Στη δίκη των Χρυσαυγιτών να αποκαλυφθεί όλο το παρακράτος

Μοιραία σύμπτωση(;), Ελλάδα-Γερμανία έχουν μπροστά τους ένα κοινό στοίχημα, με άλλους όρους η καθεμιά.

Στον ίδιο χρόνο, Ελλάδα και Γερμανία, οι θεσμοί τους, οι κοινωνίες τους, αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης, δίκη για το ναζισμό, στην καινούργια του έκφραση, το νεοναζισμό.

Στη Γερμανία, εξελίσσεται ήδη από το Μάη του 2013 η ακροαματική διαδικασία με κατηγορούμενους μέλη της νεοναζιστικής

Στην Ελλάδα, στα τέλη Νοεμβρίου, θα ξεκινήσει η δίκη της ηγεσίας και στελεχών της Χρυσής Αυγής, μεταξύ των οποίων και ο Ρουπακιάς, που ένα χρόνο πίσω, δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα.

Γέμισαν τις δύο τελευταίες μέρες οι οθόνες μας από την μορφή μιας γυναίκας, μαυροφορούσας, όμορφης αν και όχι στην πρώτη νεότητα. Πρόσωπο που έβγαζε πόνο και «έγραφε » τόση αξιοπρέπεια και τόση δύναμη.
Η μάνα του Παύλου Φύσσα. Έχω ένα μήνυμα μόνο για τα νέα παιδιά, «να διαβάσουν ιστορία, να μάθουν, για τους μεγάλους δεν έχω τίποτα να
πω, ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του» είπε, όταν της ζητήθηκε να στείλει ένα μήνυμα προς τους συμπολίτες της, την Πολιτεία, τους θεσμούς.

Στους ίδιους χρόνους, λοιπόν, η Γερμανία, οι θεσμοί της, η κοινωνία της, αναμετρώνται με το ναζιστικό παρελθόν της και η Ελλάδα, οι θεσμοί της, η κοινωνία της με το αντιναζιστικό, αντιφασιστικό δικό της.
Για την ώρα, η σύγχρονη Ελλάδα μετρήθηκε ελλειποβαρής.
Δε στήθηκε το αυτονόητο, το αναμενόμενο μέτωπο των κομμάτων του συνταγματικού τόξου έναντι της Χρυσής Αυγής.
Με ευθύνη της Αριστεράς, αυτή έχει κατ’ εξοχήν την ευθύνη της προστασίας της ιστορικής παρακαταθήκης ή τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα τη διεκδικούσε.

Κέρδισε έδαφος η μικρόνοη σκοπιμότητα της διατήρησης του θνησιγενούς αντιμνημονιακού μετώπου ώστε να κερδίσει κουκιά από παντού. Από τους αμφισβητήσιμης δημοκρατικότητας ΑΝΕΛ (με την ευκαιρία, τι προσβολή για την Αριστερά να τρώει πόρτα από το κομματίδιο των «ψεκασμένων», βλέπε αντίδραση του εκπροσώπου του, Τέρενς Κουίκ), από το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου -που έκανε και την πρόταση- που per e per terra πρέπει να εξοντωθεί, από τους δυσαρεστημένους από τον πρωθυπουργό τους Νεοδημοκράτες αλλά και τελικά -κατά δήλωση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ- από τους «παρασυρμένους» ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής.

Αλλά το μέτωπο δε στήθηκε με σοβαρή ευθύνη και της Κεντροδεξιάς, της συντηρητικής, αντιφασιστικής, παράταξης.
Γιατί ο κ. Μπαλτάκος, ο εξ’ απορρήτων του πρωθυπουργού, πέρασε επί μακρόν τη γραμμή του στη ΝΔ. Τι περίεργο, και η ΝΔ όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβαν την ευθύνη της υιοθεσίας των «παρασυρμένων» ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής (κι ας λέει η κα Φύσσα πως οι ενήλικες είναι υπεύθυνοι των πράξεών τους).

Στη Γερμανία, όταν στην εξέλιξη της δίκης αποκαλύφθηκαν στενές σχέσεις των μυστικών υπηρεσιών αστυνομίας και στρατού με τους κατηγορούμενους νεοναζιστές του NSU, ξέσπασε σκάνδαλο, γέμισε ο γερμανικός Τύπος με αποκαλύψεις, κατηγορίες και κατηγορώ. Αποκαλύφθηκε ένα καρκίνωμα ευρείας έκτασης, όταν ξεκαθαρίσθηκε πως αυτή η διαπλοκή είχε καταφέρει να θάψει την ιστορία εμφανίζοντας τους δολοφονημένους ως μέλη μαφίας, μπλεγμένους με ξέπλυμα μαύρου χρήματος, μαστροπεία, κι όσο το παραμύθι διαρκούσε καταστράφηκαν επαγγελματίες, διασύρθηκαν άνθρωποι.
Λειτούργησαν οι θεσμοί, οι σκοπιμότητες; Αδιάφορο, οι Γερμανοί δικαστές βρήκαν άκρη, οι Γερμανοί πολίτες τελικά πληροφορήθηκαν πως οι δέκα δολοφονημένοι ήταν μετανάστες, θύματα ρατσιστικού μίσους νεοναζιστών της οργάνωσης NSU.

Στην Ελλάδα, μάθαμε πολλά για το ποιόν της ηγεσίας και των στελεχών της Χρυσής Αυγής, πολύ λίγα μάθαμε, όμως, για τη σχέση τους με τον κρατικό μηχανισμό, το βαθύ κράτος.
Έχουμε τη δίκη μπροστά μας, τέλη Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη κι ευελπιστούμε πως θα μάθουμε περισσότερα. Εβδομήντα οκτώ οι κατηγορούμενοι.
Θα μάθουμε περισσότερα, ας πούμε, για το ποιος και γιατί έδινε επί μακρόν την εντολή στην αστυνομία για ανοχή, τουλάχιστον, έναντι της δραστηριότητας των Χρυσαυγιτών.
Τι εντολές είχε και ποια κόκκινη γραμμή καταπατήθηκε, για να αναφωνήσει η αστυνομικός που συνέλαβε τον Ρουπακιά, όταν είδε αιμόφυρτο τον Π. Φύσσα, «ε! όχι και μαχαίρι».

Αλλά και για άλλους μηχανισμούς περιμένουμε να μάθουμε, για τα επιχειρηματικά, συνδικαλιστικά κυκλώματα που μέσα στην κρίση βρήκαν την ευκαιρία να καταλάβουν εξ’ εφόδου τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος και να «πουλούν» μεροκάματα με μεσάζοντες τους Χρυσαυγίτες.
Περιμένουμε τα κακοποιηθέντα από Χρυσαυγίτες στελέχη του ΠΑΜΕ να μας πουν πιο πολλά και πιο συγκεκριμένα από αυτά που έχουν πει για τον πόλεμο του μεροκάματου στη Ζώνη, για τους μεσάζοντες που τα μοίραζαν.

Στη Γερμανία με το βαρύ ναζιστικό παρελθόν, σήκωσαν την κουρτίνα με τις αποκαλύψεις για τις σχέσεις των νεοναζιστών με τις μυστικές υπηρεσίες, τις αστυνομικές αρχές.
Δεν είμαι αφελής, σίγουρα η κουρτίνα σηκώθηκε τόσο, όσο…
Τόσο, όσο… λοιπόν και στην Ελλάδα, έστω ας είναι τόσο… όσο.
Στη Γερμανία, με το βαρύ ναζιστικό παρελθόν, 16 ομόσπονδα κράτη και η Άνω Βουλή ζητούν από το Συνταγματικό Δικαστήριο να απαγορεύσει το ακροδεξιό, ξενοφοβικό, Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα (NPD) που έχει έδρες σε τοπικά Κοινοβούλια.
Φαντάζομαι πως στην Ελλάδα, με το βαρύ αντιναζιστικό αντιφασιστικό παρελθόν κάτι ανάλογο είναι πέραν του αυτονόητου.
Για να τιμηθεί αν μη τι άλλο η ιστορία του τόπου, οι αντιφασιστικοί αγώνες των Ελλήνων στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και πριν και μετά από αυτόν.

Μεγάλο, βαρύ το στοίχημα, πρώτα απ’ όλα για την ελληνική Δικαιοσύνη κι ύστερα για όλους τους άλλους θεσμούς.
Αλλά και για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, δοκιμασία μεγάλη, να φανεί πως η κρίση δε μας κατάντησε χυλό.
Στη Γερμανία, πάντως, η συντηρητική πρωθυπουργός του κρατιδίου της Θουριγγίας, εκεί που βρίσκεται η ιστορική πόλη Βαϊμάρη, τάχθηκε υπέρ της απαγόρευσης του ακροδεξιού, ξενοφοβικού, Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος (NPD) δηλώνοντας πως «ο ακροδεξιός εξτρεμισμός είναι ντροπή για τη χώρα μας».
Αλλά, εδώ στην Ελλάδα, έχουμε και ένα άλλο υπόλοιπο, ένα ακόμη χρωστούμενο απέναντι στους πρώτους νεκρούς της κρίσης, στους τρεις καμένους της Μαρφίν.
Αναβολή στην αναβολή, ο Δεκέμβρης πρέπει να είναι και ο τελικός χρόνος για τη δίκη. Δε σηκώνει άλλο.
Αυτή η δίκη, αφορά πιο πολύ τους προοδευτικούς πολίτες, τους σκελετούς της Αριστεράς, κι αυτό πρέπει να τελειώσει.