Ακροδεξιά φαντάσματα ντύθηκαν στα κίτρινα στη Γαλλία

Τα ακροδεξιά φαντάσματα παίρνουν σάρκα και οστά στη Γαλλία. Στον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών το κόμμα της Μαρίν Λεπέν συγκεντρώνει το 7% των ψήφων, ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό, δεδομένου ότι είχε υποψηφίους μόνο σε περίπου 600 απο τους 36,000 δήμους.

Το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο, που εξασφαλίζει την ψήφο δυσαρεστημένων ψηφοφόρων, καταγράφει ιστορικά αποτελέσματα σε σημαντικές γαλλικές πόλεις.

Την ίδια ώρα ο Σοσιαλιστής πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δέχεται ηχηρό χαστούκι για τους

ερασιτεχνισμούς του και τη μασκαρεμένη πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει.
Το κόμμα του, μαζί με τις αριστερές δυνάμεις, υπολείπονται της Δεξιάς κατά πέντε μονάδες.

Αλλά δεν βρισκόμαστε στο 2002, όταν μιλούσαμε για άνοδο της ακροδεξιάς μόνο στη Γαλλία. Τώρα μιλάμε για πανευρωπαϊκή μάστιγα που αποτελείται απο συγκοινωνούντα δοχεία και, μάλιστα, με τις ευλογίες της (γερμανικής) Ευρώπης που σαν άλλοτε είτε κλείνει τα μάτια, είτε κωφεύει, είτε επιλέγει ανοιχτά τη στήριξη ακροδεξών μορφωμάτων – όπως στην Ουκρανία.
Για να υπερασπιστεί, φυσικά, συγκεκριμένα εθνικά -κι όχι ευρωπαϊκά- συμφέροντα.

Η γερμανική Ευρώπη προσπαθεί να κατευνάσει την οργή εκατομμυρίων πολιτών, που βλέπουν να βουλιάζουν στην κινούμενη άμμο της σκληρής λιτότητας.
Επιχειρεί να τους οδηγήσει στη σιωπή, παρότι η πολιτική της αδιέξοδης λιτότητας στερεί απο τους ίδιους και τις μελλοντικές γενιές το δικαίωμα να κάνουν όνειρα, και τους αφαιρεί ακόμη και κοινωνικά κεκτημένα -όπως το δικαίωμα στην περίθαλψη και την μόρφωση.

Αν από αυτή την κατάσταση δεν αναδύεται άρωμα της δεκαετίας του 1930, 30 σε μεταμοντέρνα έκδοση, τότε τι;

Υ.Γ. Φωτογραφίες που προκαλούν ρίγος απο τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς της πόλης Λιλ. Επικαλούμενα την αύξηση των επιθέσεων στις δημόσιες συγκοινωνίες της πόλης, μέλη της ακροδεξιάς οργάνωσης, ‘’Generation Identitaire’’ (γενιά με ταυτότητα) έκαναν την προηγούμενη Παρασκευή περιπολίες σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για να κυνηγήσουν τα ‘’αποβράσματα’’.

Τα ακροδεξιά φαντάσματα, ντυμένα στα κίντρινα, εδώ και καιρό παίζουν με τους φόβους και τις φαντασιώσεις μιας μεγάλης μερίδας της γαλλικής κοινωνίας που έχει αγγίξει τα όρια της απόγνωσης.