Η «νεκρή ζώνη» του Κόλπου του Μεξικού

Η Εθνική Ωκεανογραφική και Ατμοσφαιρική Υπηρεσία (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ προβλέπει ότι αυτή η ζώνη μπορεί να επεκταθεί σε τουλάχιστον 22.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή το αντίστοιχο της επιφάνειας της πολιτείας του Νιού Τζέρσι, στις βορειοανατολικές ΗΠΑ. Το 2002 ο Κόλπος είχε ήδη μια νεκρή ζώνη, επιφάνειας 21.965 τετραγωνικών χιλιομέτρων ανοικτά της Λουιζιάνας, του Τέξας και της Φλόριντα, τη μεγαλύτερη που είχε παρατηρηθεί έως τότε, διευκρινίζει η ΝΟΑΑ στην ιστοσελίδα της. Η ποσότητα

του οξυγόνου στο νερό είναι ιδιαίτερα μικρή ή ανύπαρκτη, με αποτέλεσμα η θαλάσσια πανίδα στην ευρεία πλειοψηφία της -κυρίως τα οστρακόδερμα και τα ψάρια- να μην μπορεί να επιβιώσει σε αυτές τις ζώνες.

Οι περιοχές αυτές σχηματίζονται από υπερβολική συγκέντρωση ρύπων που προέρχονται από αγροτικά λιπάσματα, των οποίων η συγκέντρωση εξαρτάται από τις καθιζήσεις, τους ανέμους και τις θερμοκρασίες. Οι ζώνες αυτές που δεν έχουν ζωή στον Κόλπο του Μεξικού πλήττουν ψαρότοπους εθνικής εμπορικής σημασίας και απειλούν την οικονομία της περιοχής, όπως υπογραμμίζει η ΝΟΑΑ. «Η πρόβλεψη για τη νεκρή αυτή περιοχή φέτος στον Κόλπο στηρίζεται στις μεγάλες πλημμύρες στις μεσοδυτικές ΗΠΑ που μετέφεραν μεγάλες ποσότητες λιπασμάτων στον Μισισιπή ο οποίος τις διοχέτευσε στον Κόλπο», εξηγεί η υπηρεσία. «Το 2012, στον Κόλπο του Μεξικού είχε σχηματιστεί η τέταρτη μικρότερη νεκρή ζώνη στα χρονικά του, έκτασης 5.482 τ.χλμ. εξαιτίας της ξηρασίας που είχε πλήξει τα μεσοδυτικά», υπενθυμίζει η ΝΟΑΑ.

Αν το μέρος όπου σχηματίζεται η τωρινή νεκρή ζώνη πληγεί από μια μεγάλη τροπική καταιγίδα από τις αρχές Ιουλίου έως τις αρχές Αυγούστου, η σημερινή εκτίμηση μπορεί να μειωθεί από τα τουλάχιστον 22.000 στα 13.800 τ.χλμ., αναφέρει η ΝΟΑΑ. Κατά την τελευταία αυτή πενταετία, η μέση επιφάνεια των νεκρών περιοχών στον Κόλπο του Μεξικού ήταν 14.500 τ.χλμ., σύμφωνα με την υπηρεσία.