Κομοτηνή: Η «Χαρά της Δουκινιώς» επί σκηνής

«Έλα Δουκινιώ. Δε μπουρώ να καταλάβω γιατί σ΄ήρταν τώρα τόσα δάκρυα στα μάτια. Ούλις οι νιές σι καλουτυχίζουν κι συ μουνάχα δε θέλς να καταλαβς την καλή τύχη σ’» Η Δουκινιώ και η μητέρα της η Θιουπλώ. Τα κορίτσια του Καβακλίου και το τραγούδι τους «Αφίνω γειά στη γειτουνιά, χαρά στα παληκάρια, αφήνω και στη μάνα μου τρία γυαλιά φαρμάκι». Τα κορίτσια του Κοσμίου με τη σειρά ένα ένα να χορεύουν το χορό της κνάς κρατώντας ένα τάσι με κεριά αναμμένα.

Σκηνές από ένα γάμο που έζησαν περισσότεροι από 800 θεατές στο Πανεπιστημιακό Αμφιθέατρο το βράδυ της Κυριακής. Ένας γάμος πραγματική

χαρά, η Χαρά της Δουκινιώς. Μια εξαιρετική δουλειά από το Σύλλογο Εβριτών Ροδόπης, πραγματική θρακική ηθογραφία σε 4 θεατρικές εικόνες. Μια θεατρική παράσταση με μουσική και χορό, αλλά και με ξεχασμένες λέξεις:αντέτ, βουτσί, γειννήματα, διάσιμο, ζακόνι, νταμπλάς, ντουβάρ, τράχωμα κ.α. Όλα τα έθιμα του γάμου στην παραδοσιακή κοινωνία της Θράκης.

Ένα χωριό από τα παλιά η σκηνή του έργου
Ένα ολόκληρο χωριό στήθηκε στην σκηνή του αμφιθεάτρου που ελλείψη άλλου χώρου μετατράπηκε σε μια μεγάλη θεατρική σκηνή, άλλωστε και η πρώτη παράσταση, αυτή του 1940, έγινε στο στάδιο της Κομοτηνής . Ένα κλασικό σκηνικό με κατασκευή και συναρμολόγηση σπετσάτων από τον Κώστα Κατσιμίγα, έχοντας και τις πινελιές της νέας ζωγράφου, Χρύσας Κιόρογλου. Αυτό το χωριό ζωντάνεψαν με το τραγούδι, το χορό, τους διαλόγους, τις δουλειές και τα πειράγματά του οι κάτοικοι αποδεικνύοντας στην πράξη ότι μια συλλογική δουλειά μπορεί να φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Αλλά και γιατί η «Χαρά της Δουκινιώς» αποτελεί για κάθε λαογράφο, αλλά και για κάθε μελλοντικό μελετητή της τοπικής λαογραφίας έναν θησαυρό. Η προσέλευση του κοινού και το χειροκρότημα, τόσο κατά το κλείσιμο των σκηνών όσο και στο τέλος δικαίωσε τον πρόεδρο του Συλλόγου, τον κ. Χρήστο Χατζηπέμου για το μεγάλο ρίσκο που πήρε.

Ο «αγερμός» του Καρνάβαλου, πανάρχαιο δρώμενο της Θράκης, της Μακεδονίας και των Βαλκανίων, η Πιρπιρούνα, η επίκληση στο Θεό για την ανομβρία, τα Κυριακάτικα γλέντια στην πλατεία του χωριού, τα μασάλια και τα νυχτέρια, το προξενιό και ο γάμος πήραν σάρκα και οστά επί σκηνής, με ένα θεατρικό έργο που έφερε κοντά τους θρακιώτες.
Φώτο:Στιγμιότυπα της παράστασης Φωτογράφος: Μαρία Νικολάου