Κομοτηνή:Τελετή μνήμης για έναν σπουδαίο άνθρωπο

“Έφτασα το 1988 στη Θράκη με την πρόκληση της λειτουργίας μιας Ιατρικής Σχολής εκ του μηδενός. Τότε δεν μπορούσα να φαντασθώ την ικανοποίηση που θα εισέπραττα αργότερα από τη θέση του μακροβιότερου πρωτοβάθμιου Καθηγητού στην Ιατρική και ουσιαστικά από την ικανοποίηση της Ακαδημαϊκής και κοινωνικής καταξίωσης, πληθώρας συνεργατών μου, που μαζί μου ξεκίνησαν την ακαδημαϊκή τους πορεία” έλεγε ο Θέσπις Δημητρίου, ο αείμνηστος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του ΔΠΘ μιλώντας για την έλευση του στη Θράκη και την εδώ παρουσία του.

Τα

λόγια του θυμήθηκαν πολλοί από τους συνεργάτες του, οι φοιτητές του, οι φίλοι του που παραβρέθηκαν στην τελετή ονοματοδοσίας του Ανατομείου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου στην Αλεξανδρούπολη προς τιμή του. «Στη ζωή μας», έλεγε ο Θέσπις Δημητρίου ορισμένα γεγονότα μας σημαδεύουν και κάποιοι άνθρωποι με τους οποίους τα ζήσαμε, έρχονται να μας τα θυμίσουν ταξιδεύοντας μας στο παρελθόν και επιβεβαιώνοντας τους στίχους του Καβάφη «…η Ιθάκη σου έδωσε το ωραίο ταξίδι, άλλα δεν έχει να σου δώσει πια;».»

Το όνομα του αποθανόντος Καθηγητή φέρει πλέον το Ανατομείο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου στην Αλεξανδρούπολη. Ο Θέσπις Δημητρίου είχε αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στο να οργανώσει το Ανατομείο της Ιατρικής Σχολής. Την πινακίδα με το όνομα του Θέσπιδος Δημητρίου στην είσοδο της αίθουσας τοποθέτησε συμβολικά ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής του ΔΠΘ κος Μιχάλης Πιτιακούδης ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε στο χαιρετισμό του, το γεγονός ότι ο εκλιπών ήταν ένα από τα σημαντικότερα μέλη ΔΕΠ του Πανεπιστημίου. Η πρωτοβουλία για την διοργάνωση της τελετής ανήκει στην αναπληρώτρια καθηγήτρια της Ιατρικής, την κα Αλίκη Φίσκα,η οποία μίλησε στην ΕΡΤ Κομοτηνής για έναν υπέροχο άνθρωπο, αλλά και για το Ανατομείο, δημιούργημα του, που δεν υπολείπεται σε τίποτα από τους αντίστοιχους χώρους των άλλων Σχολών Ιατρικής.

Συμμετείχε σε πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις του εξωτερικού σε δύσκολες περιόδους

«Όχι μόνο δεν ξεχνούμε, αλλά αισθανόμαστε βαθιά την ανάγκη να τιμήσουμε κάποιους ανθρώπους που πρόσφεραν στην ακριτική Θράκη κι αφιέρωσαν όλη τη ζωή τους εδώ και το έργο τους» δήλωσε η κα Φίσκα μιλώντας για τον επί 25 χρόνια διευθυντή του Ανατομείου,άλλωστε, όπως σημείωσε, ήταν κι εκείνος, ο οποίος το διοργάνωσε (λόγω έλλειψης χώρου χρειάστηκε να το οργανώσει τρεις φορές, σε τρεις διαφορετικούς χώρους). «Δεν τον τιμήσαμε μόνο ως Ακαδημαϊκό δάσκαλο, αλλά στην Ελλάδα της Κρίσης, ως άνθρωπο των αξιών,έναν άνθρωπο με ανθρωπιστικά ιδεώδη που τα απέδειξε με τη συμμετοχή του σε πολλές ανθρωπιστικές αποστολές και έναν πολίτη που έδωσε όλη του τη δραστηριότητα στην ακριτική Θράκη, παρά το γεγονός ότι εκείνος κατάγονταν από την Κύπρο. Συμμετείχε και οργάνωσε με πολύ πάθος και με άπειρο ψυχικό σθένος ανθρωπιστικές αποστολές μαζί με τους Γιατρούς του Κόσμου στην Αλβανία, στη Ρωσία, στη Σερβία σε εποχές που πλήττονταν από πολλά δεινά. Από τα 18 και 19 του χρόνια έζησε τον πόλεμο στην Κύπρο όπου συμμετείχε.» δήλωσε μεταξύ άλλων η αναπληρώτρια καθηγήτρια που συνεχίζει επάξια το έργο του. «Έζησα την οδυνηρότερη εμπειρία της ζωής μου στον πόλεμο της Κύπρου όπου βίωσα τους Σεφερικούς στίχους «πως ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης, το ριζικό μου ενός ανθρώπου που ξαστόχισε» θυμόταν πολλά χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Θέσπις Δημητρίου μιλώντας για τις τραγικές εκείνες στιγμές.

Ένας πραγματικός εργάτης

Σύμφωνα με την κα Φίσκα ήταν ένας πραγματικός εργάτης. Αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν η φοβερή του εργατικότητα και δεν εγκατέλειπε ποτέ καμία προσπάθεια μέχρι να φτάσει στον στόχο του. «Νομίζω ότι το βασικότερο μήνυμα που στέλνει η παρουσία ενός τέτοιου ανθρώπου είναι ότι όλοι πρέπει να σκύψουμε, να σηκώσουμε τα μανίκια, να δουλέψουμε για τη χώρα μας, να μην εγκαταλείψουμε ποτέ τον αγώνα μας και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορεί ο καθένας από το μετερίζι στο οποίο έχει ταχθεί.» καταλήγει σημειώνοντας πως αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλους σε ιδιαίτερα δύσκολες εποχές για την πατρίδα μας.