«Δεν ήξερα ότι γράφω μυθιστόρημα για παιδιά»

«Όταν ξεκίνησα να γράφω το πρώτο μου βιβλίο δεν ήξερα ότι γράφω ένα μυθιστόρημα για παιδιά. Ήθελα, όμως, να γράψω για κάτι που θα το καταλάβαιναν και θα το ένιωθαν τα παιδιά», εκμυστηρεύθηκε η Άλκη Ζέη, που είχε μια εκτεταμένη συνομιλία με την κριτικό παιδικής λογοτεχνίας Μαρίζα Ντεκάστρο.

Η συγγραφέας εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο επινοεί και χτίζει τους χαρακτήρες της, όπως και το πώς αποτυπώνεται η ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα στη μυθοπλασία της. Η Άλκη Ζέη ανακάλεσε στιγμές από την εξορία της στην Τασκένδη, αμέσως μετά το τέλος του Εμφυλίου, αλλά και από

την παραμονή της στο Παρίσι την εποχή της ελληνικής χούντας.

Ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος, παιδικός φίλος της Άλκης Ζέη, έκανε λόγο για το αυτοβιογραφικό της έργο «Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο», που κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, παρατηρώντας πως το σημαντικότερο με την αυτοβιογραφία είναι πως δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε όσα είναι απολύτως αναγκαίο να θυμόμαστε. Στο σημείο αυτό, η συγγραφέας ευχαρίστησε και αφιέρωσε τη βραδιά στην αδελφή της Λενούλα χωρίς τις αναμνήσεις της οποίας δεν θα μπορούσε να έχει γραφτεί το βιβλίο.

Αναφερόμενη στα παιδικά βιβλία της Άλκης Ζέη, η συγγραφέας Λίλα Κονομάρα περιέγραψε το πώς αναβλύζει στις σελίδες τους το λυτρωτικό τους χιούμορ, όπως και το πώς μπαίνει ο αναγνώστης μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα. Με τη λογοτεχνία της Ζέη για ενηλίκους καταπιάστηκε ο κριτικός λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, σημειώνοντας πως η «Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα», που δημοσιεύτηκε το 1989, είναι ένα μυθιστόρημα το οποίο συνδυάζει την εμπειρία της πολιτικής εξορίας με την αίσθηση της συνεχούς εσωτερικής εξορίας του εκπατρισμένου. Οι ομιλίες διανθίστηκαν με αναγνώσεις αποσπασμάτων από τα βιβλία της Άλκης Ζέη για παιδιά και ενηλίκους. Τα αποσπάσματα διάβασαν οι ηθοποιοί Ξένια Καλογεροπούλου και Σοφία Κόκκαλη. Την εκδήλωση προλόγισε ο επικεφαλής του περιοδικού «Ο αναγνώστης» Γιάννης Μπασκόζος.