Όλη μας η ζωή στο έλεος μιάς «επιτροπής»…

Με μόνο δύο λέξεις ο Κώστας Μπακογιάννης περιέγραψε τη φρικιαστική κοινωνική και πολιτική αλήθεια των ημερών μας. Μίλησε γιά «καλλιεργητές του μίσους». Έτυχε να το εμπνευστεί και να το πει ο Κώστας Μπακογιάννης. Θα επικροτούσα οποιονδήποτε το έλεγε, γιά οποιονδήποτε και γιά οτιδήποτε. Καλλιεργητές του μίσους. Ακούγεται λυρικό, αλλά είναι τόσο τρομακτικό ταυτοχρόνως.

Αυτή είναι η Ελλάδα που σαπίζει εν όψει του πιο σκληρού και απρόβλεπτου χειμώνα της μεταπολίτευσης. Θα έγραφα της μετακατοχικής περιόδου, αλλά γεννήθηκα

το 1964, οπότε μπορώ να μιλήσω με βεβαιότητα μόνο για τα τελευταία 40 χρόνια που καταλαβαίνω τον κόσμο.

Δυστυχώς σχεδόν παντού στην καθημερινότητα, κυριαρχούν οι δυνάμεις της ακινησίας, της μισαλλοδοξίας, του παρασιτισμού και της επιβράβευσης όχι των άξιων, αλλά των εκπροσώπων της πιο εμετικής διαπλοκής και σκοτεινών μικροσυμφερόντων. Οι καλλιεργητές του μίσους. Παντού «επιτροπές» που διαφεντεύουν τις ζωές μας. Ακόμη και η κυβέρνηση στην ουσία τι είναι?

Μία «επιτροπή». Από τη μέρα που γεννιόμαστε έως τη μέρα που φεύγουμε από τη ζωή, εξαρτιόμαστε από μία «επιτροπή». Σχολική, στρατιωτική, δημόσια, καλλιτεχνική, αθλητική, επιχειρηματική, ιατρική, συνδικαλιστική. Τα πάντα κρίνονται από την απόφαση μιας μυστηριώδους «επιτροπής».

Όλοι έχουμε βρεθεί κάποια στιγμή της ζωής μας μπροστά σε μία «επιτροπή». Σε μία «ιερά εξέταση». Σε έναν εσμό. Μακάρι να είχα το κουράγιο να αντιμετωπίσω αυτό το αποκρουστικό «μόρφωμα». Αυτούς που βρίσκονται γύρω μας και καλλιεργούν το μίσος. Αυτά τα μέλη των «επιτροπών».

Κι αφού δεν την έχω το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να φεύγω μακριά τους. Κι επικαλούμαι, τον Γιώργο Σεφέρη από το «υστερόγραφο»: Κύριε, όχι μ΄αυτούς. Ας γίνει αλλιώς το θέλημά σου…