Όταν το ψέμα είναι η δεύτερη φύση του συντρόφου σου, τότε…

Η Μελίνα, επισκέφτηκε έναν δικηγόρο, προκειμένου να του αναθέσει το συναινετικό διαζύγιο της, μετά από 16 χρόνια γάμου. Θεωρούσε δεδομένο πως από τη στιγμή που η ίδια και ο σύζυγός της είχαν πάρει την απόφαση να χωρίσουν και είχαν συμφωνήσει (έστω και με δυσκολία) σε όλα τα τυπικά ενός χωρισμού, η νομική διαδικασία θα ήταν τυπική. Η πραγματικότητα, όμως, που συνάντησε ήταν εντελώς διαφορετική. Όπως της εξήγησε ο νομικός, ακόμη και στα συναινετικά διαζύγια πρέπει να αναφέρονται κάποιοι λόγοι που αναγκάζουν το ζευγάρι να λύσει τον γάμο του, οι οποίοι να είναι κοινώς αποδεκτοί από το δικαστήριο.

–Δεν

χρειάζεται να είναι αληθινοί, της διευκρίνισε. Η δική μας πλευρά μπορεί να ισχυριστεί ότι ο σύζυγός σας ήταν τεμπέλης και δεν φρόντιζε να εξασφαλίζει τα απαραίτητα για μία αξιοπρεπή διαβίωση σε εσάς και τα παιδιά σας. Και η άλλη πλευρά μπορεί να σας παρουσιάσει σαν μία γυναίκα που έβγαινε καθημερινά με τις φίλες της αδιαφορώντας για τις οικογενειακές υποχρεώσεις της. Τυπικά είναι όλα αυτά...

–Μα τι λέτε κύριε; Τυπικά μπορεί να είναι για εσάς. Γιατί να πούμε τέτοια πράγματα από τη στιγμή που και οι δύο ξέρουμε και παραδεχόμαστε τον λόγο του χωρισμού μας;, αντέδρασε η Μελίνα.

–Και ποιός είναι αυτός;, ζήτησε να μάθει ο δικηγόρος.

–Ο άντρας μου είναι άρρωστος ψεύτης! Ζει μέσα σε ένα αέναο ψέμα, παρουσιάζει τα πάντα όπως εκείνος θα ήθελε να είναι, λέει ανακρίβειες ακόμη και για καθημερινές διαδικασίες που δεν υπάρχει κανένας λόγος να ωραιοποιήσει και φυσικά, τις δύο φορές που τον έπιασα να έχει εξωσυζυγικές σχέσεις, είδα μπροστά μου τον Αλέξη Μινωτή…

–Συνεπώς, θέλετε να επικαλεστούμε εξωσυγυγικές σχέσεις…

–Όχι! Δεν διαλύω έναν γάμο 16 ετών για δύο αρπαχτές, με συγχωρείτε κιόλας για την έκφραση. Το ψέμα είναι ο μόνος λόγος.

Ο διάλογος συνεχίστηκε κάπως έτσι, με τον δικηγόρο να επιμένει ότι ο ψεύτης σύζυγος δεν είναι αληθοφανής λόγος για το δικαστήριο και να προτείνει διάφορους «σοβαρότερους» (όπως π.χ. ότι ο σύζυγος της Μελίνας μιλούσε άσχημα στους γονείς της ή ότι την άφηνε χωρίς χρήματα για να παίζει ο ίδιος τυχερά παιχνίδια) και την γυναίκα να αρνείται κατηγορηματικά και να αναρωτιέται «γιατί πρέπει να πούμε δικαιολογίες που δεν ισχύουν, όταν υπάρχει η ύψιστη εξήγηση για το τέλος του γάμου μας: το ψέμα;«.

Στο email που μου έστειλε η Μελίνα, αφού μου εξηγεί ότι όλα τα παραπάνω έγιναν πριν απο τρία χρόνια και πλέον κρατάει στα χέρια της το διαζευκτήριο το οποίο τελικά βγήκε «με φτηνές δικαιολογίες», συμπληρώνει:

«Ίσως να έπαιξε ρόλο ότι ο δικηγόρος ήταν άντρας και δυσκολευόταν να καταλάβει την διάβρωση που προκαλεί σε μία σχέση το συνεχές ψέμα. Ένα ψέμα που λέγεται άλλοτε με και άλλοτε χωρίς αιτία. Ένα ψέμα που σε κάνει να ζεις σε ένα σαθρό έδαφος, να φοβάσαι ότι θα σε καταπιεί από στιγμή σε στιγμή… Ένα ψέμα που δεν σε αφήνει να αφεθείς. Να νιώσεις, να μοιραστείς, να χαλαρώσεις. Τον ερωτεύτηκα τρελά και τον αγάπησα δυνατά τον πρώην άντρα μου. Ακόμη τον αγαπάω σαν πατέρα των παιδιών μου και σαν έναν άρρωστο δικό μου άνθρωπο. Γιατί νομίζω πως το ψέμα, είναι αρρώστια τελικά. Όμως κουράστηκα να προσπαθώ, να δίνω δεύτερες ευκαιρίες και να περιμένω την ίαση… που μάλλον δεν έρχεται ποτέ. Μαθαίνω ότι με την νέα του σύντροφο, κάνει ακριβώς ό,τι και με μένα: την πνίγει στα ψέματα. Την λυπάμαι. Γιατί τώρα ποια ξέρω πως όταν το ψέμα είναι η δεύτερη φύση του συντρόφου σου, τότε το τέλος είναι αναπόφευκτο«.