«Η συγκυβέρνηση της παράγκας μας έριξε στα βράχια»

Οξύτατη επίθεση στη νέα, δικομματική κυβέρνηση εξαπέλυσε από τα Χανιά της Κρήτης ο Αλέξης Τσίπρας, κατά την παρουσίαση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για τη συνταγματική αναθεώρηση και τις θεσμικές αλλαγές.

Του Γιώργου

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από κοινού με τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ και επικεφαλής της «Επιτροπής Σοφών» του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Κωνσταντόπουλο, παρουσίασαν τους βασικούς προγραμματικούς άξονες του κόμματος για την αναθεώρηση του Συντάγματος, την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό και την αναβάθμιση της χώρας.

Νωρίτερα, ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση προς την κυβέρνηση, κάνοντας, μάλιστα, λόγο για «συγκυβέρνηση της παράγκας» και για «δικομματικό καρτέλ που μας έριξε στα βράχια».

«Είναι κοινή διαπίστωση ότι η βαρβαρότητα των μνημονίων πάει χέρι-χέρι με την καταστολή, την αυθαιρεσία, την υπονόμευση δημοκρατικών κατακτήσεων. Η βαναυσότητα της βίαιης καταστροφής εκατομμυρίων ανθρώπων δεν μπορεί να ανεχτεί ούτε ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε θεσμούς προστασίας του πολίτη και των ελευθεριών του», είπε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας, καταγγέλλοντας ότι «η συγκυβέρνηση της παράγκας, η συγκυβέρνηση του δικομματικού καρτέλ που μας έριξε στα βράχια, επιδιώκει και μια δημοκρατία της παράγκας, μια δημοκρατία των καρτέλ της οικονομικής εξουσίας». «Ο στόχος τους μια Ελλάδα παραδομένη στα μεγάλα συμφέροντα, με φτηνούς εργαζόμενους και εκμηδενισμένα εργασιακά δικαιώματα, απαιτεί πολιτικό ολοκληρωτισμό.
Μια χώρα χωρίς εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία, που η κυβέρνησή της δεν θα είναι σε θέση ούτε τον ΦΠΑ στην εστίαση να μειώσει αν δε πάρει την άδεια των δανειστών. Που ο πρωθυπουργός της θα έχει λιγότερες αρμοδιότητες από αυτές του δημάρχου των πόλεων των ομόσπονδων κρατιδίων της Γερμανίας. Που δεν θα μπορεί ούτε εκλογές να προκηρύξει αν δεν το συμφωνήσει με τη γερμανίδα καγκελάριο», συνέχισε ο Αλέξης Τσίπρας, συνδέοντας την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική με την κυβερνητική πρωτοβουλία για έναρξη της αναθεωρητικής διαδικασίας: «Να, λοιπόν, γιατί συζητάνε για αλλαγή του Συντάγματος τα μνημονιακά κόμματα και γιατί στήνουν την μνημονιακή μεταπολίτευση. Γιατί το σημερινό Σύνταγμα που έκαναν κουρέλι δεν τους κάνει. Όχι για να προωθήσουν ώριμες προοδευτικές αλλαγές, αλλά για να φτιάξουν το νέο αποικιακό Σύνταγμα. Το σύνταγμα των δανειστών. Για να στερεώσουν και θεσμικά το έωλο κράτος της έκτακτης ανάγκης που μας έχουν εδώ και τρία χρόνια εγκαθιδρύσει».

«Στην αντεπίθεση»

Ο Αλέξης Τσίπρας αντέτεινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα περάσει στην αντεπίθεση απέναντι «σε αυτή τη Συνταγματική αντεπανάσταση», ενώ κάλεσε τους πολίτες να στηρίξουν «μια μεγάλη προοδευτική αλλαγή στο τόπο» και να στηρίξουν «τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ όχι μόνο για να σταματήσουμε τη καταστροφή, όχι μόνο για να ανορθώσουμε την οικονομία και τη παραγωγική βάση που καταρρέει, αλλά και για να προχωρήσουμε στην ανατροπή του φαύλου καθεστώτος που μας οδήγησε στη κρίση».

Έτσι, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισήμανε ότι «η μεγάλη εκλογική και πολιτική ανατροπή των εκλογών του 2012, ήρθε η ώρα να ολοκληρωθεί με μια μεγάλη και βαθιά αλλαγή των παγιωμένων δομών του πολιτικού συστήματος. Η ανατροπή δεν μπορεί να παραμείνει μόνο εκλογική. Χρειάζεται να επεκταθεί σε ολόκληρο το θεσμικό πολιτικό εποικοδόμημα, επιβάλλοντας σαρωτικές δημοκρατικές αλλαγές στην αρχιτεκτονική και στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος». «Αλλαγές στο πολιτικό σύστημα σημαίνει γενναία και ριζοσπαστική θεσμική αλλαγή που θα προστατεύει τη δημόσια σφαίρα και τα δημόσια αγαθά. Θα υπερασπίζει και θα θωρακίζει τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα», συνέχισε ο Αλέξης Τσίπρας, κάνοντας λόγο για μια θεσμική αλλαγή που «θα αγγίζει τα όρια μιας μεγάλης συνταγματικής αλλαγής και η οποία θα έχει στο επίκεντρό της την εμβάθυνση της πολιτικής και οικονομικής δημοκρατίας, την προστασία του δημοσίου χώρου και των δημοσίων αγαθών, την επέκταση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών βάσης».

Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε 11 δέσμες αλλαγών που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, και οι οποίες είναι οι εξής:

1.Η εισαγωγή και συνταγματική καθιέρωση των θεσμών της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, της λαϊκής αρνησικυρίας και των δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία των πολιτών.
Οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα με έναν ορισμένο αριθμό υπογραφών να καταθέτουν σχέδια νόμου στην κρίση της Βουλής, να αποπέμπουν νόμους, να επιβάλουν δημοψηφίσματα για κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα.

2.Η αποφασιστική ενδυνάμωση του Κοινοβουλίου ως νομοθετικού και ελεγκτικού θεσμού της εκτελεστικής εξουσίας.
Με τη δραστική μείωση της χρήσης διαδικασίας του κατ’ επείγοντος.

Με τη δυνατότητα υποβολής νομοσχεδίων και προτάσεων Νόμου από αριθμό βουλευτών, με δεσμευτική χρονική διαδικασία για τη συζήτησή τους.

Με δικαίωμα πρότασης των βουλευτών για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ψηφισμένο νομοσχέδιο που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.

Με διασφάλιση δυνατότητας σύστασης εξεταστικής επιτροπής από μικρότερο αριθμό βουλευτών.

Με δυνατότητα πρόσβασης του βουλευτή σε κάθε κρατικό έγγραφο.

3.Η αποφασιστική ενδυνάμωση της διαφάνειας στη διοίκηση του κράτους και της δυνατότητα ελέγχου των αποφάσεων από όλους τους πολίτες χωρίς μεσολαβητές και μεσολαβήσεις.

Τέρμα η αδιαφάνεια, τέρμα οι αποφάσεις στο παρασκήνιο. Όλα στο φως. Όλα όσα αφορούν κρατικές αποφάσεις, έγγραφα ή πληροφορίες σχετικές με τη δημόσια διοίκηση σε γνώση των πολιτών

4.Η καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα διεξαγωγής όλων των εκλογικών αναμετρήσεων σε Βουλή, Ευρωβουλή και Αυτοδιοίκηση.

Με τη διαμόρφωση ισόρροπων πληθυσμιακά εκλογικών περιφερειών, με τη κατάργηση των μονοεδρικών-δυεδρικών, αλλά και των μεγάλων εκλογικών περιφερειών. Την κατάργηση των βουλευτών Επικρατείας. Την κατάργηση των εκλογικών ορίων. Αλλά και τη δυνατότητα στους εκλογείς να ανακαλέσουν τους αιρετούς τους αν προκύψει σοβαρός λόγος.

Με δυο λόγια κάθε ψήφος ίδια ισχύς και κανένας έξω από τον έλεγχο του λαού. Κανένας χωρίς λογοδοσία των πεπραγμένων του στο λαό.

5.Η καθιέρωση ανώτατου ορίου συνολικής βουλευτικής θητείας, η υπέρβαση του οποίου θα συνεπάγεται αυτοδίκαια κώλυμα εκλογιμότητας. Και η κατάργηση των βουλευτικών προνομίων στη σύνταξη και στην αποζημίωση για συμμετοχή σε επιτροπές.

Ο βουλευτής δε θα είναι επάγγελμα. Δε θα είναι προνόμιο, αλλά λειτούργημα. Από το λαό για το λαό.

6.Τέλος στον άθλιο νόμο περί ευθύνης υπουργών. Τέλος στην ανισότητα απέναντι στο νόμο ανάμεσα στο Βουλευτή και τον απλό πολίτη.Δραστικός περιορισμός χρήσης της βουλευτικής ασυλίας, μόνον σε περιπτώσεις πολιτικών διώξεων.
Τα ποινικά αδικήματα υπουργών δεν θα έχουν πια χρόνο παραγραφής.
Θα μπορούν να διερευνηθούν οποτεδήποτε προκύψουν αποδεικτικά στοιχεία.
Στην περίπτωση που η Δικαιοσύνη διερευνά ποινικές υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται Υπουργοί, δεν θα αποστέλλεται ο φάκελος στη Βουλή, ώστε αυτή να αποφασίσει την πορεία της υπόθεσης, αλλά θα συνεχίζει κανονικά το έργο της και θα απαγγέλλει κατηγορίες, εφόσον θεμελιώνει ανάλογη άποψη.

7.Η ριζική αλλαγή του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων, με γνώμονα την απόλυτη διαφάνεια των οικονομικών τους και την διαφύλαξή τους ως θεσμών τηςκοινωνίας και όχι ως γραφειοκρατιών με ίδια συμφέροντα.

Το κράτος δε θα χρηματοδοτεί τα κόμματα αλλά θα αποζημιώνει μέρος των αποδεδειγμένων δαπανών τους. Δεν θέλουμε κόμματα κρατικοδίαιτα. Θέλουμε κόμματα που να λειτουργούν με κανόνες δημοκρατίας και διαφάνειας.

Γι’ αυτό και πρέπει να τελειώσει αυτό το πανηγύρι διασπάθισης δημόσιου χρήματος διάμεσο τραπεζικού δανεισμού με υποθήκευση των μελλοντικών κρατικών χρηματοδοτήσεων.

8.Η ριζική αλλαγή της αρχιτεκτονικής της δημόσιας διοίκησης. Τρία επίπεδα: Κεντρικό Κράτος – Περιφέρειες – Δήμοι, με σαφώς προσδιορισμένες αρμοδιότητεςκαι οικονομικά μέσα.
Η νέα αρχιτεκτονική θα επιχειρήσει μια βαθιά ανακατανομή πόρων και αρμοδιοτήτων προς «τα κάτω».
Όσο περισσότερες εξουσίες, πόροι ή αρμοδιότητες κατευθύνονται προς τις Περιφέρειες και ιδιαίτερα τους Δήμους, τόσο το πολιτικό σύστημα θα γίνεται πιο δημοκρατικό, πιο συμμετοχικό και επιπλέον πιο αποτελεσματικό.

Με την κατάργηση του Καλλικράτη. Με την καθιέρωση δυνατότητας τοπικών δημοψηφισμάτων και τη θεσμοθέτηση λαϊκών συνελεύσεων για κρίσιμα τοπικά ζητήματα με δεσμευτικό για τις αρχές χαρακτήρα. Και με την καθιέρωση της ανακλητότητας για όλους τους αιρετούς, κατόπιν αιτήματος του οικείου εκλογικού σώματος.

9.Η εμβάθυνση της διάκρισης μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας.

Ο Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του ΣτΕ, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα εκλέγονται από Ειδικό Εκλεκτορικό Σώμα, με συμμετοχή της Ολομέλειας του αντίστοιχου δικαστηρίου, των Προεδρείων των Δικηγορικών Συλλόγων και των Καθηγητών Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου των δημόσιων ΑΕΙ της χώρας.

10. Η ίδρυση της Αρχής Εγγύησης της δημόσιας Περιουσίας – Υπηρεσιών. Η συνταγματική απαγόρευση της ιδιωτικοποίησης του Νερού, του Ηλεκτρισμού και της ιδιωτικής εκμετάλλευσης των κοινόχρηστων, κοινόκτητων και κοινών αγαθών.

Τα άρθρα 16 και 24 του ισχύοντος Συντάγματος θωρακίζονται ακόμη περισσότερο απέναντι στις βλέψεις των ιδιωτικοποιήσεων.

Ορίζεται ότι οι κρατικές δαπάνες για υγεία, παιδεία, κατοικία εξαιρούνται από τον υπολογισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Και το κράτος παρέχει δωρεάν υπηρεσίες παιδείας, υγείας και περίθαλψης σε όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της χώρας.

11.Η δημιουργία ενός σύγχρονου και δημοκρατικού τοπίου για την επικοινωνία και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα.