Κομοτηνή:12 χρόνια εξασφάλιζε φαγητό από τα σκουπίδια

Τα τελευταία δώδεκα χρόνια ο κος Ιορδάνης κάλυπτε τις ανάγκες του για σίτιση και ένδυση ψάχνοντας στα σκουπίδια. «Ο κόσμος πετάει ακόμη και σήμερα πολύ φαγητό στα σκουπίδια» λέει και σημειώνει ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που κρεμάνε το φαγητό που είναι για πέταμα στους κάδους των απορριμμάτων για να το βρουν αυτοί οι οποίοι ψάχνουν τους κάδους. «Κάθε μέρα βρίσκω. Αξιοποιώ αυτά που οι άλλοι πετάνε» λέει και σημειώνει «δεν τα πετάω, γιατί να τα πετάξω. Έχω κι εγώ φίλους ρακοσυλλέκτες και τους τα δίνω ό,τι δεν μου χρειάζεται».

Γιατί

τρώτε από τους κάδους; ρωτάμε τον κύριο Ιορδάνη. «Τι να κάνω, αφού έχω άνεργα παιδιά. Έδωσα τη σύνταξή μου σε εκείνα κι εγώ ζω με ό,τι βρίσκω από τα σκουπίδια» απαντά και χαριτολογώντας σημειώνει ότι εξοικονομεί ακόμη και το κρασάκι του, το τσίπουρό του από τα σκουπίδια. «Μια μέρα βρήκα μια ολόκληρη κάβα. Αυτός ο άνθρωπος που είχε τα ποτά ή ο γιατρός του απαγόρευσε το ποτό ή πέθανε» σημειώνει τονίζοντας πως δεν λείπουν και οι ευχάριστες εκπλήξεις της δουλειάς.

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα μια φορά δηλητηριάστηκε τρώγοντας μια ληγμένη τούρτα. «Ήμουν πρωτάρης τότε» σημειώνει και σπεύδει να εξηγήσει ότι τώρα πια ελέγχει πριν καταναλώσει οτιδήποτε. «Φαίνονται τα χαλασμένα» δηλώνει με την πείρα των δώδεκα χρόνων της αναζήτησης στους κάδους. Εκτός από το φαγητό από τους κάδους απορριμμάτων παίρνει ρούχα, παπούτσια και ό,τι άλλο του φαίνεται χρήσιμο.

«Οι άνθρωποι πετούσανε πολλά. Τώρα όχι και τόσο. Ευτυχώς αρκετοί πολίτες έμαθαν και παίρνουν τόσα όσα τους χρειάζονται» λέει και σπεύδει να σημειώσει ότι βοηθώντας στη δημοτική αγορά τρώει κρέας και ψάρι, βέβαια ληγμένα. Είναι προϊόντα που δεν μπορούν οι ιδιοκτήτες να τα διαθέσουν στους πελάτες τους και καταλήγουν στο δικό του τραπέζι.
Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου