Γιατί ο Περισσός θυμήθηκε τον Χαρίλαο Φλωράκη

Του Γιώργου Μελιγγώνη

Όποιος παρακολουθεί προσεκτικά τον Περισσό, έχει διαπιστώσει ότι από τότε που τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ εξερράγησαν και το κόμμα της Κουμουνδούρου αναδείχθηκε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το εσωκομματικό τοπίο στο ΚΚΕ μεταβλήθηκε σε κινούμενη άμμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη από τα τέλη του 2012, σε αρκετές οργανώσεις του κόμματος επικρατούσε αναταραχή, η οποία επέφερε διαγραφές –όπως ακριβώς συνέβη σε μεγάλη κλίμακα και με στελέχη

Οι «φλωρακικοί»

Η ανάδειξη ενός κόμματος της Αριστεράς στη δεύτερη θέση και η πιθανότητα να διεκδικήσει κάποτε την εξουσία δημιούργησαν ένα «τσουνάμι» στο εσωτερικό του Περισσού, καθώς πολλά στελέχη του κόμματος καλούσαν την τότε γραμματέα, Αλέκα Παπαρήγα, να επανεξετάσει τη στάση της –και συγκεκριμένα, την πολιτική συμμαχιών. Οι εσωκομματικές αντιδράσεις φούντωσαν κατά τη διάρκεια του προσυνεδριακού διαλόγου στον Περισσό, όταν γράφτηκαν και πολύ σκληρά κείμενα στον Ριζοσπάστη από στελέχη και δημοσιογράφους που υποστήριζαν ότι το ΚΚΕ οφείλει να επανεξετάσει τη στρατηγική του και να αναθεωρήσει τον απομονωτισμό του. Αποτέλεσμα ήταν να «κοπούν» συγκεκριμένα στελέχη από το Συνέδριο και άλλα, ακόμη και προβεβλημένα, όπως ο Σπύρος Χαλβατζής, να «αποθαρρυνθούν» να θέσουν υποψηφιότητα για την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Άλλωστε, «πύρινο» άρθρο κατά του απομονωτισμού της ηγεσίας του ΚΚΕ είχε γράψει στον «Ριζοσπάστη» και ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, ο οποίος απομακρύνθηκε αιφνιδίως από την κομματική εφημερίδα πριν μερικές εβδομάδες.

Πριν καν διαγραφούν, οι «φλωρακικοί» -δηλαδή όσα στελέχη του κόμματος ήταν ανοιχτά σε συνεργασίες με άλλα κόμματα και δη με τον ΣΥΡΙΖΑ- είχαν φροντίσει να γνωστοποιήσουν τις απόψεις τους ακόμη και μέσω συγκεκριμένων ιστοσελίδων, όπως η «Νέα Σπορά».
Ωστόσο, το συνέδριο του ΚΚΕ κάθε άλλο παρά άλλαξε την κυρίαρχη κομματική γραμμή. Αντιθέτως, οι «φλωρακικοί» σχεδόν… εξαλείφθηκαν, ενώ η «αλλαγή φρουράς» στον Περισσό έφερε στη θέση του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής τον Δημήτρη Κουτσούμπα –δηλαδή έναν ακόμη περισσότερο «σκληροπυρηνικό», ο οποίος εξάλλου είχε διακριθεί στα μέσα της δεκαετίας του ’90 για τις σκληρές ενέργειές του κατά των «οπορτουνιστών».

Ιδεολογικό ξεκαθάρισμα

Ωστόσο, η «στεγανοποίηση» του ΚΚΕ από τις οποιεσδήποτε απόψεις υπέρ της συνεργασίας με άλλα κόμματα δε σταμάτησε στα πρόσωπα. Ο Περισσός ανοίγει πλέον και το κεφάλαιο της Ιστορίας και δεν διστάζει να «αδειάσει» ακόμη και τον ιστορικό γραμματέα του, Χαρίλαο Φλωράκη, για την επιλογή του να συνεργαστεί με την Ελληνική Αριστερά του Λεωνίδα Κύρκου και να συγκροτηθεί ο Ενιαίος Συνασπισμός. Μάλιστα, σε κείμενο που δημοσιεύθηκε στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» και υπογράφεται από το Πολιτικό Γραφείο του κόμματος (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό σε σημειολογικό και συμβολικό επίπεδο…), περιγράφεται η συγκρότηση του Ενιαίου Συνασπισμού και η συνεργασία Φλωράκη-Κύρκου ως «αποτέλεσμα σοβαρών προβλημάτων στρατηγικής» του κόμματος, ενώ το Πολίτμπιρο του ΚΚΕ εξαπολύει επίθεση και στον πρώην γραμματέα, Γρηγόρη Φαράκο: «Η συμμετοχή του κόμματος σε τέτοιες κυβερνήσεις φούντωσε μέσα στο κόμμα τον οπορτουνισμό, που σήκωσε ανοιχτά κεφάλι με επικεφαλής μέλη της Κ.Ε. και τον τότε γ.γ. της Κ.Ε., Γρηγόρη Φαράκο», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, πάντως, εκτιμούν ότι οι συγκεκριμένες ενέργειες του Περισσού –και, κυρίως, το πέταμα στην πυρά της «ιστορίας συνεργασιών» του κόμματος- συνδέεται άρρηκτα με το ενδεχόμενο να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις επόμενες εκλογές. Μ’ άλλα λόγια, η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ «χτίζει» ήδη τα επιχειρήματα με τα οποία θα αρνηθεί την πρόταση συνεργασίας της Κουμουνδούρου, είτε στη διαδικασία των διερευνητικών εντολών, είτε αργότερα. Η συγκεκριμένη απόφαση είναι προειλημμένη και πηγές προσκείμενες στην ηγεσία του κόμματος διαμηνύουν πως «ό,τι και να συμβαίνει, όποια πίεση κι αν αντιμετωπίσουμε, ουδέποτε θα συνεργαστούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ». «Καλύτερα να διαλυθεί το κόμμα, παρά αυτό», σημειώνουν οι ίδιες πηγές.

Εξάλλου, με τους «φλωρακικούς» εκτός κόμματος ή εκτός κρίσιμων θέσεων και με την γραμμή «στεγανοποιημένη» ιδεολογικά και ιστορικά, η ηγετική ομάδα μπορεί πλέον να πει το «όχι» σε ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ούσα ήσυχη πως δε θα προκληθεί εσωκομματική τρικυμία. Ο «οπορτουνισμός» , άλλωστε, δεν μένει πια στον Περισσό…