Tres bien!

Μακρυγιάννης αμίμητος! Μακρυγιάννης αναντικατάστατος! Μακρυγιάννης διδακτικότατος!

Στα απομνημονεύματά του ξεχώρισα μια συνομιλία του με το Γάλλο ναύαρχο Δεριγνύ πριν από την μάχη στους Μύλους της Αργοναυπλίας, τον Ιούνιο του 1825, όπου λίγοι Έλληνες μαχητές νίκησαν το ασκέρι του Αιγύπτιου πασά Ιμπραήμ και όπου ο Μακρυγιάννης τραυματίστηκε στο χέρι.

Ο Δεριγνύ («Ντερνύς» τον αποκαλεί ο Μακρυγιάννης) επισκέφτηκε τους Μύλους τις μέρες που οι Έλληνες έφτιαχναν τους προμαχώνες για τη μάχη, στην οποία ο Γάλλος ναύαρχος ήταν «αυτόπτης».

Απολαύστε την αφήγηση του Μακρυγιάννη:

«Ἐκεῖ

ὀποὔφκιανα τίς θέσες εἰς τούς Μύλους, ἦρθε ὁ Ντερνύς νά μέ ἰδῆ. Μοῦ λέγει: «Τί κάνεις αὐτοῦ; Αὐτές οἱ θέσες εἶναι ἀδύνατες· τί πόλεμο θά κάνετε μέ τόν Μπραΐμη αὐτοῦ;». Τοῦ λέγω: «Εἶναι ἀδύνατες οἱ θέσες καί ἐμεῖς, ὅμως εἶναι δυνατός ὁ Θεός ὁποῦ μᾶς προστατεύει· καί θά δείξωμεν τήν τύχη μας σ’ αὐτές τίς θέσες τίς ἀδύνατες· κι’ ἄν εἴμαστε ὀλίγοι εἰς τό πλῆθος τοῦ Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ’ ἕναν τρόπον, ὅτι ἡ τύχη μᾶς ἔχει τούς Ἕλληνες πάντοτε ὀλίγους. Ὅτι ἀρχή καί τέλος, παλαιόθεν καί ὥς τώρα, ὅλα τά θερία πολεμοῦν νά μᾶς φᾶνε καί δέν μποροῦνε· τρῶνε ἀπό μᾶς καί μένει καί μαγιά. Καί οἱ ὀλίγοι ἀποφασίζουν νά πεθάνουν· καί ὅταν κάνουν αὐτείνη τήν ἀπόφασιν, λίγες φορές χάνουν καί πολλές κερδαίνουν. Ἡ θέση ὁποῦ εἴμαστε σήμερα ἐδῶ εἶναι τοιούτη· καί θά ἰδοῦμεν τήν τύχη μας οἱ ἀδύνατοι μέ τούς δυνατούς». –«Τρέ μπιέν», λέγει κι’ ἀναχώρησε ὁ ναύαρχος«.