Ε, όχι και «μπράβο»

Δικαίωμα του καθενός να συγχαίρει τον αντίπαλό του για την επιτυχία του. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση τα «μπράβο» έχουν ως αποδέκτη το σύλλογο που έχει διαφθείρει τον ελληνικό αθλητισμό και που έμμεσα επωφελήθηκε από τις ξεδιάντροπες κλοπές κατά του Παναθηναϊκού.
Οι φίλοι του Ολυμπιακού ζουν στιγμές έκστασης. Το ίδιο και οι (δήθεν) αντικειμενικοί. Κατανοητό. Ευρωπαϊκό κατέκτησαν. Το εξωφρενικό είναι πως -έστω και σε μικρή κλίμακα- εντοπίζουμε «μπράβο» και από φιλάθλους του Παναθηναϊκού, επειδή δηλαδή μία ελληνική ομάδα σήκωσε το τρόπαιο!

Προφανώς αυτό θα ήταν το φυσιολογικό σε μία αγγελικά πλασμένη κοινωνία, στηριγμένη σε υγιείς αρχές και ιδανικά, όπου οι ομάδες θα αλληλοσέβονταν η μία την άλλη και που το ευ αγωνίζεσθαι θα ήταν τρόπος ζωής για αθλητές, παράγοντες, φιλάθλους.

Επειδή όμως αυτή την ιδανική κοινωνία ούτε να την πλάσουμε στη φαντασία μας δεν μπορούμε, καλό είναι να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα.

Δικαίωμα του καθενός βέβαια είναι πανηγυρίζει ακόμα και τις κούπες του αιώνιου αντιπάλου του, επειδή πρόκειται για ελληνική ομάδα. Απλώς τουλάχιστον ας αναρωτηθεί αυτός που σήμερα λέει «μπράβο», τι πρεσβεύει ο συγκεκριμένος αντίπαλος στον ελληνικό αθλητισμό. Ας αναρωτηθεί πώς θα ήταν διαμορφωμένος ο χάρτης του αθλητισμού της χώρας χωρίς τον Ολυμπιακό, ή μάλλον –για να μην είμαστε ακραίοι- αν ο Ολυμπιακός ήταν ένα ηθικό σωματείο.

Εκτός και αν πιστεύει κανείς πως το «φαινόμενο Ολυμπιακός» έχει διαφθείρει... μόνο το ποδόσφαιρο και όχι σύσσωμο το χώρο του αθλητισμού, αλλά και εν γένει την κοινωνία και τις συνειδήσεις μίας ολόκληρης γενιάς.

Εκτός των παραπάνω υπάρχει και μία ακόμα παράμετρος που πρέπει να εξετάσουμε.

Δεν πέρασαν πολλές ημέρες από τότε που ο παναθηναϊκός κόσμος ξεσηκώθηκε με τις ξεδιάντροπες κλοπές στον πρώτο και πέμπτο προημιτελικό του Παναθηναϊκού με την Μπαρτσελόνα.

Να υποθέσουμε πως όσοι φίλοι του Τριφυλλιού σήμερα λένε «μπράβο» στον ΟΣΦΠ και τον Μπαρτζόκα, δεν διαμαρτύρονταν όταν η παρέα του Μπερτομέου και του Ρήγα «λήστευε» τον Παναθηναϊκό;

Γιατί στην αντίθετη περίπτωση είναι ολοφάνερη μία μεγάλη αντίφαση. Πώς γίνεται κάποιος να χαμογελά για την κατάκτηση της κούπας από τον ΟΣΦΠ, όταν αυτή στερήθηκε με δόλιο τρόπο από την ομάδα που υποστηρίζει; (Το ίδιο συνέβη και πέρυσι)

Επειδή όμως το παρελθόν είναι παρελθόν και επειδή οφείλουμε ως ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ να κοιτάξουμε το παρόν και το μέλλον, υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που πρέπει να γίνουν για να βρεθεί ξανά στην κορυφή η ομάδα.

Για αρχή, όταν έρθει η ώρα, ας γυαλίζουν τα μάτια των «πρασίνων» για να προσγειώσουν την ομάδα του λιμανιού του Πειραιά. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να δώσει το 200% των δυνατοτήτων του για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μπορεί να τα καταφέρει. Το απέδειξε στα παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα. Αρκεί να είναι αυτός που πρέπει στους τελικούς. Με αυτόν τον τρόπο θα δώσει και ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους του στέρησαν την πρόκριση στο final-4 και σε όσους (χωρίς φυσικά να ευθύνονται αυτοί) επωφελήθηκαν έμμεσα από την κλοπή.

Πράσινος Ασθενής