Γιώργος Γιαννόπουλος: Οικογενειάρχης ή γκάνγκστερ;

Ο Βαγγέλης Χαμπέας από Το Σόι σου, ο ρατσιστής των 12 ενόρκων, ο Πετρόπουλος του Μικρού Ψαριού είναι το ίδιο πρόσωπο. Είναι ένας άντρας με λεπτούς τρόπους και μεγάλη αγάπη για το γυναικείο φύλο.

Ο Γιώργος Γιαννόπουλος είναι από τους ηθοποιούς που έχουν αποδείξει ότι έχουν ταλέντο και έχει τον τρόπο να πηγαίνει την ζωή, όπως λέει ο ίδιος, όπου αυτός επιθυμεί. Δεν διστάζει να πει στα ίσια όσα πιστεύει αλλά ακόμα και όσα τον ενοχλούν. Θεωρεί ότι εμείς φταίμε για όσα βιώνουμε αλλά και για όσα δεν καταφέραμε να κάνουμε στη ζωή μας επειδή δεν τα θελήσαμε και δεν τα επιδιώξαμε

όσο έπρεπε για να μπορέσουν να γίνουν πραγματικότητα.

Γιατί συνήθως παίζεις τον κακό, τον γκάνγκστερ και τον αλήτη;Αυτό οφείλεται στα χαρακτηριστικά του προσώπου μου μάλλον αυτή είναι η εικόνα μου! Ένας άντρας με πιο θηλυπρεπή χαρακτηριστικά θα ήταν δύσκολο να ενσαρκώσει τέτοιους ρόλους. Βέβαια, εγώ δεν πιστεύω στη λέξη κακός! Όλοι οι άνθρωποι είμαστε εν δυνάμει καλοί αλλά και εν δυνάμει κακοί. Έχουμε πολλά πρόσωπα και μεταλλασσόμαστε ανάλογα με την περίσταση.Φέτος λες πώς είναι η χρόνια σου γιατί;Είμαι πολύ χαρούμενος που σε τέτοιους δύσκολους καιρούς μπορώ να έχω την δουλειά που αγαπάω και να συνεργάζομαι με αξιόλογους συναδέλφους σε επιτυχημένες παραγωγές που αγαπιούνται πολύ από το κοινό. Και στην παράσταση των 12 ενόρκων αλλά και στο σήριαλ Το σόι σου περνάμε καλά, αυτό βγαίνει προς τα έξω, ο κόσμος το αντιλαμβάνεται και το επικροτεί στηρίζοντάς μας.

Παίζεις δύο τελείως διαφορετικούς ανθρώπους. Πώς θα τους παρουσιάζες;Ο Χαμπέας είναι ένας άνθρωπος αυθεντικός, ένας άνετος τύπος που γνώρισε την γυναίκα της ζωής του, την Χαρούλα του αρκετά μικρός και έκαναν οικογένεια. Έχουν παιδιά, εγγόνια και συνεχίζουν ακόμα μετά από πολλά χρόνια να ζουν ευτυχισμένοι και να παραμένουν τρελά ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλο. Ο ένορκος είναι ένας άνθρωπος σκληρός που πιστεύει στο απόλυτο και όχι στην διαφορετικότητα. Στηρίζει τις ρατσιστικές του ιδέες με ακραίους, αγενείς τρόπους.Πιστεύεις ότι αυτοί οι δύο χαρακτήρες υπάρχουν και στην ζωή;Φυσικά υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. ‘Ολοι οι χαρακτήρες που πραγματεύονται οι ρόλοι είναι αληθινοί και όχι αληθοφανείς. Υπάρχουν άντρες σας τον Χαμπέα που στηρίζουν τον θεσμό της οικογένειας και ζουν μέσα στην αγάπη και στα αληθινά χαμόγελα ευτυχίας. Άνθρωποι αληθινοί που χαίρονται με τα απλά πράγματα. Ο ένορκος από την άλλη είναι ένας άντρας σκληρός που δεν υπολογίζει τον πόνο του άλλου. Είναι ρατσιστής! Ρατσιστές, όμως, τελικά είμαστε όλοι μας όχι μόνο με τους άλλους αλλά πάνω απ’όλα με τον ίδιο μας τον εαυτό.Τι εννοείς όταν λες: Όλοι είμαστε ρατσιστές;Κανείς μας πλέον δεν αρκείται με όσα έχει και δεν σέβεται όσα μας έδωσε απλόχερα ο Θεός και η φύση. Δεν αρκούμαστε στα αγαθά που μπορεί να έχουμε και δεν δεχόμαστε ότι είμαστε μοναδικοί. Σε μια μαγική στιγμή ενώθηκαν δύο άνθρωποι, οι γονείς μας και δημιουργηθήκαμε εμείς αλλά δεν το αντιμετωπίζουμε ως κάτι ξεχωριστό. Προσπαθούμε να αλλάξουμε, να τροποποιήσουμε το είναι μας και να αλλοιώσουμε ή να διαφοροποιήσουμε τα χαρακτηριστικά μας. Δε μας αρέσει η μύτη μας, μας χαλάνε τα αυτιά μας και μας εκνευρίζει ακόμα και το παραμικρό ψεγάδι. Αυτός είναι ο πραγματικός ρατσισμός, το να απαρνιόμαστε το είναι μας και να θέλουμε να αλλάξουμε αυτήν την ξεχωριστή διάσταση που έχει ο καθένας μας.Σε έχει επηρεάσει κάποιος από τους δύο χαρακτήρες που υποδύεσαι στην προσωπική σου ζωή;Ο ένορκος θα μπορούσα να πω ότι με έκανε καλύτερο άνθρωπο, χωρίς παρωπίδες κάτι βέβαια που είχα από πάντα γιατί από μικρός ήμουν ανοιχτόμυαλος και δεν πίστευα στα ταμπού και στις προκαταλήψεις. Ο Βαγγέλης με έκανε να «ζηλέψω» την οικογένεια. Πάντα ήθελα να κάνω οικογένεια αλλά δεν έτυχε λόγω διάφορων συγκυριών. Μετά από αυτό τον ρόλο, όμως, είμαι σίγουρος ότι το θέλω ακόμα πιο πολύ γιατί άλλωστε αυτός είναι ο προορισμός και ο σκοπός του ανθρώπου να δημιουργεί οικογένεια και να στηρίζει το ανθρώπινο είδος. οπότε νομίζω ήρθε η σειρά μου να το προσπαθήσω.Για την συμμετοχή σου στο Μικρό Ψάρι δεν μας είπες τίποτα…Πρόκειται για ένα από τα θαύματα που κάνει ο Οικονομίδης. Μια ταινία ρεαλιστική που αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα και τα άκρα της ζωής. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που η ταινία αυτή πήγε στο Διεθνή Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ του Βερολίνου και γύρισε πολλά ακόμα Φεστιβάλ του κόσμου

Γιατί στις μέρες μας ακόμα και ο έρωτας είναι δύσκολος. Τι έκανε αυτή την χώρα να φτάσει στον γκρεμό;Φτάσαμε στον γκρεμό αλλά ευτυχώς δεν πέσαμε. Ενώ η Ελλάδα είναι η πιο πλούσια πολιτισμικά και σε αξίες χώρα δεν αξιοποιήσαμε ακόμα και εμείς οι ίδιοι όλα όσα έπρεπε. Πολιτισμός είναι το βοηθάς κάποιον να περάσει απέναντι στο δρόμο γιατί κάποια στιγμή θα χρειαστεί να περάσουν και εσένα. Ξεχάσαμε να λέμε ευχαριστώ παρακαλώ και συγνώμη. Δεν πιστεύουμε πια στην αγάπη και δεν στηρίζουμε τον έρωτα. Η αγάπη είναι τσάμπα και πρέπει να την δίνουμε απλόχερα.

The post Γιώργος Γιαννόπουλος: Οικογενειάρχης ή γκάνγκστερ; appeared first on iPop.