Κόψτε κανέ​ναν αδιόρθ​ωτο κ…λο κι αφήστε ήσυχους τους καρκι​νοπαθείς

Καλοκαιράκι και το μυαλό ταξιδεύει με διαβολεμένους συνειρμούς και σουμαχερική ταχύτητα από σκέψη σχετική σε σκέψη άσχετη. Πετά ανέμελα από κανάρα σε κανάρα κι από κλαδί σε κλαδί, εξασκώντας το χόμπι που ο Αντώνης Σαμαράς ανήγαγε σε επάγγελμα, αυτό της κωλοτούμπας.

Απολάμβανα με αντροπαρέα τη μαγευτική θάλασσα της Καβάλας, με το θερμόμετρο να αρνείται πεισματικά να πέσει κάτω από τους 38 βαθμούς. Τρία τα επικρατέστερα θέματα συζήτησης, κάποια με κύριο χαρακτηριστικό την απαραίτητη ελαφρότητα του λουόμενου, κάποια

1. Αθλητικά:

- Ρε λες ο τάδε που έφερε ο πρόεδρος να μας βγει Πίου, παλτό για τις κρύες νύχτες του χειμώνα, ταγάρι για τα ζαρζαβατικά της λαϊκής;
 
2. Σχόλια οφθαλμόλουτρου:
 
- Ρε μπας και το στήθος εκείνης της ξανθιάς είναι από Φουστάνο μεριά, γιατί κάθε άλλο παρά συνάδει με τους νόμους της βαρύτητας;

Και, τέλος, το θέμα πασπαρτού, το θέμα χαμαιλέοντας που πάει με όλα και παντού, σαν το λευκό χρώμα στις μπλούζες, το θέμα «κακό σπυρί στα οπίσθιά μας»:

3. Κρίση:

- Ρε λες, τελικά, να ετοιμάζουν τρίτο Μνημόνιο και δεύτερο Μεσοπρόθεσμο;

- Ρε λες, τελικά, να μας μοστράρουν γιουσουφάκια σε κανένα σκλαβοπάζαρο εθνών;

- Ρε λες, τελικά, να μας απολύσουν;

- Ρε λες να ντρεπόμαστε να αντικρίσουμε τα παιδιά μας;

- Ρε λες κάποτε να μας πούνε και μαλάκες;

- Ρε λες  να ενοχοποιήσουν τα μπάνια και τη θερινή μας ραστώνη, το μόνο διαχρονικό, «στρατηγικό» προτέρημα του έλληνα απέναντι στους αγγλοσάξονες;

Ο πιο πεσιμιστής εξ ημών έσκυψε το κεφάλι, ενώ ο υπεραισιόδοξος της παρέας φώναξε δυνατά σκεπάζοντας με τη μπάσα αγριοφωνάρα του την ενοχλητική μονότονη μελωδία χιλιάδων τζιτζικιών: «Σιγά μην αφήναμε την κωλοτρόικα να μας στερήσει και ταμπάνια. Κουφάλα Μέρκελ δεν θα πεθάνουμε ποτέ».

Εγώ, με τη σειρά μου, άρχισα το αγαπημένο καλοκαιρινό παιχνίδι των συνειρμών: Ξάφνου ήρθε στο νου μου ο λαοπλάνος Αντρέας Παπαντρέου} να προτάσσει τα πολιτικά του «φρύδια» και να εκστομίζει κιμπάρικα, λιτά και απέριττα ως ο υπερασπιστής των απανταχού αναξιοπαθούντων το αλησμόνητο «Κάτω τα ξερά σας από τα μπάνια του λαού».

Ιστορική ρήση που, μαζί με το «λεφτά υπάρχουν» του γιού του, θα διδάσκονται στα Τμήματα Πολιτικών Επιστημών του μέλλοντος, στο μάθημα με θέμα τη δημαγωγία.
Για φαντάσου ότι στη σύγχρονη Ελλάδα με τέτοιες αριβιστικές  χαριτωμενιές o τύπος έκανε  πολλάκις «κέντα» στο εκλογικό σώμα, που έπινε νερό στο όνομα του και ορκιζόταν στα 1000 ζιβάγκο του.

Και δεν είναι διόλου αναληθές το γεγονός ότι υπάρχουν μέχρι  σήμερα σπιτικά στη χώρα, που στο εικονοστάσι δίπλα στον Άγιο Φανούρη έχουν κορνίζα του μεγάλου ευεργέτη.  Και στην προσευχή τους πριν το μεσημεριανό λένε «Αντρέα Θεέ μας, ευλόγησε το φαγητό και το ποτό των δούλων σου, διότι είσαι άγιος πάντοτε και τώρα και πάντα στους απέραντους  ουρανούς».

Αρρωστημένες λογικές  μεταπολιτευτικής σκατίλας, με ολίγη από ραδιενέργεια  Τσέρν