master_peace* 1X08 [Συγκατοίκησα με ψηλό,ξανθό,γαλανομάτη.Και ήταν ωραία]

Previously on master_peace*: Η Ειρήνη έβαλε μπουγάδα σε κοινόχρηστα πλυντήρια στην Κοπεγχάγη, μίλησε με αγνώστους, σου έμαθε πώς να ρίξεις έναν Δανό και τι ακριβώς είναι το hygge

Μέσα Οκτώβρη, καιρός καλός, διάθεση στα ύψη. Στη σχολή να παίρνουμε φωτιά και γω τα γνωστά. Μετακόμιση. Και τι μετακόμιση... Λοιπόν! Καθαρόαιμος Δανός, (2 μέτρα/ξανθά μαλλιά/γαλάζια μάτια), προπονητής ομάδας ποδοσφαίρου. Και η αλήθεια, είχα ενδοιασμούς. Κάτσε να σε βάλω στο κλίμα από την αρχή. Ιταλίδα συμφοιτήτρια ποστάρει ότι πηγαίνει Μιλάνο για ένα μήνα και νοικιάζει το δωμάτιο της.Δεν το πολυσκέφτηκα, έστειλα αμέσως. Θα μου πεις για ένα μήνα είναι, τί στέλνεις; Το χαμηλό ενοίκιο μεγάλο κίνητρο στις μέρες μας φίλε μου. Άσε που εκείνο το διάστημα έμενα με τη Νορβηγίδα και δεν άντεχα άλλα βετζετέριαν. Πήγα το είδα την επόμενη κιόλας μέρα. Δε σήκωνε καθυστέρηση. Έπαθα πλάκα όταν άνοιξε η πόρτα.
Να τος ο Δανός. Ο 2 μέτρα. Ο φίλος της Ιταλίδας!
Κι αναρωτιέμαι..θα τον πάρει μαζί της ή είναι του σπιτιού; Και τώρα θα σκέφτεσαι..: κορίτσι γνωρίζει αγόρι, κορίτσι μαγεύεται, μονόκεροι ξερνούν καρδούλες στα χρυσαφένια της μαλλιά, κορίτσι θέλει αγόρι, αγόρι αγαπάει άλλο κορίτσι, τέλος σκηνής.
Ούτε καν. Συγγώμη αν στο χαλάω, αλλά η ιστορία μου δεν έχει σορόπια. Το κλεισα το σπίτι όπως κατάλαβες. Αλλά δεν ήταν εύκολη απόφαση.

Όσο δελεαστικό ακούγεται άλλο τόσο επικίνδυνο είναι, σκεφτόμουν. Γιατί; Δεν τον ξέρεις τον άλλον μωρέ. Δεν είναι λογικό; Ούτε αδερφός σου είναι, ούτε φίλη σου, ούτε έστω μια άγνωστη που στην πορεία θα την στρώσεις! Είναι ένα νταγλάρι που στην καλύτερη θα αφήνει άπλυτα, αποφάγια και πάλι άπλυτα. Στη χειρότερη δεν ήθελα καν να ξέρω. Οκ καλή η περιοχή, εξαιρετική για τα δανέζικα δεδομένα τιμή αλλά συγκατοίκηση με άντρα; Κι άντε εγώ να συγκατοικήσω αλλά ρε παιδιά ειλικρινά..Ποια ελληνίδα θα το 'κανε αυτό;;
Να αφήνει το σπίτι της και τον φίλο της για ένα μήνα και να θέλει ντε και καλά να του βρει συγκάτοικο;! Κοπέλα;! Όχι βρείτε μου έστω μία! Ή είμαι εγώ η παράλογη; Το συζήτησα και με τους ξένους εδώ και με τους έλληνες εκεί.Οι ξένοι μου βαλαν τα γυαλιά. Να φοβάσαι να μείνεις μαζί του; Φιλαράκι σου θα γίνει, θα νιώθεις ασφάλεια! Τι οπισθοδρομικές αντιλήψεις είναι αυτές που έχεις, μου είπαν. Είχαν δίκιο.Οι έλληνες σκέφτηκαν κατευθείαν το πονηρό, το μη ασφαλές, το ''είσαι σίγουρη'';; Δεν μπορώ να πω ότι δεν πέρασαν μαύρες σκέψεις απο το μυαλό μου αλλά πόσο το χάρηκα που έσβησα στερεότυπα παλιάς κοπής και το ζησα τελικά! Στα πλαίσια, λοιπόν, του ''μιλάω σε ξένους κι αλλάζω περπατησιά'' που λέγαμε τις προάλλες, συγκατοίκησα με τον Ούλρικ. Και κάπως έτσι ο δίμετρος, ξανθός, γαλανομάτης μέρα με τη μέρα περνούσε στη σφαίρα του γνωστού, φίλου, προστάτη.
Τί είχε το μενού; Πεταμένα ρούχα, άπλυτα, αποφάγια, χώμα, σκόνη ΑΛΛΑ και καθαρή τουαλέτα, πεντανόστιμο σπιτικό φαγητό, καλή παρέα, ταινίες, βοήθεια στα μαθήματα και μπάλα.
Πολύ μπάλα. Η χάρη μου μέχρι το γήπεδο έφτασε για να του κάνουμε support, με τους φίλους του. Στο είπα ότι είναι τρελά ερωτευμένος με τη Σερένα ε; Δεν τον αδικώ. Εκείνη, μικροφραφία της Μπελούτσι στη Μαλένα. Και λέω μικρογραφία γιατί την πατάω ένα κεφάλι. Για κανένα, μα κανένα άλλο λόγο..
Γνωρίστηκαν στο Τελ Αβίβ, εκείνη έκανε πρακτική κι εκείνος πήγε να δει την υιοθετημένη μικρή του αδερφή. Να τον ακούς να μιλάει για κείνη και τίποτα στον κόσμο. Κατάλαβα ότι οι Δανοί είναι δύσκολοι χαρακτήρες, δεν ανοίγονται εύκολα. Αν βρεις το κουμπί τους όμως, θα σαι μια ζωή στην καρδιά τους. Και δεν τα λέω εγώ αυτά. Που να ξέρω άλλωστε. Η Σάρα τα λέει, η τωρινή μου συγκάτοικος, ναι, αυτή από Σιέρα Λεόνε. Θα σου πω άλλη φορά για τη ζωή της.. Πάντως είχα μια αγωνία και γω. Θα με συμπαθήσει; Θα ταιριάξουμε; Ή θα 'μαστε δυό ξένοι στο ίδιο σπίτι; Γιατί, δεν υπάρχει χειρότερο. Έφαγα με το κουτάλι συγκατοικήσεις κάθε είδους, στα χω ξαναπει, αλλά η χειρότερη είναι να μην ανταλλάσεις κουβέντα με τον άλλον. Αν δεν έχεις τίποτα να πεις, να βρεις! Και να δείχνεις κατανόηση. Όλα τ' άλλα έρχονται. Και κείνος τα ίδια μου είπε. _Το συζητήσαμε ένα κυριακάτικο πρωινό, ενώ τρώγαμε ολόφρεσκα σπιτικά pancakes με μαρμελάδα φράουλα (από το μάρκετ)_είπαμε καλός μάγειρας, δε θα μας σβήσει κι απ' το χάρτη, τις νοικοκυρές!_ Στο τέλος, όμως, δεν ξέχασε τις ρίζες του και σαν γνήσιος (κρύος) Δανός μου πε να θυμάμαι:
Rather be someone's shot of whiskey, than everyone's cup of tea. Τουτέστιν σ' όποιον αρέσουμε.Κι αν και ψιλο-διαφωνώ, δεν είχε άδικο. Συμβαίνει αιώνια, άλλωστε.Από τους ανθρώπους που θα συναντήσει κανείς στην πορεία του, κάποιοι θα μείνουν καιρό και κάποιοι θα φύγουν παραχωρώντας αν όχι τη θέση τους, σίγουρα το χώρο που έπιαναν σε καινούριους. Τί κρατάω από τη συγκατοίκηση αυτή;Ένα φίλο! Ενα δίμετρο, γαλανομάτη, ξανθομάλλη φίλο!
Που ακόμη βρισκόμαστε, ρωτάμε ο ένας για τον άλλο και αναπολούμε το μήνα που ζήσαμε μαζί. Κι αυτό γιατί βάλαμε στην άκρη στερεότυπα και παραξενιές.
Και κρατήσαμε την κατανόηση. Στη διαφορετικότητα.Γιατί...

αν η χημεία είναι το φιτίλι για να ανάψει μια φιλία, η κατανόηση είναι το ξύλο που κρατάει αναμμένη τη φωτιά.

so close, no matter how far
to be continued...

Θυμήσου το πρώτο επεισόδιο εδώ
Θυμήσου το δεύτερο επεισόδιο εδώ
Θυμήσου το τρίτο επεισόδιο εδώ
Θυμήσου το τέταρτο επεισόδιο εδώ
Θυμήσου το πέμπτο επεισόδιο εδώ
Θυμήσου το έκτο επεισόδιο εδώ
Θυμήσου το έβδομο επεισόδιο εδώ