«Δεν ξεχνιούνται οι οπαδοί του "Γουέμπλεϊ"»!

To GreenZone συνομιλεί με τον παλαίμαχο διαιτητή Πατ Πάρτριτζ, επόπτη του θρυλικού τελικού του Παναθηναϊκού με τον Άγιαξ το 1971...
«Από τον τελικό του 1971 έχω να θυμάμαι τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Ήταν καταπληκτικοί, πάρα πολύ ενθουσιώδεις. Όπως ήταν και οι φίλοι του Άγιαξ». Το GreenZone προσέγγισε τον παλαίμαχο διαιτητή Πατ Πάρτριτζ, επόπτη του τελικού Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Άγιαξ στις 2 Ιουνίου του 1971.

Με την χαρακτηριστική αγγλική ευγένεια στο λόγο του, «ταξίδεψε» στο παρελθόν, μοιράστηκε μαζί μας αναμνήσεις και αναπόλησε τον μεγάλο τελικό του Γουέμπλεϊ.

«Θυμάμαι τον ενθουσιασμό μου που συμμετείχα σε αυτή τη γιορτή του ποδοσφαίρου. Που ήμουν ένα τμήμα της».

Υποστήριξε πως θυμάται μέχρι σήμερα τους «καταπληκτικούς, ενθουσιώδεις οπαδούς του Παναθηναϊκού», ενώ όσον αφορά το αγωνιστικό σκέλος υπογράμμισε:

«Το επίπεδο του ποδοσφαίρου που παίχτηκε σε αυτόν τον τελικό ήταν πολύ υψηλό και από τις δύο ομάδες. Ήταν ένας πραγματικά πάρα πολύ καλός ποδοσφαιρικός αγώνας. Ήμουν, αναμφίβολα, πολύ τυχερός που ήμουν επόπτης σε ένα τέτοιο γεγονός σε αυτό το γήπεδο».

Όταν τον ρωτήσαμε αν ξεχώρισε κάποιον από τους ποδοσφαιριστές υποστήριξε πως «όχι, γιατί ξεχώριζαν όλοι, σε έναν πραγματικά εντυπωσιακό και δυνατό αγώνα».

«Έχω μόνο ευχάριστες αναμνήσεις από τον Παναθηναϊκό», μας είπε στη συνέχεια και ταξίδεψε στο πιο πρόσφατο έτος 2000, στη χρονιά που οι «πράσινοι» πήραν μία άτυπη ρεβάνς.

«Δεν θα ξεχάσω πως ήμουν ο διαιτητής του αγώνα παλαιμάχων μεταξύ των δύο ομάδων τον Δεκέμβρη του 2000. Αγωνίστηκαν οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές του τελικού του '71. Ήταν ένας αναμνηστικός αγώνας που κέρδισε ο Παναθηναϊκός με 1-0 με γκολ του Δομάζου».

Ο επόπτης του Γουέμπλεϊ αναφέρθηκε ακολούθως και στην αγάπη του για την Ελλάδα, όπου έρχεται τακτικά για κρουαζιέρες σε ελληνικά νησιά με τη γυναίκα του.

Όσον αφορά την καριέρα του ως διαιτητής, χαρακτήρισε τον εαυτό του ιδιαίτερα ελαστικό:

«Σε όλη μου την καριέρα έχω δείξει μόνο μία κόκκινη κάρτα. Και ως διεθνής και ως εγχώριος διαιτητής, μόνο μία κόκκινη. Θα έπρεπε να ήμουν "poor referee". Δεν είναι άσχημο στατιστικό, έτσι δεν είναι;».

Συνολικά στον χώρο της διαιτησίας, όπως μας είπε, εργάστηκε για 55 χρόνια. «Στην Αγγλία σταμάτησα να σφυρίζω το 1981. Τόσα χρόνια και τόσες πολλές και ευχάριστες αναμνήσεις. Το ποδόσφαιρο μου έδωσε την ευκαιρία και εγώ την άρπαξα». Θυμήθηκε ακόμα πως ήταν ο πρώτος Βρετανός διαιτητής που σφύριξε σε τελικό διηπειρωτικού (1976, Κρουζέιρο - Μπάγερν), καθώς και το γεγονός πως είναι ο μόνος ρέφερι που σφύριξε δύο φορές σε τελικό διηπειρωτικού (1979, Ολίμπια Παραγουάης - Μάλμε). «Είναι κάτι που με κάνει πολύ περήφανο».

Θυμήθηκε ακόμα πως εκτός του Παναθηναϊκού, έχει σφυρίξει και άλλη μία φορά αγώνα ελληνικής ομάδας και συγκεκριμένα το ματς της Εθνικής Ελλάδος με την Τσεχοσλοβακία (ήττα 3-1) στα τελικά του Euro του 1980.

Η κουβέντα πήγε ακόμα στην εξέλιξη της τεχνολογίας και στο αν αυτή μπορεί να βοηθήσει το έργο των διαιτητών, για παράδειγμα με το instant replay όπως γίνεται σε άλλα αθλήματα. «Το ποδόσφαιρο δεν έχει περιθώρια για κενούς χρόνους, για "διαλείμματα". Ο διαιτητής πρέπει να αποφασίζει άμεσα και δεν μπορεί να διακόπτει συνέχεια τον αγώνα για να συμβουλεύεται το replay. Αν εξελιχθεί τόσο η τεχνολογία ώστε αυτό να γίνεται άμεσα, σε κλάσματα δευτερολέπτου, αν η ταχύτητα της κάμερας είναι τόσο γρήγορη και ενημερώνεται αυτόματα ο ρέφερι, τότε μπορούμε να δώσουμε μία ευκαιρία και να δούμε το αποτέλεσμα».

Κλείνοντας, μας ευχαρίστησε για τις όμορφες αναμνήσεις που ξαναζωντάνεψαν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης και ευχήθηκε καλή συνέχεια στον Παναθηναϊκό.

Σκορπιός