Χρυσό μετάλλιο στη διαφθορά

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί και ιθύνοντες (ο Θεός και ο Διάβολος να τους έχει καλά) τολμούν, σε ιδιωτικές συζητήσεις με δικούς μας επιτετραμένους, να χαρακτηρίζουν την Ελλάδα προ-νεωτερική χώρα. Όπερ σημαίνει ότι η Ελλάδα καλώς χαρακτηρίζεται ως η πλέον διεφθαρμένη χώρα στην Ευρώπη καθότι τίποτε από τα

πολιτικά μαθήματα (έστω του Διαφωτισμού) δεν κατάφερε να εγκολπωθεί. Δικαιώματα και υποχρεώσεις του πολίτη, εσωτερίκευση των νόμων, δημοκρατικές υποχρεώσεις, σεβασμό του πλησίον, δικαίωμα εργασίας, πίστη στο κράτος και σε όσα συνεπάγεται. Διαχωρισμό του πολιτικού «πιστεύω» από το θρησκευτικό «πιστεύω».

Ενώ οι νεωτερικές ιδέες περί συνυπάρξεως υπαγορεύουν στον πολίτη να αναγνωρίζει στο πρόσωπο του άλλου κάτι συναφές και κατάδικό του, ο νεοέλλην αυτονομείται κατά το δοκούν, πιστεύει ότι « αγοράζει  τον άλλον με μια ματιά και στη συνέχεια – ξένος προς ξένο – αυτονομείται για να απολαύσει την εξυπνάδα του. Ασφαλώς δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιους διεφθαρμένους πολίτες, όπως λίγο πολύ συμβαίνει παντού, αλλά για ένα καθεστώς επιβεβλημένης και διπρόσωπης ατιμίας που καλλιεργείται από το ίδιο το κράτος και βρίσκει την αποκορύφωσή του στη Βουλή. Ενώ σε άλλες χώρες οι παραβάτες των δημοσιονομικών αρχών εξασφαλίζουν διαμέρισμα στη φυλακή, στη χώρα μας δεν φυλακίζονται, απλώς πληρώνουν ένα ευτελές ποσόν (μερικά ευρώ καθημερινά) και χαίρουν άκρας πολιτικής υγείας.

Αν θέλουμε να αναζητήσουμε το πως και το γιατί φτάσαμε ως εδώ, το βέβαιο είναι θα βρούμε έναν περίπλοκο μηχανισμό από άλλοθι κάθε λογής. Η χώρα εισήλθε στη χορεία των ελεύθερων κρατών του 19 αιώνα όχι ως αυτόνομο βασίλειο αλλά ως προτεκτοράτο (προστατευόμενο από την Αγγλία και κυβερνώμενο από μια δράκα Βαυαρών). Αδύναμο βασίλειο αρχικά, υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι  μέσω της Μεγάλης Ιδέας, δηλαδή ανακτώντας τα χαμένα εδάφη, θα γινόταν ακέραιο και κραταιό. Η πανωλεθρία της Σμύρνης είχε πολλαπλές συνέπειες : χάθηκε η Ιωνία, η έλευση των μεταναστών ήταν μια από τις αιτίες του εμφυλίου, οι νεοέλληνες πολέμησαν σε πολλά μέτωπα, αλλά μετά από την ήττα της Αριστεράς η ντόπια πολιτική μονοπωλήθηκε. Μάλιστα μετά τη Χούντα και την έλευση του Ανδρέα Παπανδρέου στην Ελλάδα η ντόπια κοινωνία αποσαθρώθηκε «εκδημοκρατιζόμενη» ταχέως.

Όποιος θα ήθελε να περιμαζέψει τα οικτρά καρφοπέταλα της ντόπιας πολιτικής υποχρεούται να παραδεχθεί ότι τα ημέτερα κόμματα είναι βουλιαγμένα ως τα αυτιά και παραπάνω σε εγκληματική παραπολιτική. Οι ψηφοφόροι είναι κοψοχέρηδες και οι πολιτικοί άθλιοι κοψοκέφαλοι. Η κόζα νόστρα να είναι καλά…