Πέθανε ο «βασιλιάς του τσίπουρου», Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος

Σε ηλικία 78 ετών έφυγε από τη ζωή ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος, ιδιοκτήτης της θρυλικής εταιρείας «Μπαμπατζίμ».

Η εταιρεία ξεκίνησε από τον παππού του, Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλο του Σταύρου, το 1875 στην Κωνσταντινούπολη και με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922 έφτασε στη Χρυσούπολη Καβάλας.

Ο εγγονός του ιδρυτή, Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος γεννήθηκε το 1940 στη Θεσσαλονίκη.

Σύμφωνα

με το ellinismos.gr, η ιστορία της οικογένειας του βιογραφούμενου ξεκινάει κάπου το 1875 στην Κωνσταντινούπολη… Εκεί, ιδρύθηκε η εταιρεία Μπαμπατζίμ με σκοπό την παραγωγή αποσταγμάτων (Raki) για εγχώρια κατανάλωση και οίνων για εξαγωγές, σε ιδιόκτητους αμπελώνες, στους Δεληώνες της Σηλυβρίας. Με τη Μικρασιατική καταστροφή, όμως, η οικογένεια εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία όπου και συνέχισε την τέχνη των αποστάξεων με την παραγωγή και διάθεση του Ούζου. To 1973, ο συνεχιστής της παράδοσης, εγγονός, Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος, έχοντας φύση πληθωρική και ανήσυχη, ιδρύει οινοποιείο και αποσταγματοποιείο στην Αγχίαλο Θεσσαλονίκης, όπου παράγονται το γνωστό ούζο, τσίπουρο και αποστάγματα Μπαμπατζίμ, καθώς και μια σειρά τοπικών οίνων…

Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος δεν γνώρισε ούτε τον πατέρα του, ούτε τον παππού του καθώς και οι δύο έφυγαν πολύ νωρίς από τη ζωή του. Η τολμηρή και δραστήρια μητέρα του βιογραφούμενου, Θεοδώρα, έμελε να διατηρήσει την επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη και να έχει βοηθό της από πολύ νωρίς τον μόλις 11 ετών τότε γιο της, Ανέστη.
Τα παραμύθια και οι αφηγήσεις της γιαγιάς του, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη και διαμόρφωση του βιογραφούμενου.

Η ανατολή και συγκεκριμένα η Κωνσταντινούπολη, καθώς και οι Δεληώνες της Συλημβρίας ήταν οι τόποι όπου μεγαλούργησε η οικογένεια Μπαμπατζίμ. Κρασάδες και Ρακιντζήδες με ιδιόκτητα αμπέλια και κρασομάγαζα και αποστακτήρια, αποτελούσαν την μεγάλη δεξαμενή δραστηριοτήτων και μεγάλη ευκαιρία της εξέχουσας γιαγιάς στο να αφηγείται και να παρουσιάζει το λαμπρό παρελθόν σαν κινηματογραφική ταινία.

Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος γεννήθηκε σε μια ταραγμένη για την Ελλάδα εποχή καθώς βρισκόταν πάνω στο ξέσπασμα του Εμφυλίου Πολέμου, το έτος 1940 στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το 4ο Γυμνάσιο Αρρένων της πόλης το 1958. Όπως ήδη προαναφέρθηκε από έντεκα χρονών βοηθούσε τη μητέρα του στις δουλειές στηρίζοντας έτσι την οικογενειακή επιχείρηση. Δεν έλαβε περαιτέρω μόρφωση λόγω δυσχερειών και αδυναμίας οικονομικής. Κάποια συγγράμματα και μεταφράσεις γαλλικών και γερμανικών πραγματειών και οινολογικών ερευνών, τον βοήθησαν πάρα πολύ στη μετέπειτα πορεία του. Αργότερα, η στενή σχέση του με επιστήμονες του κλάδου τον βοήθησε να μάθει ακόμα περισσότερα πράγματα και να λύσει πολλά μυστήρια που είχαν δημιουργηθεί μέσα του.

Στη Θεσσαλονίκη, λοιπόν, την πόλη της φτώχιας και συνάμα του πλούτου μα κυρίως την πόλη της αρχοντιάς ανδρώθηκε ο Ανέστης και στάθηκε δίπλα σε γίγαντες του επαγγέλματος∙ οικογένειες ποτοποιητικές που θυσίασαν τη ζωή τους όλη στην παλιά Πατρίδα για να χτίσουν τη νέα. Και τα κατάφεραν θαυμάσια καθώς κέρδισαν τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό. Ήταν οικογένειες όπως η οικογένεια Μπουτάρη, Κατσαρού, Τσάνταλη, Καργόπουλου, Λάγια, Μπίλια και πολλές άλλες άξιες…

Η υπευθυνότητα και η προσήλωση στην εργασία ήταν η βασική προϋπόθεση. Καθώς οι συνθήκες άλλαζαν σιγά – σιγά εμφανίστηκαν και τα πρώτα βήματα του εκσυγχρονισμού. Η ιδέα της τυποποίησης και της εμφιάλωσης καθώς και η σφραγίδα και η υπογραφή του κάθε δημιουργού ήταν το πρωταρχικό μέλημα. Γνώσεις, εμπειρία και μηχανήματα και πάντα η σκέψη ότι κάθε μέρα πρέπει να βελτιώνεται η θέση της επιχείρησης έγιναν αυτοσκοπός. Η παραγωγή προϊόντων ακολούθησε τις συνήθειες της εποχής∙ ούζο, μπράντυ και λικέρ. Δειλά – δειλά όμως άρχισε να φαίνεται και ένα ενδιαφέρον για το κρασί. Το όνειρο υπήρχε και ώριμος πλέον ο Ανέστης αποφασίζει να το θεμελιώσει.

Το 1971, σε ιδιόκτητη έκταση εγκαθιστά τον πρώτο δοκιμαστικό αμπελώνα στην περιοχή Όσσα, στην περιοχή του Λαγκαδά, στις πλαγιές του όρους Βερτίσκου σε υψόμετρο 620 μέτρων και σε απόσταση μόλις 32 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη. Δοκιμάζονται η αντοχή, η υπομονή, οι γνώσεις του καλλιεργητού αφενός και αφετέρου το έδαφος, το κλίμα, η επιλογή των ποικιλιών. Τα δύσκολα όμως ήταν ένα κακό όνειρο και πέρασαν και άρχισαν να έρχονται μέρες γεμάτες επιτυχίες και γνώσεις. Το 1984 εμφανίζεται για πρώτη φορά Rose κρασί από την ποικιλία Ξινόμαυρο και κατακτά επαίνους και βραβεία και το σπουδαιότερο… αναγνωρίζεται ως τοπικός οίνος. Στις πλαγιές λοιπόν του Βερτίσκου γίνεται η απαρχή μιας λαμπρής πορείας∙ φυτεύονται και άλλες ποικιλίες, αυξάνονται τα στρέμματα και πληθαίνουν οι επιτυχίες.
Το 1987, μια μεγάλη πρόκληση βγαίνει στο φως και η Ελλάδα διεκδικεί και προετοιμάζεται.

Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος, έχει την έμπνευση μα και την τέχνη της απόσταξης. Γνωρίζει πολύ καλά τη συμπεριφορά της κάθε ποικιλίας και έτσι το 1988 η εταιρεία Μπαμπατζίμ παρουσιάζει πρώτη το Τσίπουρο Μακεδονίας, εμφιαλωμένο και ελεγχόμενο ποιοτικά και φορολογικά.

Ο ανήσυχος αποσταγματοποιός, εκμεταλλευόμενος τις γνώσεις του και τον πλούτο των σταφυλιών, παρουσιάζει το 1992 τις νέες μοντέρνες προτάσεις του. Η εταιρεία Μπαμπατζίμ έχει στην γκάμα των προϊόντων της μια σειρά οινοπνευματωδών ποτών που βασίζονται στο άρωμα και την γεύση της ποικιλίας καθαρότητας. Αποστάγματα από τις ποικιλίες Μοσχάτο, Cabernet, Ροδίτης, Ξινόμαυρο, Chardonnay κλπ. Σχεδόν παράλληλα με αυτές τις δραστηριότητες, αναπτύσσεται μια εξαιρετική ιδέα∙ οι δρόμοι του Κρασιού της Μακεδονίας.

Είναι από τους πρώτους που εντάσσεται στην λαμπρή ιδέα του Γιάννη Μπουτάρη και του Χρήστου Καρρά. Αυτό όμως δημιουργούσε και μεγάλες υποχρεώσεις.

Ο αμπελώνας είναι πια μεγάλος, 264 και όπως συνήθως ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος τρέχει και πρωτοτυπεί εντάσσοντας τον αμπελώνα στη βιολογική καλλιέργεια – αριθμός μητρώου Νο 2, o πρώτος αμπελώνας βιολογικής καλλιέργειας-.
Αυτή η πρωτοβουλία του δίδει μια ακόμα πρόκληση∙ την ίδρυση οινοποιείου σύγχρονου πλέον μέσα στον αμπελώνα, ικανού να παράξει βιολογικούς οίνους μα και κάτι ξεχωριστό Το οινοποιείο πρέπει επίσης να εξυπηρετεί και τις υποχρεώσεις της Ένωσης οινοπαραγωγών της Μακεδονίας και επίσης να είναι επισκέψιμο.

Το 2000, το οινοποιείο είναι έτοιμο να οινοποιήσει και να δεχθεί επισκέπτες φίλους του κρασιού για να ξεναγηθούν στους χώρους οινοποίησης, παλαίωσης και εμφιάλωσης. Να συζητήσουν όλοι μεταξύ τους και να γνωρίσουν την αλήθεια και τη μαγεία του κρασιού στην επί τούτου διαμορφωμένη αίθουσα καθώς και να θαυμάσουν όλα τα στάδια της ανάπτυξης της αμπέλου, να γευθούν και να βαθμολογήσουν τα κρασιά σε άλλη αίθουσα στο υπόγειο σε ειδικές συνθήκες.

Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος δραστηριοποιείται έχοντας ως πρωταρχικό στόχο το ελληνικό τραπέζι, τον πλούτο της χώρας μας από πλευράς παραγωγής προϊόντων, την ευγένεια και την φιλοξενία, την διάθεση για απόλαυση και ζωή. Γι’ αυτό παράγει ούζο και τσίπουρο για το καλωσόρισμα και την εισαγωγή στη Γαστρονομική απόλαυση. Επίσης, παράγει ένα πλήθος κρασιών, λευκά ροζέ και ερυθρά καθώς και αποστάγματα για ένα πανηγυρικό τελείωμα του γεύματος ή του δείπνου.
Τα επισκέψιμα οινοποιεία πέτυχαν, μα ο επιχειρηματίας επιθυμεί και κάτι ακόμη∙ πρέπει στο κτήμα, στην όμορφη Όσσα που είναι πλημμυρισμένη από βελανιδιές ο επισκέπτης να νιώσει πολύ αρχοντικά αλλά και τις απλές χαρές της ζωής. Ο Ανέστης, δεν θέλει να κουραστεί από την μονοτονία και την απραξία. Έχει τον τελευταίο στόχο σε εφαρμογή που είναι τα παιδιά!

Ένα μπουκάλι κρασί το στήριγμα η αφορμή για να μιλήσει για το ζυμομήκυτα, τον μούστο, το κρασί αλλά και την συμπεριφορά και τους τρόπους που πρέπει να διέπουν την ακριβή μας ζωή. Τα μικρά παιδιά πρέπει να παρακινήσουν τους γονείς τους στην ανασύσταση του τραπεζιού., τα μεγαλύτερα να σεβαστούν την ώρα της απόλαυσης του φτωχού ή πλούσιου γεύματος και το κρασί με την μαγική ιδιότητα της επικοινωνίας, να δώσει χρώμα και έμπνευση.

Στην προσωπική του ζωή παντρεύτηκε το 1968, την Αγγελική Στεφανή, με την οποία απέκτησαν ένα γιο, τον Χρήστο Μπαμπατζιμόπουλο.

Πηγή: ellinismos.gr

The post Πέθανε ο «βασιλιάς του τσίπουρου», Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος appeared first on Aixmi.gr - Ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο - Έκτακτη επικαιρότητα.