Κέρκυρα: Μηνύματα για την ημέρα της γυναίκας

Περιφερειάρχης
Μήνυμα για την ημέρα της γυναίκας εξέδωσε ο Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων Θεόδωρος Γαλιατσάτος . Στο μήνυμα του αναφέρεται στο χρέος της πολιτείας να προστατέψει, να ενισχύσει τον πολλαπλό ρόλο της γυναίκας και να αναδείξει την προσωπικότητα της.
«Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αναφέρει, «είναι μία μοναδική επέτειος για τον αγώνα που έδωσαν πριν από 160 ακριβώς χρόνια, οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας, στη Νέα Υόρκη, ζητώντας τότε καλύτερες

και πιο «ανθρώπινες» συνθήκες εργασίας. Έκτοτε η γυναίκα κατάφερε, μέσω αγώνων και θυσιών, να έχει σήμερα εξέχουσα θέση στην κοινωνία και στο πολιτικό γίγνεσθαι, ανταποκρινόμενη παράλληλα, στους πολλαπλούς της ρόλους, ως μητέρα, σύζυγος και εργαζόμενη».
Στην πολύπλευρη κρίση που βιώνουμε σήμερα, οικονομική και κοινωνική, η γυναίκα αποτελεί τον στυλοβάτη της κοινωνικής συνοχής.
Αντιπεριφερειάρχης
Μήνυμα εξέδωσε και η Αντιπεριφερειάρχης Νικολέτα Πανδή, η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «Σήμερα θυμόμαστε τους αγώνες των εργατριών της Νέα Υόρκης ενάντια στην διπλή εκμετάλλευση και τιμάμε τα δίκαια αιτήματά τους για αξιοπρέπεια στη ζωή και την εργασία, μέσω και της άρσης της ανισοτιμίας μεταξύ ανδρών και γυναικών και της κατάργησης της εκμετάλλευσης της γυναίκας. Ακόμα και σήμερα τα αιτήματα αυτά παραμένουν ανεκπλήρωτα. Οι γυναίκες, αντιμετωπίζουν συχνά, περιστατικά κακοποίησης, βίας και παρενόχλησης. Τα εμπόδια αναφορικά με τις ευκαιρίες ανέλιξης στον επαγγελματικό τομέα είναι συχνά και πολλές φορές προκύπτουν εξαιτίας και του πολλαπλού κοινωνικού τους ρόλου.»
ΚΚΕ
Το ΚΚΕ στο δικό του μήνυμα τονίζει ότι «αντλούμε διδάγματα και εμπνεόμαστε από το ιστορικό ταξικό αποτύπωμα του αγώνα των εργατριών της Ν. Υόρκης το 1857, από την αιματηρή αναμέτρησή τους με την εργοδοσία, την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές. Δέχτηκαν τη λυσσαλέα επίθεση των καπιταλιστών γιατί διεκδίκησαν δεκάωρη δουλειά, από 16 ώρες που εργάζονταν, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών. Στον ενάμιση και πλέον αιώνα που πέρασε από τότε, οι γυναίκες πήραν μέρος σε πλήθος σκληρών ταξικών αγώνων, σε επαναστάσεις. Είχαν νίκες, αλλά και ήττες. Όμως, δεν έσβησε η φλόγα του αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, πολέμους, προσφυγιά, μετανάστευση, φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, πορνεία, εργοδοτική και κρατική βία σε βάρος της εργαζόμενης γυναίκας, του παιδιού.