Για μια Νέα Ελλάδα

Τώρα τι είδους επικοινωνία μπορεί να θεωρηθεί ότι ξεθάψαμε τον Αντρέα Παπανδρέου από το Πρώτο Νεκροταφείο –μες στη μέση τον έθαψαν τον καημένο, μη τυχόν και πάει λίγο πιο πέρα μαζί με το λαό!- και τον βγάλαμε πρώτο τραπέζι πίστα, για να θυμηθούμε την πολιτεία του; Και καλά να μην περιμένουμε τη σύγχρονη πολιτική Ιστορία να του αποδώσει τη φήμη του, κατά τα πολιτικά του έργα. Αλλά είναι τώρα ώρα, που ο τόπος ακόμη καίγεται, να στήνουμε το παρελθόν ενώπιόν μας, όταν δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε, με σαφήνεια, το μέλλον μας;

Αμα είναι να αξιολογήσουμε τις πράξεις των πολιτικών ηγεσιών στον αιώνα που πέρασε, χωρίς μάλιστα να τις τοποθετήσουμε μέσα στο κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και διεθνές πλαίσιο μέσα στο οποίο πολιτεύθηκαν, πολύ φοβάμαι ότι θα καταλήξουμε σε πρόχειρα -αν όχι λαθεμένα- συμπεράσματα τα οποία μπορεί να είναι και χρήσιμα ως ένα βαθμό για «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» αλλά δεν βοηθούν στο ενωτικό πνεύμα, που πρέπει να κυριαρχεί στη σκέψη, στην αγωγή και στις αποφάσεις όλων μας τούτη την εποχή.

Η Νέα Δημοκρατία, με την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά, δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να ανατρέχει στον προηγούμενο αιώνα για να εξηγήσει τα κακά του παρόντος. Αλλωστε, ούτε το ΠΑΣΟΚ ανατρέχει συχνά στις αλήστου μνήμης μέρες ζιβάγκο, αφού πολύ γρήγορα αντηλλάγησαν με βίλες στην Εκάλη και κουστούμια Ζένια. Ηδη επί πρωθυπουργίας Σημίτη οι αναφορές προς τον κτήτορα είχαν περιοριστεί στις απολύτως αναγκαίες -κατά το ακροατήριο- και μάλλον σε προεκλογικές περιόδους, μη τυχόν και δεν ακουστεί το όνομα. Κάτι Παναγιωτακόπουλοι -κατά τα άλλα συμπαθέστατοι- που παραμονές ομιλίας Σημίτη κάργαραν το κέντρο της Αθήνας με τις φωτογραφίες του αειμνήστου, μάλλον ενδοκομματικά απευθύνονταν παρά στους Πολίτες που έβλεπαν το συχωρεμένο να τους χαμογελά από τις κολόνες και αγριεύονταν.

Οταν εκείνο το μοναδικό δόγμα «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα» που καθόρισε την οικονομική πολιτική, ώστε να φτάσουμε μετά είκοσι πέντε έτη συναπτά στο ΔΝΤ ξαναδιαβάστηκε ως «Λεφτά υπάρχουν» από τον Γιώργο των Παπανδρέου, τι χρείαν έχομεν να ανασκαλεύομε τα της πολιτικής μνήμης του πατρός; Κι όταν οι κηπουροί του Γιώργου των Παπανδρέου ήταν η εξευγενισμένη -λόγω παρουσίας του πρίγκιπος Γερουλάνου- και μάλλον εκσυγχρονισμένη μεταφορά της αυλής της Δήμητρας, προς τι να αναμοχλεύομε το απώτερο παρελθόν;

Η επικοινωνία για το άνοιγμα του κόμματος, εν έτει σωτηρίω 2013, δεν γίνεται με μηνύματα που ξύνουν πληγές σε ακροατήρια, που λόγω ηλικίας επιστρέφουν και ανασυγκροτούν ένα ιδεατό παρελθόν για να «ζήσουν» τις μέρες δόξης της νεότητάς τους. Η επικοινωνία έχει να κάνει με θετικά μηνύματα από τα παρόντα έργα του Αντώνη Σαμαρά που καλεί «νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες» να αναστήσουν τη Νέα Ελλαδα. Απλά πράγματα, για επαΐοντες και όχι ερασιτέχνες