Σήμερα μόνο δάκρυα…

Σήμερα το πρωί –όπως κάθε πρωί- είχαμε ανοικτή την τηλεόραση στο γραφείο και ακούγαμε την εκπομπή της Πόπης. Όλα κυλούσαν σε κανονικούς ρυθμούς, μέχρι τη στιγμή που ακούσαμε την είδηση: «4μελής οικογένεια μένει εδώ και 15 μέρες στο αυτοκίνητο τους». Όλοι παγώσαμε, τα πληκτρολόγια σίγησαν και η ένταση του ήχου της τηλεόρασης, αυξήθηκε. Κανένας δεν μιλούσε, απλά μαζεύαμε διακριτικά τα δάκρυα που ξέφευγαν.

Δάκρυα, όχι μόνο από το σοκ ότι στο 2014 σε μία από τις βόρειες περιοχές της Αθήνας,

μία τετραμελής οικογένεια έφτασε στο έσχατο σημείο και μένει σε ένα αυτοκίνητο…. (σκέψου το λίγο ξανά, μία οικογένεια μένει μέσα σ ένα αυτοκίνητο. 4 άτομα τρώνε, κοιμούνται, διαβάζουν σ ένα αυτοκίνητο!) Δάκρυα όχι μόνο από το σοκ, ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν γνώριζε την ύπαρξη αυτής της οικογένειας, δάκρυα όχι μόνο από το σοκ, ότι αυτή η μητέρα στηρίζει δύο κόρες στην εφηβεία και ενώ βιώνει την εξαθλίωση είναι άκρως αξιοπρεπής, δάκρυα όχι μόνο θλίψης για το τι βιώνουν αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι, δάκρυα όχι μόνο φόβου γιατί αύριο η μία οικογένεια θα γίνουν δύο και πάει λέγοντας, δάκρυα κυρίως οργής!

Δάκρυα οργής, γιατί ζούμε σ ένα κράτος θεωρητικά πρόνοιας… που είναι όμως; Δάκρυα οργής γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση όταν κλήθηκε να απαντήσει γιατί ήταν απούσα, απάντησε ότι δεν είχε διαβάσει εφημερίδες εξαιτίας απουσίας από την χώρα θυμίζοντας μας, παλαιότερες δηλώσεις περί διαβάσματος… Δάκρυα οργής γιατί ζούμε σε μία χώρα που οι άνθρωποι πλέον μένουν στο δρόμο…. Δάκρυα οργής γιατί τις ανάγκες των συγκεκριμένων συμπολιτών μας δεν είναι σε θέση να τις καλύψει η πολιτική ηγεσία της χώρας αλλά πολίτες βγάζουν από το υστέρημα τους προκειμένου αυτοί οι 4 άνθρωποι να μπορούν να έχουν τα βασικά! (Να θυμίσουμε πως ένας συνταξιούχος με δάκρυα δήλωσε ότι θέλει να παραχωρήσει το σπίτι του για να μείνει εκεί η άτυχη οικογένεια! Ένας συνταξιούχος ο οποίος παλεύει με τα ελάχιστα χρήματα που του δίνει το κράτος να ζήσει ο ίδιος, προσφέρεται να βοηθήσει, ενώ η τοπική Αυτοδιοίκηση δήλωσε, πως μπορεί να τους βρει στέγη για 6 μήνες!)

Δάκρυα όμως κυρίως φόβου! Φόβος για το ότι σήμερα είναι αυτή η μία οικογένεια, αύριο θα γίνουν δύο και μεθαύριο μπορεί να είναι η δική μας οικογένεια η οποία θα πρέπει να μείνει σ ένα παλιό αυτοκίνητο…. Ενώ οι πραγματικά υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία ζούμε κοιμούνται στις βίλες τους, με προσωπική ασφάλεια, φοβούμενοι μη τυχόν η οργή των εξαθλιωμένων πολιτών περάσει τα ακριβοπληρωμένα ντουβάρια τους.

Δάκρυα και ανατριχιασμένες επιδερμίδες επειδή μετά από καιρό όλα όσα ζούμε σε θεωρητικό επίπεδο οι περισσότεροι τα αντικρύσαμε στην πράξη με το χειρότερο τρόπο.

ΥΓ. Έχουμε συνηθίσει τέτοιους τίτλους («σήμερα μόνο δάκρυα») σε περιπτώσεις θανάτων… αυτή η περίπτωση δεν διαφέρει. Σήμερα τραυματίστηκε σοβαρά, η αξιοπρέπεια μας. Σήμερα μάθαμε, πως για να έχουμε τα βασικά και την βοήθεια από το κράτος που χρυσοπληρώνουμε, πρέπει να υπάρχουν τηλεοπτικές κάμερες.

The post Σήμερα μόνο δάκρυα… appeared first on iPop.