Λάιζα Μινέλι : η θρυλική ερμηνεύτρια με την αστραφτερή καριέρα και την «τσαλακωμένη» ζωή…

“Τελικά, δεν ήταν και μεγάλη τραγωδία το να είσαι η κόρη της Τζούντι Γκάρλαντ. Είχα τρομερά ενδιαφέροντα παιδικά χρόνια, μόνο που ό,τι έζησα, δεν είχε καμία απολύτως σχέση με παιδί.” Με αυτά τα υπαινικτικά λόγια περιγράφει η μεγαλύτερη -ίσως- σόουγούμαν της Αμερικής, Λάιζα Μινέλι, τη σχέση της με τη μητέρα της -επίσης διάσημη ηθοποιό -Τζούντι Γκάρλαντ.

Η Λάιζα Μινέλι, γεννήθηκε στο Λος Άντζελες, στις 12 Μαρτίου 1946, και κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο σε ηλικία μόλις τριών ετών, δίπλα στη μητέρα της, στην ταινία “In

the good old summertime”, το 1949. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στα επτά της χρόνια, εμφανίζεται μαζί της στο θέατρο. Τη σκηνοθεσία την αναλαμβάνει ο πατέρας της, χολιγουντιανός σκηνοθέτης Βιντσέντε Μινέλι. Φυσικό επακόλουθο είναι να μεγαλώσει, λοιπόν, μέσα στα κινηματογραφικά πλατό και στις θεατρικές σκηνές. Μετά το χωρισμό των γονιών της, πηγαίνει να μείνει με τη μητέρα της. Εκείνη αντιλαμβάνεται το ταλέντο της κόρης της και την ωθεί να κάνει τα πρώτα της βήματα στο θεατρικό σανίδι. Η φωνή της Λάιζα είναι χωρίς καμία αμφιβολία, ξεχωριστή.

Η Λάιζα, από πολύ μικρή, ζει από κοντά τις κρίσεις της μητέρας της, η οποία έχει πάντα ιδιαίτερα ταραγμένη ψυχική υγεία. Γίνεται, μάλιστα, και μάρτυρας του θανάτου της – κατά πολλούς θεωρείται αυτοκτονία – από υπερβολική δόση αλκοόλ και ναρκωτικών. Κάθε φορά, όμως, όταν μιλάει για εκείνη, ένα χαμόγελο φωτίζει το πρόσωπό της και διστάζει να παραδεχτεί δημοσίως τις τραυματικές εμπειρίες της. Δείγμα αξιοπρέπειας και αγάπης προς τη μητέρα της…

Μόλις δεκαέξι ετών, το 1963, αναλαμβάνει τον κεντρικό ρόλο στο μιούζικαλ “Best Foot Forward” το οποίο ανεβαίνει στη Νέα Υόρκη. Καταφέρνει να αποσπάσει μεγάλη επιτυχία και ένα χρόνο αργότερα, στα δεκαεπτά της χρόνια, εμφανίζεται δίπλα στη μητέρα της σε συναυλία στο London Palladium. Οι κριτικές για τις δυο τους είναι εκπληκτικές.

Στα δεκαεννέα της, είναι η νεαρότερη ηθοποιός που τιμάται με το θεατρικό βραβείο Tony, για την ερμηνεία της στο “Flora, The Red Menace”. Τότε είναι που η Λάιζα γνωρίζει τον Αυστραλό τραγουδοποιό, Πίτερ Άλλεν – τον οποίο είχε προωθήσει η μητέρα της στο χώρο του θεάματος- και τον οποίο παντρεύεται το 1967.

Η εξέλιξη της καριέρας της είναι ταχύτατη και εντυπωσιακή. Καταφέρνει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να ξεπεράσει τη φήμη των γονιών της. Πολυτάλαντη, λαμπερή -αν και δεν είναι μια χαρισματική καλλονή- διαθέτει όμως εντυπωσιακή φωνή , εξαιρετική κίνηση και έντονη σκηνική παρουσία. Πρωταγωνιστεί σε σόου στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου, κάνει δίσκους, δίνει κοντσέρτα, παίζει σε ταινίες.

Η ανεπανάληπτη ερμηνεία της στο “Καμπαρέ” της δίνει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει όλα της τα ταλέντα και της χαρίζει, το 1972, Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Τα τραγούδια “Cabaret” και “Money, Money, Money” είναι αξιομνημόνευτα έως και σήμερα. Όπως δηλώνει η ίδια, για να προετοιμάσει το ρόλο της μελέτησε φωτογραφίες ηθοποιών των δεκαετιών ‘20 και ‘30, όπως η Λουίζ Γκλάουμ και η Λουίζ Μπρουκς. Την ίδια χρονιά, κερδίζει το τηλεοπτικό βραβείο Emmy για το “Liza With a Z”.

Η Μινέλι είναι επίσης, κάτοχος δυο Χρυσών Σφαιρών, ενός BAFTA, ενός Βραβείου Έμμυ και τεσσάρων Βραβείων Τόνυ. Το 1978, αναλαμβάνει έναν ακόμα ρόλο που έχει μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου, στην ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε “New York, New York” όπου υποδύεται την ερωμένη του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Αξίζει να αναφερθεί η εκπληκτική της ερμηνεία στην ταινία “Arthur” το 1981, όπου συμπρωταγωνιστεί με τους Ντάνλει Μουρ και Τζον Γκίλγκουντ.

Το 1997 αντικαθιστά τη Τζούλι Άντριους στην επανεκτέλεση του μιούζικαλ «Βίκτωρ Βικτώρια» στο Μπρόντγουεϊ. Οι κριτικές που λαμβάνει είναι διθυραμβικές. Δυστυχώς το 2000 προσβάλεται από ιογενή εγκεφαλίτιδα και οι γιατροί της προβλέπουν ότι δεν επρόκειτο να ξαναμιλήσει και πως θα μείνει καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι για την υπόλοιπή της ζωή. Η Μινέλι όμως είναι δυνατή. Με ισχυρή θέληση, επιμονή καθώς και με τη βοήθεια μαθημάτων φωνητικής και χορού καταφέρνει να ορθοποδήσει και να ερμηνεύσει το τραγούδι Never Never Land στο Madison Square Garden μετά από παράκληση του Μάικλ Τζάκσον το 2001.

Η προσωπική της ζωή, ωστόσο, δεν είναι τόσο αστραφτερή όσο η καριέρα της. Οι σχέσεις της είναι συνήθως προβληματικές, με “δύσκολους” άντρες, όπως ο Πίτερ Σέλερς, ο Μάρτιν Σκορσέζε, ένας Παριζιάνος ευγενής και ένας Βραζιλιάνος πλέιμπόι. Παντρεύεται τρεις φορές. Χώρισε τον πρώτο της σύζυγο, Πίτερ Άλλεν, το 1974, όταν ανακαλύπτει ότι είναι ομοφυλόφιλος και εγκατέλειψε τον δεύτερο για χάρη του Σκορσέζε. Ο τρίτος γάμος της με το γλύπτη Μαρκ Γκέρο, της χαρίζει μερικές αποβολές και ένα ακόμα διαζύγιο. Ο τέταρτος γάμος της με τον Ντέιβιντ Γκεστ είναι το 2002 και λήγει άδοξα ένα χρόνο μετά, ενώ το διαζύγιό τους οριστικοποιείται το 2007.

Δεν καταφέρνει να κάνει ποτέ παιδιά αν και καταβάλει κάθε προσπάθεια. Απογοητευμένη από τις προσωπικές της ατυχίες και ζώντας πάντα με το φάντασμα της μητέρας της, το ρίχνει στο ποτό, στο φαγητό και στα ναρκωτικά. Παραμορφώνεται, παχαίνει πολύ κι αρχίζει να έχει προβλήματα με τη φωνή της. Χρειάζεται να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στην κλινική Μπέτι Φόρντ, προκειμένου να αποτοξινωθεί και να μπορέσει να ασχοληθεί και πάλι με την καριέρα της.

Μετά από ένα διάστημα που η καριέρα της είχε αρχίσει να φθίνει, επιστρέφει στο χώρο της μουσικής ηχογραφόντας τραγούδια που είχε ερμηνεύσει στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Την χειροκροτεί με θέρμη το κοινό, όχι μόνο στην Αμερική – όπου θεωρείται η πιο αγαπημένη εθνική καλλιτέχνις – αλλά και σε όλο τον κόσμο. Στη δεύτερη φάση της καριέρας της, το κασέ της είναι υψηλότερο παρά ποτέ – από τα υψηλότερα στον καλλιτεχνικό κόσμο – δίνει συνήθως συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς, κάνει ντουέτα με σπουδαίους ερμηνευτές, όπως ο Φρανκ Σινάτρα, και με δικό της κοντσέρτο η Νέα Υόρκη αποχαιρετά τον 20ό αιώνα και τη χιλιετία.

Συμμετέχει, επίσης, στο αφιέρωμα Michael Jackson: 30th Anniversary Special όπου τραγουδά το You are not alone. Η Μινέλι, για πάρα πολλά χρόνια, ήταν αρνητική στο να τραγουδήσει το τραγούδι της μητέρας της Over The Rainbow από την ταινία Ο Μάγος του Οζ (The Wizard of Oz, 1939). Τελικά, το 2002, το συμπεριλαμβάνει στη συλλογή τραγουδιών της με τίτλο Liza’s Back. Το 2010 εμφανίζεται στην ταινία Sex and the City 2 όπου ερμηνεύει την επιτυχία της Μπιγιονσέ Single Ladies. Για ακόμα μια φορά είναι εκπληκτική η παρουσία της.

Κι ενώ όλα έδειχναν ότι η χαρισματική ερμηνεύτρια με την αστραφτερή καριέρα και την τσαλακωμένη ζωή, κατάφερε να ξεπεράσει τα τραύματά της και να συνεχίσει την πορεία της προς τη δόξα… ‘Ερχεται ξανά αντιμέτωπη με τους δαίμονες… Και πάλι εισάγεται σε κλινική αποτοξίνωσης, τον προηγούμενο χρόνο…

Η θρυλική Λάιζα κληρονόμησε το μύθο της μητέρας της, το πλούσιο ταλέντο της, τον εύθραστο χαρακτήρα της… Ας ευχηθούμε πως το δικό της ένστικτο αυτοσυντήρησης, δεν είναι τόσο ασθενές όσο της Τζούντι Γκάρλαντ…

Πηγές:

-Vogue

-Vanity Fair

-Wikipedia