Τα κοριτσάκια που παίζουν στην πλατεία, μένουν Βαλκάνια, μένουν Ελλάδα – Αν όχι Ευρώπη…

Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ζω την περιοχή πέριξ της πλατείας όπου και ο συνεργάτης οπερατέρ αποτύπωσε το συγκεκριμένο μαγικό κάδρο.

Πρόκειται για την πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα στην οδό Αχαρνών, στο κέντρο της Αθήνας, μια μονίμως τα τελευταία αρκετά χρόνια χαρακτηρισμένη ως υποβαθμισμένη περιοχή. Έχουν περάσει περί τα δύο χρόνια, αφότου η πλατεία ήταν σκηνικό δράσεων σφόδρα διαφορετικών από το συγκλονιστικό που βλέπετε εδώ.

Δράσεων ντροπής, στα σκαλιά του μεγαλύτερου Ορθόδοξου ναού των Βαλκανίων, που ωστόσο δεν μπορούσαν να φιλοξενήσουν κατοίκους προερχόμενους από άλλες χώρες των Βαλκανίων είτε της Αφρικής και της Ασίας… Παρά μόνο ντόπιους.

Η παιδική χαρά (γωνία της οποίας βλέπετε) είχε τότε σημανθεί ως τέτοια “μόνο για Έλληνες”, αφού μέλη και τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής φρόντιζαν να απαγορεύουν σε παιδιά και γονείς μετανάστες να χαίρονται τα παιχνίδια της. Τα παιδιά, τότε, κάθε άλλο παρά χαμογελούσαν βλέποντας κάμερες και φωτογραφικές μηχανές… Μάλλον έκλαιγαν…

Σήμερα, η παιδική χαρά παραμένει δυστυχώς οριοθετημένη με κάγκελα και αλυσίδες, ωστόσο υποστηρικτές των μεταναστών φροντίζουν δύο φορές εβδομαδιαίως να την ανοίγουν ώστε να μπορούν να παίζουν τα παιδιά όλου το κόσμου. Από όλο τον κόσμο…

Σκηνικά χαράς όπως το παραπάνω αποτυπώνεται, πλέον, καθημερινά στην πλατεία. Οικιστικά η περιοχή παραμένει υποβαθμισμένη, δεν εμπνέει απόλυτη εμπιστοσύνη για παραμονή και μετακινήσεις εκεί, ούτε είναι υπόδειγμα διαβίωσης…

Ωστόσο, ο φόβος έφυγε, τα δάκρυα μάλλον στέγνωσαν, η ελπίδα αχνοφαίνεται, έστω και με κυάλια…

Τα κοριτσάκια στη φωτογραφία παίζουν στην πλατεία, μένουν Βαλκάνια, μένουν Ελλάδα – Αν όχι Ευρώπη…

Και, σίγουρα, ούτε τελεσίγραφα βιώνουν, ούτε προηγήθηκε καμία διαπραγμάτευση για την δυνατότητά τους αυτή…

*Follow on Twitter: @VagLiak