Το 5ο ερώτημα του εκπαιδευτικού. «Τότε τι γίνεται;» του Κώστα Καπετσώνη

Tweet

Στα προηγούμενα 4 ερωτήματα του εκπαιδευτικού αναλύθηκαν αδυναμίες του συστήματος αξιολόγησής του. Ο εκπαιδευτικός όμως επιμένει και σε μία άλλη αδυναμία.

Αυτή, έχει σχέση με το ότι το σύστημα αξιολόγησης θεωρεί ότι τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά, συμπεριφορές, στάσεις του εκπαιδευτικού, ομαδοποιούνται σε συγκεκριμένους (έως το πολύ δύο) χαρακτηρισμούς και ότι δεν υπάρχει διασπορά αυτών των χαρακτηριστικών σε περισσότερους.

Πιο αναλυτικά, και σύμφωνα με το Επιμορφωτικό Υλικό για την Αξιολόγηση Στελεχών και Εκπαιδευτικών

Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΔ 152/2013), για την απόδοση χαρακτηρισμού και βαθμού στον εκπαιδευτικό, ο αξιολογητής (Διευθυντής ή Σχολικός Σύμβουλος) τον:

«Κατατάσσει αρχικά σε συγκεκριμένη βαθμίδα, αν υπερκαλύπτει τα ζητούμενα (=δείκτες) της προηγούμενης βαθμίδας και έχει ένα τουλάχιστον από τα ζητούμενα της επόμενης, στην οποία και τον εντάσσει».

Το ερώτημα του εκπαιδευτικού είναι το εξής:

Αν ο εκπαιδευτικός πληροί τους δείκτες μιας βαθμίδας χαρακτηρισμού, για παράδειγμα του «επαρκής», κι έναν ή και περισσότερους δείκτες, όχι από την αμέσως επόμενη βαθμίδα, αλλά από την βαθμίδα «εξαιρετικός», που είναι η μεθεπόμενη, τότε τι γίνεται; Πού τον κατατάσσει ο αξιολογητής;

Δηλαδή, όπως είναι δομημένο το σύστημα αξιολόγησης και σύμφωνα με τις οδηγίες που έχουν δοθεί στους αξιολογητές, θεωρείται ότι ένας εκπαιδευτικός δε μπορεί, όταν πληροί όλους τους δείκτες κάποιου συγκεκριμένου χαρακτηρισμού, να πληροί κάποιον ή περισσότερους δείκτες από το μεθεπόμενο χαρακτηρισμό.

Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να συμβεί.;

Για παράδειγμα, ας δούμε το κριτήριο «Συμμετοχή στη λειτουργία της σχολικής μονάδας και στην αυτοαξιολόγησή της» που ανήκει στην IV κατηγορία :

ΕΛΛΙΠΗΣ

ΕΠΑΡΚΗΣ

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

ΔΕΙΚΤΕΣ

ΣΛ1.1 Πλήρης

αδιαφορία για τον προγραμματισμό

προβλεπόμενων δράσεων της

σχολικής μονάδας.

ΣΛ1.2

Σημαντικές ελλείψεις ή αδυναμίες ως προς τις ψυχοπαιδαγωγικές και διδακτικές απαιτήσεις της σχολικής τάξης,.

ΣΛ1.3 Αδιαφορία για την υλοποίηση

προβλεπόμενων δράσεων της

σχολικής μονάδας,

ΣΛ1.4 Αδιαφορία ή αδυναμία επικοινωνίας και συνεργασίας με

τους άλλους συναδέλφους και

τη διεύθυνση του σχολείου.

ΣΛ2.1 Τυπική

συμμετοχή σε διαδικασίες

προγραμματισμού και

αυτοαξιολόγησης,

ΣΛ2.2 Επάρκεια στη

διαχείριση σχολικής

τάξης,

ΣΛ2.3 Συμμετοχή στην

υλοποίηση σχολικών

εκδηλώσεων και

δράσεων,

ΣΛ2.4 Τυπική

επικοινωνία και

συνεργασία με τους συναδέλφους του.

ΣΛ3.1 Ενεργός συμμετοχή

στις διαδικασίες

αυτοαξιολόγησης της σχολικής

μονάδας,

ΣΛ3.2 Ανάληψη

εξωδιδακτικών πρωτοβουλιών

παιδαγωγικού χαρακτήρα.

ΣΛ3.3 Πρωτοβουλίες για

υιοθέτηση κοινών

παιδαγωγικών στάσεων στο

σχολείο,

ΣΛ3.4 Συνεργασία με

συναδέλφους σε θέματα

διδασκαλίας και αξιολόγησης των μαθητών.

Επιπλέον:

ΣΛ4.1 Ηγετικός ρόλος σε διαδικασίες αντιμετώπισης

μεγάλης έκτασης προβλημάτων του σχολείου, όπως ρατσισμός κ.α.,

ΣΛ4.2 Συμμετοχή σε δράσεις

ενδοσχολικής επιμόρφωσης,

ΣΛ4.3 Οργάνωση δειγματικών

διδασκαλιών και ανταλλαγής

επισκέψεων σε τάξεις άλλων

εκπαιδευτικών,

ΣΛ4.4 Προώθηση προγραμμάτων

διασχολικής συνεργασίας

Μπορεί κάποιος εκπαιδευτικός να πληροί όλους τους δείκτες του χαρακτηρισμού «επαρκής», κανέναν από το χαρακτηρισμό «πολύ καλός» και έναν από το χαρακτηρισμό «εξαιρετικός», όπως είναι ο δείκτης ΣΛ4.2 «Συμμετοχή σε δράσεις ενδοσχολικής επιμόρφωσης». Βεβαίως, δεν αποκλείεται κάποιος εκπαιδευτικός από τα χαρακτηριστικά του «πολύ καλός» να μη διαθέτει κανένα και από αυτά του «εξαιρετικός» να πληροί τον δείκτη ΣΛ4.2 γιατί τον ενδιαφέρει η οργάνωση ενδοσχολικών επιμορφώσεων. Και ο εκπαιδευτικός ρωτάει δικαιολογημένα: Τότε τι γίνεται;

Καπετσώνης Κώστας Άλλα ερωτήματα και λύσεις στο http://blogs.sch.gr/kkapetso/

Tags: Κώστας Καπετσώνης Tweet

View the discussion thread.