Κομοτηνή: Ένας πρώην τραπεζοϋπάλληλος αμπελουργός

Από τραπεζοϋπάλληλος, αγρότης. Καλλιεργεί αμπέλια κι ελιές και παράγει κρασί, τσίπουρο και λάδι. Ο κ. Κώστας Λιούρτας είναι ένας από τους πολλούς συνταξιούχους που αντί για καφενείο και πρέφα, επιλέγουν τσάπα, χωράφι και παραγωγή αναζητώντας νέους «διεξόδους» στην αγκαλιά της φύσης.

Αυτό το διάστημα εμβολιάζει τις ελιές κι απολαμβάνει τον καιρό του Απριλίου. Όλες αυτές τις νέες γνώσεις που χρησιμοποιούν είτε τις είχαν από παλιά, είτε συζητώντας με παλαιότερους σε ηλικία παραγωγούς τις έκαναν κτήμα τους με την προσπάθεια. Βέβαια δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που ανατρέχουν στη βιβλιοθήκη επιλέγοντας

με τη μελέτη να λύσουν απορίες που σχετίζονται με την καλλιέργεια.

«Ο ελεύθερος χρόνος μου καλύπτεται εξ ολοκλήρου » δηλώνει ο κος Λιούρτας σπεύδοντας να σημειώσει «είναι μια δουλειά η οποία είναι πάρα πολύ ευχάριστη. Επιδιώκω να βγάλω ένα προϊόν το οποίο θα αρέσει σε μένα και στους φίλους μου. Όταν ακούω ευνοϊκά σχόλια ανεβαίνω». Ένας τραπεζοϋπάλληλος που προτιμά να δώσει κρασί σ’ αυτούς που θα το εκτιμήσουν κι όχι σε εκείνους που μπορούν να το πληρώσουν, όπως χαρακτηριστικά δηλώνει.

Όσον αφορά στη διάθεση που τον συντροφεύει κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας απαντά πως βάζει όλες του τις δυνάμεις σ’ αυτό το οποίο κάνει, αλλά απολαμβάνει τις ώρες αυτές. «Κουράζομαι περισσότερο από τότε που ήμουν εν ενεργεία. Αυτή η κόπωση, όμως, έχει αποτέλεσμα κι αυτό μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω. Είναι μια ευχάριστη ενασχόληση».

Όπως λέει ο κος Λιούρτας οι άνθρωποι πρέπει να επιστρέψουν κοντά στη φύση. Πρέπει ο κόσμος να ασχοληθεί για να καταλάβει την χαρά της επαφής με το περιβάλλον. «Αναρωτιέμαι συχνά πώς άντεχα τόσα χρόνια σε ένα γραφείο στους ρυθμούς μιας τράπεζας;» αποκαλύπτει ο συνταξιούχος – καλλιεργητής που άφησε πίσω τους δείκτες της οικονομίας και βρέθηκε να αφουγκράζεται τους ήχους της φύσης…
Φώτο:Κώστας Λιούρτας Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου