ΕμπόλΕΜΥ Ζώνη: MAZI θα ζήσουμε ή ΜΑΖΙ θα «πεθάνουμε»

Στους εναπομείναντες αγώνες ζωής ή θανάτου, ομάδα και κόσμος μία γροθιά θα κρατήσουν το τιμημένο τμήμα βόλλεϋ γυναικών στην Α1. Ανασύνταξη για τη σωτηρία...
To τμήμα βόλλεϋ γυναικών του Τριφυλλιού υπήρξε υπόδειγμα παναθηναϊκής αγωνιστικής συμπεριφοράς και κουλτούρας τα χρόνια 2005 – 2011. Αποτελεί ένα από τα τμήματα – καμάρια του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, με 24 πρωταθλήματα στο παλμαρέ του, 5 κύπελλα και 2 συμμετοχές σε ευρωπαϊκούς τελικούς (2000 τελικός Κυπέλλου Κυπελλούχων και 2009 τελικός του Challenge Cup).

Την περίοδο 2010-11, το Τριφύλλι κατέκτησε πανηγυρικά το 7ο συνεχόμενο Πρωτάθλημα Ελλάδας, με μεγάλη νίκη με 0−3 μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού την τελευταία αγωνιστική. Την περίοδο 2011-12 το πολυθρύλητο αυτό σερί έσπασε και βρέθηκε για δεύτερη φορά στη χειρότερη θέση της ιστορίας του, καθώς κατετάγη 4ο.

Από τα ανωτέρω, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι η θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο Παναθηναϊκός δε συνάδει ούτε με την ιστορία του, ούτε με το βάρος της φανέλας, ούτε με τις απαιτήσεις που έχει ο κόσμος από το αγαπημένο του αυτό τμήμα.

Ο Σύλλογος και το τμήμα ειδικά, βρέθηκε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση το περασμένο καλοκαίρι. Στήθηκε μια ομάδα με νεαρές κοπέλες, άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο φερέλπιδες, με στόχο να σωθεί η ομάδα. Πέραν των σημαντικότατων οικονομικών προβλημάτων, τα οποία ταλαιπωρούν τον Ερασιτέχνη στο σύνολο του, έγιναν και κάποια λάθη στο σχεδιασμό και ορισμένες επιλογές από τον προηγούμενο προπονητή ήταν εμφανώς κατώτερες των περιστάσεων, κάτι που έχει στοιχίσει στην πορεία.

Η διοίκηση κατάφερε να φέρει πίσω τον Δεκέμβρη την Ξανθή Μυλωνά, μία αθλήτρια με μεγάλη ιστορία και συνεισφορά στο τμήμα αλλά και ηγετικά χαρίσματα, έφερε με μεταγραφή την MVP του αργεντινού πρωταθλήματος Χίμε Πέρες, για τρεις μήνες και προέβη, ορθότατα, σε αλλαγή προπονητή, φέρνοντας τον αξιόλογο Γιώργο Ρούση στον πάγκο. Ωστόσο, ο προβλέψιμος τρόπος ανάπτυξης του παιχνιδιού της ομάδας, δε βοηθά κάποιες παίκτριες να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους.

Μετά από την πολύ καλή εμφάνιση στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τη νίκη με 3-2 σετ, όλοι θεώρησαν πως η παραμονή θα ερχόταν άνετα. Ωστόσο ήρθαν τα επόμενα αποτελέσματα να διαψεύσουν αυτήν την πρόβλεψη (νίκη με 3-2 επί των Τραχώνων και ήττα με 3-1 σετ από τα Βριλήσσια) και παρόλο που οι δυνατότητες αυτής της ομάδας είναι πολύ υψηλότερες από το να παλεύει για την αποφυγή του υποβιβασμού, ορισμένα κορίτσια επιμένουν να αδικούν πρώτιστα τους εαυτούς τους κι έπειτα όλους τους υπόλοιπους που τους στηρίζουν, είτε μέσα από την ομάδα, είτε τον κόσμο του Τριφυλλιού. Δε νοείται να χάνουμε σετ από τα Βριλήσσια και κάποιες παίκτριες να μην αγωνίζονται με πάθος, να μη γυαλίζει το μάτι τους, να μην έχουν συναίσθηση της καταστάσεως, να μην παλεύουν, δε νοείται να έχουν κατεβάσει το διακόπτη.

Η σωτηρία είναι εφικτή, αρκεί φυσικά να καταλάβουν όλες πού αγωνίζονται, τι διακυβεύεται και φυσικά ότι έχουν την τιμή να φορούν την ένδοξη φανέλα του πιο ιστορικού Συλλόγου της Ελλάδας.

Το να πέσει στην Α2 το τμήμα αυτό, θα είναι μαχαιριά στην καρδιά για όλον τον ερασιτέχνη, δεδομένου ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο στις εποχές μας να σηκώσει ένα τμήμα κεφάλι. Είναι τόσο ισχυρή η παρουσία του γυναικείου βόλλεϋ στον Παναθηναϊκό, έχει τόσο ισχυρό συμβολισμό για τον Σύλλογο, που αν συμβεί το απευκταίο θα πρόκειται για ένα τεράστιο πλήγμα στο γόητρο του τμήματος.

Τα πράγματα είναι απλά. Για να μην εξαρτάται ο Παναθηναϊκός από αποτελέσματα άλλων ομάδων που βρίσκονται στην ίδια μοίρα, θα πρέπει να πάρει τρεις καθαρές νίκες στα εναπομείναντα παιχνίδια, με Ανατόλια και Μακεδόνες εντός και με Ωραιόκαστρο εκτός έδρας. Τελευταία αγωνιστική εντός με την ΑΕΚ θα έχουν όλα κριθεί λογικά. Αν δεν κερδίσουμε τα τρία προαναφερθέντα παιχνίδια καθαρά, αυτό θα ισοδυναμεί ουσιαστικά με Α2.

Οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού έχουν συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της κατάστασης, έχουν απαγορεύσει τις δηλώσεις και έχουν «τρίξει» τα δόντια στις αθλήτριες του συλλόγου για να τις φέρουν προ των ευθυνών τους.

Από την πλευρά του, ο κόσμος του Παναθηναϊκού πρέπει να κατακλύσει απ’ άκρη σ’ άκρη την Κυψέλη (ει δυνατόν να υπάρχει και περισσότερος κόσμος απ’ ό,τι στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό) και να αποτρέψει με τη δύναμη που έχει το μοιραίο. Η ομάδα, καλώς ή κακώς, αυτή είναι, δεν μπορεί να αλλάξει τούτη τη στιγμή. Συνεπώς, η μοναδική μεταβλητή που μπορεί να πολλαπλασιάσει τις πιθανότητες παραμονής είναι οι οπαδοί. Προσοχή, ο κόσμος δεν μπορεί από μόνος του να σώσει την ομάδα, αλλά με στήριξη στις αθλήτριες που φορούν τη φανέλα του Παναθηναϊκού και με οπαδική εμψύχωση, μπορεί να δώσει το ερέθισμα και τη δυναμική στις παίκτριες να παίξουν σύμφωνα με τις ικανότητές τους. Αρχής γενομένης την Κυριακή 24/02, στις 18:00, η ομάδα αγωνίζεται με το Ανατόλια σε ένα παιχνίδι ‘ζωής ή θανάτου’.

Εικάζω ότι από τις κινήσεις των προηγούμενων ημερών οι παίκτριες θα έχουν αφυπνιστεί. Ο λαός του Τριφυλλιού που πάντα βρίσκεται δίπλα σε όλα τα τμήματα όταν το έχουν ανάγκη, θεωρείται σίγουρο πως θα δώσει δυναμικό παρών. Δεν έχει άλλωστε σημασία ο αντίπαλος, μόνον το ότι παίζει η ομάδα τη σωτηρία της στην Κυψέλη. Ας ανασυνταχθούμε όλοι λοιπόν, αθλήτριες, προπονητικό τιμ, κόσμος, για να συνεχίσει να αγωνίζεται η ομάδα του χρόνου στην Α1. Μαζί θα ζήσουμε ή μαζί θα «πεθάνουμε» (θάνατος νοείται ο υποβιβασμός της ομάδας).

Υ.Γ.1 Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για το πολύπαθο τμήμα βόλλεϋ ανδρών, όπου οι ευθύνες είναι πιο συγκεκριμένες και πρέπει να αναζητηθούν, μετά τη λήξη των πλέι άουτ. Με τον ερχομό του τμήματος στην Κυψέλη και την στήριξη του κόσμου οι πιθανότητες για παραμονή πολλαπλασιάστηκαν.

Υ.Γ.2 Για τη μεγάλη αρχηγό, τη σπουδαία αθλήτρια, τη μεγάλη Παναθηναϊκό Ξανθή Μυλωνά και αυτό που έχει κάνει φέτος για την ομάδα, χωρίς να το διατυμπανίζει, θα επανέλθουμε όταν με το καλό σωθεί η ομάδα. Η θέση της πάντως είναι αναμφίβολα μεταξύ των κορυφαίων αρχηγών του Συλλόγου διαχρονικά.

Υ.Γ.3 Την Τετάρτη το βράδυ, στις 20:30, η γυναικεία ομάδα βόλλεϋ αγωνίζεται σε νοκ άουτ ματς εναντίον της ΑΕΚ με στόχο την είσοδο στο Final-4 του Κυπέλλου Ελλάδος. Μπορεί οι πιθανότητες να μην είναι με τις «πράσινες», λόγω δυναμικής του αντιπάλου, αλλά είναι ένας αγώνας μόνο και όλα γίνονται αν το πιστέψουν οι ίδιες, σε συνδυασμό με τη βοήθεια του κόσμου.

ΕμπόλΕΜΥ Ζώνη