Δεν πολεμάμε για το μέλλον διχάζοντας το παρόν…

Το να ανάψουμε πυρά τούτη την ώρα και να πετάξουμε προσάναμμα αυτούς που για τα κόμματα αποτελούν τα εικονίσματά τους είναι σαν να προβοκάρουμε ανοιχτά την προσπάθεια που καταβάλλουμε για να βγούμε από την κρίση. Κυρίως είναι σαν να επιδιώκουμε τη διάλυση της συμμαχίας Σαμαρά-Βενιζέλου για να ανακάμψει η πατρίδα. Και αυτό είναι βαρύ πολιτικό ατόπημα που δεν εξισορροπείται ούτε με προσωπικές πικρίες -επειδή ο αρχηγός δεν μας έδωσε υπουργικό θώκο- ούτε επειδή νομίζουμε ότι έχουμε μεγάλη αξία και αδικηθήκαμε ούτε επειδή πιστεύουμε ότι έτσι εδραιώνεται η θέση μας στο κομματικό ακροατήριο για μελλοντικές αναρριχήσεις στην ιεραρχία, δημιουργώντας ζητήματα με τους πολιτικούς εταίρους, που η παρουσία τους είναι πολύτιμη στην εθνική προσπάθεια να μην καταποντιστεί η Ελλάδα.
Το να επιστρέφουμε και να βρίσκουμε τα λάθη της διακυβέρνησης Α. Παπανδρέου, που χωρίς αμφιβολία είναι πολλά και καίρια και συνακόλουθα να ανοίγουν φάκελοι με τα λάθη της πολιτείας Κ. Καραμανλή, δεν ωφελεί κανέναν. Αντίθετα. Και στα δύο κόμματα υπάρχει μια ολόκληρη γενιά που μεγάλωσε και πολιτεύθηκε κάτω από τη σκιά τους και απαιτεί να μην αμαυρώνεται η εικόνα τους. Οχι πως δεν γνωρίζει τα όποια λάθη τους και δεν τους τα αποδίδει. Αλίμονο. Οι «τυφλοί» οπαδοί δεν είναι ό,τι καλύτερο για το πολιτικό σύστημα εν έτει 2013. Ομως, ποιος κυβέρνησε τον τόπο και ήταν αλάθητος; Μήπως εξαιρείται ο Ελ. Βενιζέλος, ο οποίος περνά στη σύγχρονη Ιστορία ως μεγάλος πολιτικός, τη στιγμή που με δικά του λάθη και με εκείνα που συνέχισαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι και τα λάθη του παλατιού δεν χάσαμε τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, που ζούσε εκεί και μεγαλουργούσε επί αιώνες;
Τα λάθη των πολιτικών που κυβέρνησαν την Ελλάδα τον περασμένο αιώνα έχουν ήδη καταγραφεί και αποτελούν σελίδες της πολιτικής Ιστορίας, στην εποχή τους. Τώρα όμως είναι ανάγκη απόλυτη να αποφύγει η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας νέα λάθη γιατί δεν έχει την πολυτέλεια η χώρα να τα απορροφήσει, να τα επεξεργαστεί, να τα αφομοιώσει. Οταν βρίσκεται επί ξυρού ακμή το παρόν της, δεν μπορεί να μάχεται και με το παρελθόν της, διχάζοντας τους Πολίτες.
Με την έννοια αυτή, κακές υπηρεσίες πρόσφερε ο κ. Βορίδης και όσοι άλλοι κάνουν τώρα σπέκουλα πάνω στο δικό του λόγο. Στο κάτω κάτω ο κ. Βορίδης δεν είναι πολιτικός καρπός της Νέας Δημοκρατίας. Δεν ανδρώθηκε μέσα στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, που αξιακά σέβεται τους πολιτικούς της αντιπάλους. Παράδειγμα μέγα η μεγαλοψυχία του Κων. Καραμανλή που δεν ταπείνωσε ποτέ κανέναν. Την ίδια πολιτική ακολουθεί και ο Αντώνης Σαμαράς. Οσοι δεν συμφωνούν με τη γραμμή του μπορούν να επιστρέψουν από εκεί πού ήρθαν. Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ένα μέλημα έχει: Να αφουγκράζεται τους Πολίτες, που από βουλευτές παράφωνους ανάγκη δεν έχουν…