήσεις, τα πυροτεχνήματα των exit polls και τις πρώιμες ερμηνείες τους. Η σύγχυση και η δημιουργία εντυπώσεων είναι ανέκαθεν μέρος του παιχνιδιού.

Ειλικρινά, όμως, αυτό που με οδηγεί στο να μην αισθάνομαι και τόσο περήφανος είναι η συμπεριφορά του περίπου μισού εκλογικού σώματος που αποφάσισε να απέχει από τις κάλπες, επιβεβαιώνοντας την απάθεια, τη καθολική δυσπιστία προς τις δημοκρατικές διαδικασίες και εν τέλει την φρικτά αναιτιολόγητη ανωριμότητα του. Επί πλέον με μελαγχολεί αφάνταστα πως μια διόλου ευκαταφρόνητη μερίδα ψηφοφόρων διολισθαίνει μοιρολατρικά και προς το πολιτικό πάτο. Ενισχύει το αντιδραστικό νεοναζιστικό μόρφωμα επιβραβεύοντας τη βία του ολοκληρωτισμού, το μισαλλόδοξο λαϊκισμό, την αυταρχική βαναυσότητα, το εθνορατσιστικό μίσος.

Τα ποσοστά του Κασιδιάρη στο δήμο της Αθήνας και του Παναγιώταρου στη περιφέρεια Αττικής καταδεικνύουν σοκαριστικά ότι μια μερίδα των ψηφοφόρων επικροτεί ανενδοίαστα τις αξιόποινες δράσεις μιας εγκληματικής οργάνωσης. Ότι υιοθετεί την αποκρουστικά παρακμιακή ιδεολογία τους με τις σβάστικες του πυρσούς, τις ακονισμένες ξιφολόγχες, και αποδέχεται την χυδαία, εθνοκάπηλη και παρακρατική ρητορεία τους. Και ακόμα χειρότερα ακολουθεί συμπεριφορές φθόνου, αιματηρής εκδίκησης και μνησικακίας, ενώ παράλληλα ηρωοποιεί τους μαυροντυμένους επιχειρησιακούς μπράβους, φουσκωτούς, τραμπούκους και την επιλεγμένη δράκα συνοδοιπόρων που τους εκπροσωπούν πολιτικά.

Είναι πλέον φανερό, ότι μετά τη στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα , έχει τελειώσει το παραμύθι για τα “καμένα” μυαλά και τους βουλιαγμένους “περιθωριακούς” στο βούρκο της πολιτικής εκπροσώπηση από τα τάγματα εφόδου. Μαζί ξεφτίζει και και η επίκληση της χρεωκοπίας, της φτώχειας και της ανεργίας ως το άλλοθι που απενοχοποιεί την έκφραση μερίδας της λαϊκής βούλησης. Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες για «ανυποψίαστους και παρασυρμένους” ψηφοφόρους. Σίγουρα υπάρχουν και κάποιοι από αυτούς που εξοικειωμένοι με τη φασίζουσα ατζέντα για το τζαμί και τους μετανάστες που πρόταξαν εκπρόσωποι συντηρητικών δημοτικών παρατάξεων, ωθήθηκαν να νομιμοποιήσουν άστοχα το φασιστικό δηλητήριο.

Θέλουμε δεν θέλουμε, όμως, στη πλειονότητα τους πρόκειται για επαρκώς συνειδητοποιημένους πολίτες που επιλέγουν χωρίς αιδώ την εφιαλτική απόδραση από το πολιτικό και την εκτροπή στη φασιστική βαρβαρότητα. Το ερώτημα τίθεται πλέον επιτακτικό προς τους δημοκράτες πολίτες: θα χαϊδεύουν εσαεί ως απολωλότα πρόβατα τους συμπολίτες τους που έχουν ταχθεί οριστικά με τους θρασύδειλους νεοναζιστές ή υπερασπιζόμενοι τον πυρήνα της δημοκρατίας οφείλουν να απαντήσουν άμεσα αποκαλύπτοντας τα εγκληματικά ψέματά τους με ιδέες και επιχειρήματα;

Η ολιγωρία, η αποστροφή και η περιφρόνηση που επιδεικνύουν απέναντί τους τα κόμματα του συνταγματικού τόξου δεν αρκούν για να δικαιώσουν την ηθική υπεροχή της δημοκρατίας. Πέρα από εξορκισμούς και ποινικά κλαδέματα χρειάζεται και το ξεμασκάρεμα των δήθεν παραστρατημένων οπαδών των νεοναζί δημαγωγών. Οι ευρωεκλογές προσφέρουν ένα πρώτο πεδίο εφαρμοσμένης απώθησης των συγκεκριμένων δηλητηριωδών ερπετών. Με την έμπρακτη δημοκρατική αφύπνιση απέναντι στη καμουφλαρισμένη ωμή βία των ντόπιων μελανοχιτώνων. Γιατί δεν είναι μόνο τα φίδια που ήδη ξεπροβάλλουν απειλητικό από τα τσόφλια τους αλλά και εκείνα που ζεσταίνονται σε ανυποψίαστους κόρφους.