Washington Post: Τι συμβαίνει όταν τα αριστερά κόμματα αναλαμβάνουν την εξουσία;

Στο ερώτημα τι συμβαίνει όταν τα αριστερά κόμματα αναλαμβάνουν την εξουσία, επιχερεί να απαντήσει η Washington Post, μέσα από το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως επισημαίνει το άρθρο ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος χρησιμοποιεί τις εκλογές για να ενισχύσει τη θέση του

μέσα στο κόμμα του, είναι ο άνθρωπος που συμφώνησε στο οδυνηρό και ταπεινωτικό, για τον ίδιο, τρίτο Μνημόνιο.

«Αυτό δεν είναι ένα μικρό επίτευγμα. Ο Τσίπρας στο παρελθόν ήταν ένας ριζοσπάστης ακτιβιστής, αλλά φαίνεται πως έμαθε και μάλιστα γρήγορα. Κυρίως, κατάλαβε πως πρέπει να παίζει στον πραγματικό κόσμο του παιχνιδιού και της πρακτικής πολιτικής. Αυτό δεν είναι τόσο δεδομένο για τους αριστερούς που αναλαμβάνουν τα ηνία μιας χώρας», αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα.

Συνήθως, οι αριστεροί όταν έρχονται στην εξουσία, κάνουν συμβιβασμούς, συνεχίζει το άρθρο. «Η καθαρότητα των λόγων τους όσο είναι στην αντιπολίτευση, καίει φωτεινά τις καρδιές των μελών του κόμματος, αλλά όταν τίθενται πολιτικά διλήμματα και πρέπει να παρθούν αποφάσεις, τότε κερδίζει η ανάγκη» σημειώνει, και τονίζει ότι η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ στις κυβερνητικές θέσεις, άλλαξε ριζικά τα επιχειρήματά του. Ο Αλέξης Τσίπρας, επί παραδείγματι, τώρα υποστηρίζει τη συμφωνία διάσωσης, υπογραμμίζει.

H Washington Post χαρακτηρίζει τον Τσίπρα ως ένα πραγματικό επιδέξιο πολιτικό που πλέον κινείται μακριά από τις κλασικές αριστερές ρίζες. Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε ένα κόμμα που αναζητάει την εξουσία και όχι την ιδεολογική καθαρότητα. Να γιατί είναι εμφανής ο λόγος που η Αριστερή Πλατφόρμα αποχώρησε και δημιούργησε τη Λαϊκή Ενότητα. Είναι αυτοί που έχουν την ιδεολογική καθαρότητα με το μέρος τους, αλλά όχι και τον λαό που κουρασμένος πλέον ψάχνει ένα τρόπο να προχωρήσει προς τα εμπρός. Η συμφωνία που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους δανειστές, δείχνει να κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, υποστηρίζει το δημοσίευμα. Αυτό σημαίνει πως από εδώ και πέρα θα έχουμε να κάνουμε με έναν πιο συγκαταβατικό και συμβιβασμένο ΣΥΡΙΖΑ.

«Ο Τσίπρας είχε πολλές ευκαιρίες να πατήσει το κουμπί της αυτοκαταστροφής, αλλά, τελικά, τα αξιοθέατα της εξουσίας και η απόλυτη επιμονή ενός κόμματος αποφασισμένο να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τους έκαναν να επιβιώσουν. Από την άλλη, το τραύμα της ανάληψης της εξουσίας αναμένεται να αποτελέσει μάθημα για αρκετά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι τέτοιο συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη όπου αριστερά κόμματα διαφωνούν στο εσωτερικό τους, συγκρούονται και πολλές φορές, μέσα στις μείζονες εσωτερικές κρίσεις τους, διαλύονται. Για κάποιους, αυτά τα μαθήματα αποδεικνύονται θετικά και για άλλους όχι. Πολλοί Έλληνες βλέπουν τον Τσίπρα με καχυποψία, ωστόσο ακόμη και έτσι, επειδή είναι επιδέξιος, αναμένεται να αποτρέψει την ήττα του κόμματός του. Θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί τις επιλογές του να παρουσιάσει τον εαυτό του ως υπερασπιστή της ελληνικής αξιοπρέπειας και τιμής. Μένει να αποδειχθεί για πόσο ακόμη θα μπορεί να το κάνει, άρα και να βρίσκεται στην κυβέρνηση» καταλήγει.