Κομοτηνή: Ο κ. Ισμαήλ και το καπνοχώραφό του

Καλλιεργεί δέκα στρέμματα με καπνό. Ο κ. Ισμαήλ Ισμαήλ από τον Πολύανθο της Ροδόπης δεν έχει άλλους πόρους για να ζήσει παρά μόνο αυτά τα δέκα στρέμματα. Κι αυτά ακόμη τα ενοικιάζει. «Είμαι αναγκασμένος να βάζω καπνό γιατί το όποιο κέρδος είναι μεγαλύτερο από άλλες καλλιέργειες» δηλώνει και σπεύδει να σημειώσει πως από τα δέκα στρέμματα τα πέντε μόνο είναι ποτιστικά, τα άλλα είναι ξερικά. «Παίρνουμε παραγωγή από τα ξερικά, μόνο αν βρέξει. Ελπίζουμε να βρέξει» δηλώνει και προσθέτει κάτι σαν παράκληση, «να μην μας ξεχάσει ο Θεός».

Η δουλειά του αγρότη εξαρτάται

Τον συναντήσαμε σε ένα διάλειμμα της δουλειάς, Ήδη έχει σπείρει τα φυτά στο χωράφι. «Φέτος», όπως λέει, «οι χασλαμάδες ήταν πολύ καλοί και τα φυτά «ψημένα». Τώρα έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας.» Η βροχή βοήθησε και στο φύτεμα τους. «Μέχρι τώρα όλα καλά, όμως, στο τέλος θα φανεί.» 45 χρόνια στα χωράφια γνωρίζει καλά πως η δουλειά του αγρότη εξαρτάται πάντα από τις καιρικές συνθήκες και μέχρι την τελευταία στιγμή κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Άλλοτε η παρατεταμένη ξηρασία κι άλλοτε το χαλάζι πολλές προσδοκίες των αγροτών κατάφεραν να διαψευστούν.

«Δυστυχώς οι νέοι μας δεν μένουν στα χωριά.»

Στα 70 του σήμερα αναγκάζεται να δουλέψει για να ανταποκριθεί στα έξοδά του. «Δυστυχώς δεν έχω χωράφια, με δέκα στρέμματα δεν μπορείς να κάνεις πολλά» όση ώρα μιλά ετοιμάζει ένα πρόχειρο καφέ, «Το πιο φθηνό παίρνουμε πάντα.» λέει και γελά σπεύδοντας να μας προσφέρει. «Δυστυχώς οι νέοι μας δεν μένουν στα χωριά. Τα εγκαταλείπουν, άλλοι στο εξωτερικό, άλλοι στις πόλεις. Τα κτήματα αδειάζουν. Μετά από εμάς δεν ξέρω ποίοι θα καλλιεργούν μπασμά.» λέει φανερά προβληματισμένος μην κρύβοντας την απογοήτευσή του «πρέπει να σ’ ακολουθούν από πίσω για να έχει μέλλον μια δουλειά. Την καπνοκαλλιέργεια λίγοι νέοι τη θέλουν.» Παίρνει λίγες ανάσες ξεκούρασης. Πίνει τον πρόχειρο καφέ του κι επιστρέφει στο νοικιασμένο καπνοχώραφό του.
Φώτο: Ισμαήλ Ισμαήλ Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου