Εικόνες μιας πόλης… #5

Κάθε που πέφτει το σκοτάδι τριγυρνάς

μες στα στενά μια «πεταλούδα» αναζητάς

Μα του έρωτα το γλεντοκόπι δε σου αρκεί, και στο κατόπι

με παίρνεις κι όλο για αγάπες μου μιλάς

(…)

Αχ, πώς ν’ αγαπήσει μια σκιά που σέρνεται τις νύχτες

ασήμαντη, μισότρελη, απ’ όλους ξεγραμμένη

Δεν έχω πια την αντοχή ούτε και δίνω προσοχή

σε όσα τάζουν οι καιροί σε πλώρη τσακισμένη

(Χρήστος Παναγιωτόπουλος, «Πεταλούδα»,

από τη συλλογή «ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ»)