Φοβόμαστε την μοναξιά για τον λάθος λόγο

Από τα ύψη μέχρι τις αράχνες, μπόρεσα εύκολα να βρω στη Wikipedia ποιος είναι ο λόγος που αυτά μας τρομάζουν. Με τη μοναξιά, όμως, αναγκάστηκα να το ψάξω μόνος μου. Ήθελα να μάθω γιατί μας φοβίζει τόσο πολύ, χωρίς καν να το παραδεχόμαστε.

Στις συμπεριφορές μας δίνουμε ονόματα επειδή υπάρχει η ανάγκη να τις δικαιολογήσουμε. Κι έπρεπε να φτάσουμε στα τελευταία χρόνια, που ο τρόπος ζωής μας έχει αποξενώσει, για να δικαιολογηθούμε με τις λέξεις "introvert" και "extrovert". Ακόμη κι έτσι, όμως, το χάνουμε. Λέμε πως "είμαστε introverts" όταν απλά είμαστε στα χαμένα, τόσο από τον εαυτό μας και τόσο από τον κόσμο.

Προσπαθώντας να απαντήσω το αρχικό ερώτημα, ξεκίνησα να κάνω τα πάντα μόνος μου: Από το να πίνω έναν μεσημεριανό καφέ, μέχρι το να κάνω βόλτες, ταξίδια, να πηγαίνω στο σινεμά, να μαγειρεύω ή να τρώω έξω, να γυμνάζομαι, ακόμη και να "συζητάω" (γράφοντας σημειώσεις ή άρθρα).

Και αυτό που στην αρχή ήταν δύσκολο, κάποια στιγμή έγινε δεύτερή μου φύση. Το δύσκολο, μετά από κάποιον καιρό, ήταν να ανεχτώ κάποιον να έρθει μαζί μου για καφέ. Έφτασα στο σημείο να προτιμώ φανατικά να κάνω τα πάντα μόνος μου. Αλλά ήξερα πως ήθελε λίγο χρόνο ακόμη. Ένιωθα πως το μεγάλο συμπέρασμα δεν είχε έρθει ακόμη, και συνέχισα.

Και μια μέρα, μέσα στους "από επιλογή" μήνες της μοναξιάς, κατάλαβα το λόγο που το έκανα όλο αυτό και πήρα την απάντηση στο αρχικό μου ερώτημα.

Συνειδητοποίησα πως όλοι μας, μια ζωή, τα κάναμε όλα μονάχοι. Ακόμη κι αν είχαμε γύρω μας "παρέα" στο καφέ, ακόμη κι αν τρώγαμε σε εστιατόριο με φίλους, ήμασταν μόνοι μας. Και στη σχέση μας, πολλές φορές, μόνοι μας υπήρχαμε. Απλά δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε.

Αλλά όταν κάνεις το μεγάλο βήμα και αφήνεις το θόρυβο της καθημερινότητας και των προσώπων στην άκρη, ίσως τότε να καταφέρεις να έχεις την πρώτη σου αληθινή επαφή με το σημαντικότερο άτομο για σένα στον κόσμο: Εσένα. Και μέσα από αυτή τη σχέση θα μάθεις να συνυπάρχεις, να ανοίγεις κανάλι επικοινωνίας, να ζεις τη στιγμή και να αγαπάς.

Μόνο τότε θα τα καταφέρεις να συναντηθείς πραγματικά με τους ανθρώπους γύρω σου, μαζί και όχι μονάχος.

Με άλλα λόγια (και απλά) θα είσαι για πάντα μόνος, εκτός κι αν μάθεις να τα πηγαίνεις καλά με τον εαυτό σου, ακόμη κι αν αυτό ξεκινάει από έναν πρωινό καφέ με ένα περιοδικό στο χέρι. Μόνος.

Αλέξανδρος Εμεξεζίδης twitter.com/polaralex