Μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Δεν χρειάστηκε πολλά, για να αρχίσει να γκρεμίζεται το ελληνικό success story: Εκεί που ξεκίνησε να «παίζει» στον διεθνή τύπο το επενδυτικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα και οι εξαιρετικές της δημοσιονομικές επιδόσεις… δυο-τρεις σφαλιάρες ήταν ικανές για να ρίξουν ότι στάθηκε πάνω σε γυάλινα πόδια.

Από εκεί που Ρώσοι, Κινέζοι -μαζί με Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους- θα αγόραζαν με τον παρά τους σχεδόν την μισή Ελλάδα,

ήρθε η «σφαλιάρα» της ΔΕΠΑ.. Και εκεί που πήγε να «σωθεί» το πράγμα με τον ΔΕΣΦΑ, ήρθε η «σύγκρουση» στον ΟΠΑΠ για να αναδείξει το πραγματικό πρόσωπο αυτής της χώρας.

Και όχι μόνον: Δεν προλάβαμε να πανηγυρίσουμε την συρρίκνωση του πρωτογενούς ελλείμματος, να που τα στοιχεία δείχνουν πως η μαύρη τρύπα στα έσοδα έχει διαμορφωθεί για το α΄εξάμηνο της χρονιάς στα 1,6 δισ. και αν συνεχίσουμε έτσι.. στο τέλος της χρονιάς .. το χάσαμε το πρωτογενές πλεόνασμα πατριώτη.

Και εκεί που όλοι λίγο έως πολύ είχαν αποδεχτεί την ανάγκη αναμόρφωσης της δημόσιας διοίκησης, η Κυβέρνηση με το πιστόλι της τρόικα στο κρόταφο και την γνωστή πρακτική «τρέχω τελευταία στιγμή να τα προλάβω», υιοθετεί την λογική «πονάει κεφάλι κόψει κεφάλι».

Κάτι βεβαίως που προκαλεί αναταράξεις σε κοινωνικό επίπεδο και τριγμούς στις Κοινοβουλευτικές ομάδες. Χώρια ότι ολόκληρο το πολυνομοσχέδιο το διατρέχει η ίδια λογική . «Θα βάλουμε να πληρώσουν τα γνωστά υποζύγια».

Για ακόμη μία φορά λοιπόν αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων: χωρίς φαντασία και χωρίς τόλμη να αντιπαρατεθούν επί της ουσίας με τα κακώς κείμενα αυτού του τόπου. …Μέχρι αποδείξεως του εναντίου.