Τα κόμματα – «εχθροί» των επιχειρήσεων, ο «Τιτανικός» της ΔΕΛΤΑ, ο… ξεχασιάρης και το ένα πιάτο φαΐ των influencers

ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι κατά της επιχειρηματικότητας και αυτό είναι ξεκάθαρο. Τα στελέχη και των δύο κομμάτων έχουν επιδοθεί σε έναν αδιανόητο «αγώνα δρόμου» για το ποιο κόμμα (αν βρεθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην εξουσία) θα επιβάλλει τους περισσότερους φόρους στις επιχειρήσεις. Λες και οι επιχειρηματίες είναι (ξέρω ‘γώ) βιτσιόζοι και θα πάνε να ψηφίσουν αυτούς που τους λένε ότι εμείς θα σας φορολογήσουμε. Αδιανόητα πράγματα για την εποχή που ζούμε. Για την εποχή που άλλες κοινωνίες μιλούν για το αύριο.

Η στήλη δεν

ισχυρίζεται πως όλα τα πράγματα στην Ελλάδα και δη στην επιχειρηματικότητα είναι «παραδεισένια». Τουναντίον. Αλλά αυτή η εμμονή και η εχθρική στάση κάποιων κομμάτων με την επιχειρηματικότητα και μάλιστα το 2023 δεν έχει καμία λογική, όταν μάλιστα ολοένα και περισσότεροι νέοι (και όχι μόνο) δείχνουν πως η επιλογή της επιχειρηματικότητας δεν είναι σήμερα, ούτε ταμπού, αλλά ούτε και κάτι που θα αποτελεί ρετσινιά για το βιογραφικό τους. Ας δούμε γύρω μας τι γίνεται στο πεδίο των Startup εταιρειών και θα καταλάβουμε!  

«Λατρεύω τις ιδέες. Όσο πιο μεγάλη είναι μια ιδέα, τόσο περισσότερο ενθουσιάζομαι. Και μετά παθιάζομαι για να την υλοποιήσω» έγραφε, στο προσωπικό του blog, ο CEO της ΔΕΛΤΑ, Χρήστος Τσόκλης ο οποίος ανέλαβε τα ηνία της γνωστής εταιρείας με δόξα και τιμή. Μέσα όμως σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να γίνει «κόκκινο πανί», καθώς οι περισσότεροι (σε επίπεδο διοίκησης) όχι απλά θέλουν να αποχωρήσουν… αλλά ως έξοδο διαφυγής βλέπουν τα παράθυρα του κτηρίου που στεγάζεται η ΔΕΛΤΑ. Λίρα εκατό δηλαδή για τους νέους ιδιοκτήτες της ΔΕΛΤΑ, που βέβαια δεν δείχνουν να νοιάζονται και πολύ για όσα λέγονται στην «πιάτσα». Οι ίδιοι δείχνουν να περιβάλλουν τον κύριο Τσόκλη με απόλυτη εμπιστοσύνη, αν και η κατάσταση περισσότερο προσομοιάζει σε Τιτάνικο και λιγότερο σε μια εταιρεία που έχει ως στόχο την ανάπτυξη. Όλοι (μέσα και έξω) μιλούν για μια τραγική και άσχετη (κυρίως αυτό) διοίκηση. Για να δούμε τι θα γίνει και εκεί, αλλά τα «μαντάτα» δεν είναι καλά. Το λέμε για να μην λέτε ότι δεν τα είπαμε. 

Όπως τα έχουμε πει και για την «αγαπημένη» μας LAMDA, η οποία κατάφερε να «βαπτίσει» ανάπτυξη τις θηριώδεις ζημιές της προηγούμενης οικονομικής κρίσης. Έτσι διαβάσαμε για ανάπτυξη χαρτοφυλακίου, για EBITDA που έβγαλαν μάτια και φυσικά για τις (αστείες) συμφωνίες που συνδέονται με το Ελληνικό, στο οποίο οι «μπουλντόζες» κάθονται και «κοιτούν» η μια την άλλη! Το είπαμε και την περασμένη εβδομάδα, το Ελληνικό για να «τρέξει» χρειάζεται λεφτά (άμεσα) και αυτά θα έρθουν μόνο όταν ο μέτοχος και η διοίκηση (εδώ κάπου σκάει ένα μικρό χαμόγελο) αποφασίσουν να πουν ναι στην είσοδο στρατηγικού εταίρου. Είπαμε ζούμε στο 2023 και όχι στο 1990 (με ότι αυτό σημαίνει). 

Εντύπωση προκάλεσαν οι τοποθετήσεις του Ευάγγελου Μυτιληναίου, στο πλαίσιο της ετήσια γενικής συνέλευσης της εταιρείας, καθώς μεταξύ άλλων ο ισχυρός άνδρας του Ομίλου ανέφερε πως σχεδιάζει να μεταφέρει την έδρα της εταιρείας εκτός Ελλάδος για να μπορέσει (όπως είπε) να αυξήσει την κεφαλαιοποίηση του Ομίλου, καθώς (όπως εννόησε) η Ελλάδα τον αδικεί. Βέβαια ο κύριος Μυτιληναίος ξεχνά πως ότι έγινε το «οφείλει» εν πολλοίς στην Ελλάδα. Κάποιοι άλλοι που το ξέχασαν (ονόματα μην λέμε) το «πλήρωσαν» ακριβά! Επίσης (βέβαια) ο κύριος Μυτιληναίος έχει δείξει αντίστοιχη συμπεριφορά και στο παρελθόν, τότε που ήταν νέος και ωραίος. 

Με πυρετώδεις ρυθμούς ετοιμάζονται στην Alpha Bank για το Investor Day, με τον CEO της τράπεζας, όπως μαθαίνει η στήλη, να έχει ιδρώσει μπροστά στις κάμερες, καθώς θέλει να καταπλήξει (όχι τα πλήθη) αλλά τους αναλυτές! Δεν ξέρουμε αν ο κύριος Ψάλτης τα καταφέρει (να τους καταπλήξει στην ουσία του Investor Day) αλλά το σίγουρο είναι πως θα τους εντυπωσιάσει! 

Και μιας και μιλάμε για τις τράπεζες έχει πολύ ενδιαφέρον πόσο πολύ παλεύει ο μπαμπάς του Βασίλη να γίνει ο γιος του CEO στη τράπεζα στην οποία ο ίδιος δεν κατάφερε να «κατακτήσει» αυτή την θέση. Μας θυμίζει λίγο τους γονείς των μαθητών που αυτές τις ημέρες δίνουν Πανελλήνιες Εξετάσεις και ονειρεύονται να δουν τα παιδιά τους εκεί που οι ίδιοι δεν μπόρεσαν ποτέ να πάνε. Προβολή λέγεται αυτό!

Και κάτι «ανάλαφρο» για να ευθυμήσουμε (αν και όταν πληρώνεις «χρυσάφι» μια σαλάτα μόνο αστείο δεν είναι). Έχει καταντήσει γελοίο το θέαμα με τους «ινφλουένσερς» στα «τρέντι» εστιατόρια (της Αθήνας κυρίως) που προσπαθούν να βρουν την κατάλληλη γωνία λήψης προκειμένου να πάρουν την καλύτερη φωτογραφία και να την ανεβάσουν στο «Insta» για να φάνε (στο τέλος της ημέρας) ένα πιάτο φαΐ (που έλεγε ένας καλός και πολύ εκλεκτός στις επιλογές του φίλος). Ίσως οι «ινφλουένσερς» να μην το γνωρίζουν (που θα έπρεπε όμως), αλλά οι «διπλανοί» τους είναι αυτοί που πληρώνουν κανονικά για να φάνε ένα πιάτο φαΐ και για να μπορούν οι εστιάτορες να «κερνούν» τους «ινφλουένσερς»! Έτσι είναι αυτά. Απλά πράγματα!