Τα παζάρια Μέρκελ – Λαγκάρντ και η απρόβλεπτη παράμετρος Τραμπ (άρθρο)

Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου

Από ότι φαίνεται ΔΝΤ και Γερμανία επιχειρούν να κρύψουν το ελληνικό πρόβλημα κάτω από το χαλί, στο πλαίσιο ενός σχεδιασμού που εξυπηρετεί καθαρά δικές τους μικροπολικές σκοπιμότητες. Η μεν Κριστίν Λαγκάρντ θέλει να ανανεώσει τη θητεία της στη θέση της γενικής διευθύντριας, η δε Άνγκελα Μέρκελ δεν θέλει να έχει στα πόδια της το ελληνικό ζήτημα και την ανάγκη ελάφρυνσης του χρέους ενόψει των εκλογών.

Συναντήθηκαν, τα είπαν και μετά

η κυρία Λαγκάρντ δήλωσε αισιόδοξη ότι θα βρεθεί λύση για τη συμμετοχή του Ταμείου αφού πρώτα προχωρήσουν οι λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις» και στη συνέχεια, σε δεύτερο χρόνο θα εξεταστεί και το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους.

Επισήμως δεν έγινε γνωστό το περιεχόμενο των συνομιλιών και της πιθανής συμφωνίας, αλλά πληροφορίες αναφέρονται σε έναν συμβιβασμό, μεταξύ των δύο πλευρών, στο πλαίσιο του οποίου το ΔΝΤ θα πάρει πίσω ένα μέρος των χρημάτων που έχει δώσει στην Ελλάδα μέσω της επιστροφής των κερδών που είχε η ΕΚΤ και οι άλλες κεντρικές τράπεζες από διακράτηση των ελληνικών ομολόγων τα οποία δεν κουρεύτηκαν με το PSI.

Έτσι το ΔΝΤ θα παραμείνει στο πρόγραμμα μέχρι τις γερμανικές εκλογές και αργότερα θα εξετάσει το ενδεχόμενο να συμμετάσχει και χρηματοδοτικά ανάλογα με τα μέτρα ελάφρυνσης για το χρέος.

Εάν επιβεβαιωθούν αυτές οι πληροφορίες, αυτό σημαίνει ότι το ΔΝΤ θα παραμείνει ως «κέρβερος» στο ελληνικό πρόγραμμα, διατυπώνοντας συστάσεις και απαιτήσεις για τις λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις».

Το πιθανότερο δε είναι ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να παράσχει μια πολιτική εγγύηση, με μια απόφαση του Eurogroup η οποία θα την δεσμεύει να εφαρμόσει μετά το τέλος του προγράμματος 2018 τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που θα κριθούν απαραίτητα με βάση μια έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ που θα έχει πραγματοποιηθεί στο μεταξύ.

Προς το παρόν, δηλαδή, παραμένει η πίεση στην ελληνική πλευρά για εφαρμογή των μέτρων που απαιτεί το ΔΝΤ (μείωση αφορολόγητου, περικοπή συντάξεων), ενώ αιωρείται το ζήτημα του χρέους και μένει να φανεί εάν θα επιτευχθεί ένας συμβιβασμός και σε αυτό το ζήτημα αργότερα.

Τα πράγματα, όμως, δεν αποκλείεται να περιπλακούν από την αμερικανική πλευρά, καθώς πριν το ταξίδι της στο Βερολίνο η κυρία Λαγκάρντ έλαβε παραινέσεις από τον Αμερικανό υπουργό Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν να ζητήσει το ΔΝΤ ένα ξεκαθάρισμα των πολιτικών που ακολουθούν οι χώρες μέλη σε σχέση με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.

Προφανής στόχος των Αμερικανών είναι, βέβαια, η Γερμανία, την οποία εκπρόσωποι της νέας αμερικανικής κυβέρνησης έχουν ήδη κατηγορήσει ότι κρατάει το ευρώ σε τεχνητά χαμηλή ισοτιμία για να διευκολύνει τις εξαγωγές της.

Προς το παρόν φαίνεται ότι ΔΝΤ και Γερμανία συγκλίνουν, αλλά δεν αποκλείεται το επόμενο διάστημα οι ΗΠΑ, που αποτελούν τον μεγαλύτερο μέτοχο του ΔΝΤ να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους στο διεθνή οργανισμό έτσι ώστε να «στριμώξουν» τη Γερμανία, αντί να την εξυπηρετήσουν.