Το να μοιράζεσαι είναι καλό για όλους; Σχετικά με το θόρυβο για ένα θέμα στη Φυσική

ΆρθραΑρθρογράφος: Γιώργος Φασουλόπουλος

Το να μοιράζεσαι είναι καλό για όλους;

Το διαδίκτυο αποτελεί τον τρέχοντα τρόπο αλληλεπίδρασης στη διαδικασία διδασκαλίας και μάθησης. Τρόπο που κουβαλάει τις παθογένειες της κοινωνικής πραγματικότητας που ζούμε. Θα αναφερθούμε στα μαθήματα που πήραμε και τα παθήματα που υφίσταται ένας πολύ δικός μας διαδικτυακός ιστότοπος, το ylikonet. Ένας τόπος που πυροδότησε όλες τις ιδιομορφίες της φυλής των Φυσικών της Δευτεροβάθμιας. Από εντάσεις για το αν η πίεση πρέπει να διδάσκεται ως μονόμετρο μέγεθος ή τανυστής μέχρι πολεμικές για τη νομιμότητα της χρήσης της αρχής της επαλληλίας στη Φυσική. Εμείς που σταθήκαμε σε απόσταση από τις δραματικές διαδικτυακές μάχες που διεξάγονταν τα χρόνια της λειτουργίας του, με ελάχιστες παρεμβάσεις οι ίδιοι, καθημερινοί όμως επισκέπτες, αισθανόμαστε ότι έχουμε λόγο γι’ αυτά που εξελίσσονται τις δυο τελευταίες μέρες. Θέλουμε να μιλήσουμε για τους ανθρώπους που ως έφηβοι τις μικρές ώρες που η Ελλάδα κοιμάται, «ποστάρουν» για κροσσούς συμβολής και εξαναγκασμένες ταλαντώσεις. Ξανασκεφτόμαστε αυτές τις θερμές συζητήσεις και ανιχνεύουμε την ματαιοδοξία του δάσκαλου που απολογείται μονάχα στον Νεύτωνα, τον πυρετό του κυνηγού και κατασκευαστή γρίφων, την τρέλα του «αυθεντικού» ερμηνευτή των γαλιλαιϊκών συλλήψεων. Σ’ αυτή τη διαδρομή δεν σκοντάψαμε ποτέ σε δίχτυα απλωμένα για «πελάτες». Ισχυρογνωμοσύνη και εφηβικό ενθουσιασμό σε περίσσεια, ευτέλεια και ιδιοτέλεια απούσες. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που θεωρούμε ότι κατέστησαν το ylikonet τον πλέον αναγνωρίσιμο ιστότοπο στην κοινότητα των Φυσικών της Δευτεροβάθμιας. Γιατί είναι τρελοί αυτοί οι Φυσικοί.Τα δυο τελευταία εικοσιτετράωρα το ylikonet έγινε γνωστό σ’ όλη τη χώρα, όχι για τους ίδιους λόγους που το αγκάλιασε η φυλή των ομοτέχνων. Με τη χώρα σε άσχημη φάση. Που πυροδοτείται η καχυποψία, αποθεώνεται ο ανορθολογισμός και κατασκευάζονται συστηματικά μάγισσες που καίγονται με συνοπτικές διαδικασίες. Αφορμή που τροφοδότησε το κυνήγι μαγισσών μέσα στο χώρο του ylikonet αποτέλεσε ένα εσωτερικό πρόβλημα που απασχολεί την κλειστή κοινότητά μας.Το πώς κατασκευάζονται θέματα τύπου Πανελληνίων Εξετάσεων, που οι ερωτήσεις τους θα πρέπει να χειριστούν μικρό αριθμό φυσικών εννοιών και νόμων, χωρίς να επαναλαμβάνονται οι ίδιες για μια δεκαετία. Προκρίθηκε η επινόηση τεχνητών περιβαλλόντων/ φαινομένων, που θα διαφοροποιούσαν τις ερωτήσεις από χρονιά σε χρονιά. Κάποια απ’ αυτά τα φαινόμενα ήταν χλωμές τροποποιήσεις εκείνων που αναφέρονταν στα σχολικά εγχειρίδια και τα θέματα χαρακτηρίζονταν «εύκολα» και χωρίς διακριτική ικανότητα. Άλλα έμοιαζαν γελοιογραφίες της φύσης και χαρακτηρίζονταν ως ακατάλληλα να αξιολογήσουν τη «φυσική διαίσθηση» των μαθητών. Κάποια τρίτα ήταν «εξωτικά», δεν συνέτρεχαν με τις αναπαραστάσεις της πλειοψηφίας των διδασκόντων και χαρακτηρίζονταν «δύσκολα» ή «εκτός ύλης». Το ylikonet λόγω της ελευθερίας έκφρασης και της άμεσης, επίμονης και σκληρής αλληλεπίδρασης που εξασφάλισαν και διευκόλυναν οι διαχειριστές του, αποτέλεσε το πιο παραγωγικό εργαστήριο μετασχηματισμού γόνιμων, αλλά ανεπεξέργαστων προτάσεων σε ολοκληρωμένες κατασκευές, συμβατές με τους φυσικούς νόμους, κατάλληλες για διδακτική και αξιολογική χρήση. Η μεγάλη επισκεψιμότητα που εξασφάλισε δεν σχετιζόταν μόνο με το τελικό προϊόν αλλά κυρίως με την απόλαυση της συμμετοχής ή της παρακολούθησης αυτής της in vitro κατασκευής. Για τα καλά του διαδικτύου δηλαδή. Όλη αυτή η παραγωγή αποτέλεσε μια εκτεταμένη τράπεζα θεμάτων με έμφαση στην πρωτοτυπία και την επιστημονική ορθότητα και παράλληλα έναν επιδραστικό χώρο άτυπης εκπαίδευσης νέων και λιγότερο νέων συναδέλφων. Όλων μας.Τα δυο τελευταία εικοσιτετράωρα αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι αυτή η προίκα, στην οποία συνεισέφεραν όλα τα δραστήρια μέλη του ylikonet με τις προτάσεις και τις παρεμβάσεις τους, επειδή διαμορφώθηκε ταυτόχρονα από πολλούς στον ανοιχτό αέρα του διαδικτύου, θα πρέπει να θεωρηθεί απαγορευμένος καρπός. Επιχειρείται να «καεί» λόγω του τρόπου κατασκευής του ένα αυθεντικό υλικό που προέκυψε μέσα στο καμίνι εξαντλητικών, αρκετές φορές βάναυσων συζητήσεων που δεν συνηθίζονται σε εκπαιδευτικά σεμινάρια, επιμορφώσεις καθηγητών, ΠΕΚ.Γιατί δεν συνάδει με το αδιάβλητο των εξετάσεων! Και το «αδιάβλητο» καθορίζει το χρονικό διάστημα ανάρτησης είναι μικρότερο από πόσο; Γιατί «αναγνωρίστηκε» και παραδόθηκε στα σκυλιά αυτός που όντας στοχοποιημένος, δήλωσε ότι του άρεσε η επίμαχη ανάρτηση. Ενδεχομένως να προταθεί ο έλεγχος των ηλεκτρονικών ιχνών των θεματοδοτών της επόμενης χρονιάς για να διαπιστωθεί αν επισκέφθηκαν το ylikonet.Και αυτοί που ξεκίνησαν το μοίρασμα, προσφέροντας πρώτοι τα δικά τους «καλούδια»; Τα δυο τελευταία εικοσιτετράωρα πρέπει να πιστέψει όλη η χώρα ότι ένα κίνητρο είχαν. Τα ιδιαίτερα των νοτίων προαστίων. Ζούμε σε άσχημη εποχή, που αμφισβητεί δραματικά το moto του ylikonet «το να μοιράζεσαι είναι καλό για όλους». Το να μοιράζεσαι είναι καλό γι’ αυτούς που πάντα παίρνουν. Γι’ αυτούς που δίνουν είναι, ενίοτε επικίνδυνο.

Γιώργος Φασουλόπουλος

Συνυπογράφει ο Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Αναδημοσίευση από http://ylikonet.gr

Tweet Ετικέτες: Γιώργος Φασουλόπουλος